دختر ایرونی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ←‏جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباه‌یاب]]: بابازی⟸با بازی، وداستان⟸و داستان، ، ومجبور⟸و مجبور،
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱:
| جایزه‌ها =
}}
'''''دختر ایرونی'''نام'' فیلمی است با بازی [[هدیه تهرانی]] و [[امین حیایی]] محصول سال ۱۳۸۱ و داستان آن این است که پسر جوانی به نام علی ([[امین حیایی]])عاشق دختری به نام مریم ([[هدیه تهرانی]]) می‌شود و مجبور می‌شود زندگی خوب خود را رها کند وبرای به دست آوردن مریم به عنوان کارگر ساده در کارگاه مریم مشغول کار شود
 
== خلاصه داستان ==
 
 
مریم([[هدیه تهرانی]]) که دختری مستقل و متکی به نفس است، پس از بازنشستگی پدرش اداره کارگاه [[مجسمه سازی]] او را به عهده می‌گیرد. او با وجود خواستگاران زیادش حاضر به ازدواج نیست، اما دختردایی اش نغمه، چون خواستگار ندارد دچار افسردگی شده و دست به خودکشی می‌زند که نجاتش می‌دهند. وقتی مریم پی به وضعیت بحرانی نغمه می‌برد به دایی اش می‌گوید باید برای دخترش به خواستگاری برود. حرف‌های مریم جنجالی بزرگ در خانواده به وجود می‌آورد و او تصمیم می‌گیرد برای راضی کردن دایی اش به یک خواستگاری صوری برای خودش برود. در این میان بهترین گزینه برای خواستگاری پسری ست به نام علی ([[امین حیایی]]) ملقب به «علی فرشته» و «علی شوتی» که در کارگاه مریم کار می‌کند. در میانه خواستگاری ساختگی بودن ماجرا لو می‌رود و دایی با عصبانیت همراه با دخترش مجلس را ترک می‌کند. در همان جریان خواستگاری، مریم([[هدیه تهرانی]]) پی می‌برد که علی در واقع به او علاقه‌مند است. پدر مریم علی([[امین حیایی]]) را اخراج می‌کند و مریم که به طور اتفاقی به خانه علی رفته به حرف‌های او که گفته پسری فقیر است شک می‌کند. به [[حساب بانکی]] او سر می‌زند و از این طریق با پدر و مادر ثروتمند علی و سرگذشت او آشنا می‌شود و می‌فهمد [[عشق علی]] به او باعث شده از همه چیز ببرد. مریم که حالا به علی علاقه‌مند شده، او و خانواده اش را به خانه دعوت می‌کند و حسابی تحویلش می‌گیرند. علی که از این تغییر موضع یکباره دیگران آزرده شده با خانواده اش آنجا را ترک می‌کند و به مریم جواب رد می‌دهد. دایی مریم که در تدارک ازدواج دخترش نغمه‌است وقتی حال افسرده مریم را می‌بیند، اصرار می‌کند که آنها به خواستگاری علی بروند. در مراسم، ابتدا علی به تحقیر مریم می‌پردازد و بعد مریم حرف‌های دلش را می‌زند و با حالت قهر آنجا را ترک می‌کند. علی در پایان شب، مجسمه مریم را که خودش ساخته به همراه یک دسته گل و نامه‌ای عاشقانه به در منزل او می‌برد.