دیدومک: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
به نسخهٔ 16124898 ویرایش Dexbot واگردانده شد: بی منبع. (تل) |
||
خط ۲۷:
== دیدومک در فرهنگ عامهٔ جنوب ایران ==
در فرهنگ عامهٔ مردم جنوب از جمله [[کوخرد]] پرنده أی نسبتاً شوم بودهاست.▼
▲در فرهنگ مردم [[کوخرد]] پرنده أی نسبتاً شوم بودهاست.
عدهای میگویند گذشتگان هر گاه شبها صدای «دیدومک» را میشنیدند نشانهای از نحسی و بدشگونی بود و باید مقداری آب بر روی زمین میریختند و عدهای دیگر میگویند شنیدن صدای «دیدومک» (تِتیوَک) در شب نشانهای است از تولد نوزادی در حوالی. اما حالا که کسی اینها را باور ندارد. فقط هنگامی که به «دیدومک» نزدیک میشویم میتوان صدای آن را برای هشدار به سایرین بشنویم یعنی نوعی اعلام وجود غریبهای است در نزدیکی.
در تابستانهایی گرم، گاه شبهایی آنقدر شرجی میشود که قدرت نفس کشیدن را از انسان سلب میکند، و گاه آنقدر خشک با چاشنی تشباد<ref>'''تشباد:''' آتش باد، بادی سوزاننده، گرم و خشک است که در [[فصل تابستان]] در [[استان هرمزگان]] و استانهای جنوبی میوزد.</ref> که حتی شبها هم پوست را کباب میکند، ولی در هر دو حالت در تاریکی شب و از روی [[کپر]]<ref>'''کَپَر:''' کلبهای است که از تنه و شاخهٔ [[درخت نخل]] و درختان بومی دیگر به منظور نشستن و استراحت بر آن و در زیر سایهٔ آن ساخته میشود.</ref> و [[سجم]]<ref>'''سِجَم:''' همانند کپر ولی کوتاهتر از آن و در حدود یک متر است و فقط از سطح بالایی آن برای نشستن و خوابیدن استفاده میشود.</ref> صدای «دیدومک» را میشد از دریاچهٔ [[لمبیر ملکی]] و ساحل [[رودخانه مهران]] به وضوح شنیده شود. گهگاهی صدای تِ تی وَک آنها را دقیقاً از بالای سر و با فاصلهای اندک در تاریکی شب احساس میشود کرد. شباهت نام این پرنده در فارسی و [[لهجه کوخردی]] جالب است و ظاهراً هر دو از صدای آن الهام گرفته شدهاست، عدهای آن را «تِ تی وَک» و عدهای دیگر «دیی دو مَک» شنیدهاند. پرندهای بومی جنوب
[[پرونده:Red_wattled_lapwing.jpg|بندانگشتی|چپ|[[آویزک|آویزکهای]] سرخرنگ صورت دیدومک.]]
|