مرتضی مقتدایی: تفاوت میان نسخه‌ها

مقتدایی، متولد سال ۱۳۱۴ خ. در محله مسجد حکیم [[اصفهان]]، می‌باشد. پدرش میرزا محمود مقتدایی از روحانیون اصفهان بود که مدت کوتاهی شاگرد [[عبدالکریم حائری]] بود و با [[سید روح‌الله خمینی]]، محقق داماد و سید احمد زنجانی جلساتی مشترک برپا می‌کردند.<ref>[http://www.shorayeaali.com/pages/page-view.aspx?id=19 زندگینامه حضرت آیت‌الله مرتضی مقتدایی] وبسایت پایگاه اطلاع رسانی شورای عالی حوزه‌های علمیه</ref>

=== دوران تحصیل ===

== استادان و همدرسان ==

وی بخشی از مقدمات را نزد پدر خود و ادامه آن و بخشی از دروس سطح را نزد شیخ محمد حسن نجف آبادی (از شاگردان [[آخوند خراسانی]]) و نیز فیاض و شمس آبادی فرا گرفت.

با ورود به حوزه علمیه قم، در درس خارج [[آيتآیت الله خمینی]] و همزمان در درس [[سید حسین طباطبایی بروجردی]] نیز شرکت کرد. همچنین از درس‌های خارج [[محقق داماد]]، [[محمدرضا گلپایگانی|گلپایگانی]] و [[محمدعلی اراکی]] نیز بهره می‌برد. در بخش فلسفه نیز به درس اسفار [[علامه طباطبائی]] می‌رفت.

== فعالیت‌های علمی، اجتماعی و سیاسی ==

مقتدایی همزمان با تحصیل حوزوی، به تدریس نیز پرداخته، و چند سال به تدریس خارج فقه در مدرسه مروی تهران و سپس حوزه علمیه قم، اشتغال داشته که تدریس او در حوزه قم درکنار دیگر مسئولیتهایش تاکنون ادامه دارد. همچنین وی به تقریر دروس خارج یا عالی اساتید خود پرداخته است.

پس از انقلاب مقتدایی در قوه قضائیه به فعالیت پرداخت. در اسفند ۱۳۵۷ برای قضاوت در دادگاه‌های انقلاب منصوب شد. در فروردین ۱۳۵۸ خمینی او را برای امر قضا به خرمشهر، آبادان و نیز ملایر و زنجان اعزام کرد. او همچنین در دادگاه‌های تهران و قم، به طور موقت، مشغول به کار شد.

برخی از مسؤولیت‌های وی پس از انقلاب به شرح زیر است:

* قاضی دادگاه‌های انقلاب اسلامی؛

* عضو و سخنگوی شورای عالی قضایی؛

* ریاست دیوان عالی کشور؛

* ریاست دادسرای دیوان عالی و دادستانی کل کشور؛

* عضویت در جامعه مدرسین حوزه علمیه قم؛

* عضویت در شورای عالی حوزه علمیه قم؛

* نمایندگی مجلس خبرگان رهبری در ادوار دوم، سوم، چهارم و پنجم از استان اصفهان.