کتابخانه زیربنایی فناوری اطلاعات: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز موثر --> مؤثر
Numb95 (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباه‌یاب]]: آداپته⟸سازوار، ونهایتا⟸و نهایتا، ، کرذن⟸کردن،
خط ۱۲:
آنچه که امروز نسخه یک کتابخانه زیربنایی فناوری اطلاعات (آیدل) نامیده می‌شود، با توجهات CCTA - Central Computer and Telecommunications Agency توسعه پیدا کرد و با عنوان روش شناسی مدیریت فناوری اطلاعات دولتی (Government Information Technology Infrastructure Management Methodology) و یا GITMM نام گذاری گردید. و طی سالها به ۳۱ جلد تحت رهبری Peter Skinner و John Stewart در CCTA افزایش و توسعه پیدا کرد.
 
در اواخر دهه ۸۰ میلادی CCTA از سوی شرکت‌های IT که می‌خواستند از سرویس مشاوره دولت استفاده کنند و نیز از سوی سازمان‌های دولتی که از چشم افتاده بودند مورد حملات شدیدی قرار گرفت. و سرانجام CCTA تسلیم شد و مفهوم central driving IT authority for the UK Government از بین رفت. این به معنای آداپتهسازوار کردن راهنماهای CCTA مانند ITIL بود که به تأخیر افتاد.
 
در برخی موارد راهنماها به کلی از بین رفتند. CCTA IT Security و Privacy group وارد شدن CCTA IT Security Library را به GITMM فراهم کردند، اما Security Service وقتی که CCTA از بازی خارج شد امور این بخش را به عهده گرفت و در ادامه جنگی که بر سر مسئولیت‌های امنیتی داشتند، ادامه کار را متوقف کرد.
 
همچنان که در دهه ۸۰ میلادی ITIL توسعه پیدا می‌کرد، به دلایلی که در بالا بدان‌ها اشاره شد، تا میانه دهه ۹۰ میلادی آداپتهسازوار نشد. این زمان زیاد آداپتهسازوار شدن و آگاهی‌های بدست آمده، منجر به ایجاد تعدادی استاندارد شد، که شامل ISO/IEC ۲۰۰۰۰، که در برگیرنده و معرف استاندارد بین‌المللی IT Service Management هست نیز می‌باشد.ITIL اغلب در کنار دیگر تجربیات موفق (Best Practice) مانند Information Service Procurement Library – ISPL و Application Services Library – ASL و Dynamic Systems Development Method – DSDM و Capability Maturity Model – CMM / CMMI قرار می‌گیرد. و اغلب بوسیله Control Objectives for Information and Related Technology – [//en.wikipedia.org/wiki/COBIT COBIT] با مؤسسات IT دولتی (وابسته به دولت) پیوند داده می‌شود.
در ماه دسامبر (آذر) ۲۰۰۵ میلادی OGC یک بازنگری در ITIL انجام داد که به ITIL v۳ یا نسخه سوم ITIL مشهور شده‌است و در ماه May (خرداد) ۲۰۰۷ در دسترس عموم قرار گرفت. نسخه سوم ITIL پنج نقطه مرکزی دارد:
# Service Strategy — استراتژی سرویس
خط ۱۴۸:
==== شرح کامل ====
 
مادامی که موسسه در حال شناسایی سرویس‌هایش است (اینکه چه سرویس‌هایی دارد)، همچنین فرایند توسعه و پیاده‌سازی مدیریت سرویس فن آوری اطلاعات (ITSM – IT Service Management) آن سرویس‌ها را قابل استفاده می‌نماید، بسیاری بر این باورند که کار مشکل انجام شده‌است. آنها سخت در اشتباهند !!! کار واقعی تازه آغاز شده‌است. موسسات چگونه برای استفاده فرایند جدید درگیر می‌شوند (چگونه بر اساس فرایند جدید کار می‌کنند)؟ موسسات چگونه می‌سنجند، گزارش می‌گیرند و از اطلاعات برای بهبود نه تنها فرآیندهای جدید بلکه بهبود مداوم سرویس‌های مهیا شده اقدام می‌کنند؟ این کار مستلزم یک بحث خردمندانه برای آداپتهسازوار کردن بهبود مداوم سرویس با ورودی‌ها، خروجی‌ها و نقش‌های تعریف شده و مسئولیت‌ها و اهدافی است که بطور واضح تعریف شده‌اند و رویه‌هایی است که مستند شده‌اند، می‌باشد. برای موفقیت، بهبود مداوم سرویس باید با فرهنگ هر سازمان سازگار و بومی (embed) شود.
 
چرخه حیات سرویس یک معبر وسیع به مدیریت سرویس (Service Management) است: برای درک ساختار آن، ارتباط مابین تمامی اجزای آن، و اینکه چگونه تغییر در هر منطقه (یا جایی) بر روی تمامی سیستم و بخش‌های تشکیل دهنده (که از آن به بعد ایجاد می‌شوند) تاثیر گذار خواهد بود، یک زیربنا و شالوده (Framework) سازمان یافته برای کارایی بهتر و قابل تحمل طراحی شده‌است.
خط ۲۱۱:
 
* Local Service Desk (داخلی): برای برطرف کردن نیازهای تجاری محلی – فقط تا زمانی یک ابزار تمرینی است که در چندین محل درخواست سرویس داشته باشند.
* Central Service Desk (مرکزی): برای برطرف کرذنکردن نیاز موسساتی که دارای چندین محل هستند – هزینه‌های عملیاتی را پایین آورده و به کارگیری منابع موجود را بهبود می‌بخشد.
* Virtual Service Desk (مجازی): برای برطرف کردن نیاز سازمان‌هایی که در چند کشور قرار گرفته‌اند – می‌تواند با بهره‌گیری از مزایای بهبود شبکه و مخابرات، از هر نقطه‌ای در جهان مورد دسترسی قرار بگیرد. و منجر به کاهش هزینه‌های عملیاتی و بهبود بکارگیری منابع موجود شود.
 
خط ۲۲۶:
هر رخدادی که جزیی از یک عملیات استاندارد سرویس نیست و به بروز وقفه یا کاهش کیفیت سرویس دهی منجر شده یا می‌شود.
 
هدف ITIL رسیدن به عملیات عادی و طبیعی در کمترین و کوتاه‌ترین زمان ممکن، با کمترین میزان تاثیر در تجارت یا کاربر، با صرف یک هزینه مقرون به صرفه‌است. رخدادها ممکن است به دلایل مشخص و یا نامشخصی به وقوع بپیوندند ونهایتاو نهایتا به منظور کنترل کردن مدیریت مشکلات (problem management) در Known Error Database – KeDB ثبت می‌شوند.
 
در جایی که محیط ‍پیرامون کارِ از پیش تعریف شده، توسعه پیدا کرده‌است، پیشنهاد می‌شود که service desk یک محیط سریع را برای برطرف کردن مشکل، در اولین مرحله فراهم کند.