موسیقی آوازی: تفاوت میان نسخه‌ها

از مهم‌ترین مُهرنگاره‌های خنیاگری (موسیقی) در جهان، باید از آنچه در [[تپه چغامیش|چوغامیشِ]] [[خوزستان]] برجای مانده یاد کرد که در سال‌های ۱۹۶۱–۱۹۶۶ م یافت شده‌است. این مُهرنگاره ۳۴۰۰ساله، سیمایی از بزم رامشگران را نشان می‌دهد. در این بزم باستانی، دسته‌ای خنیاگر ([[نوازنده]]) دیده می‌شوند که هر کدام به نواختن سازی سرگرم هستند. چگونگی نواختن و نشستن این رامشگران نشان می‌دهد که آنان نخستین دستهٔ خنیاگران ([[ارکستر]]) جهان هستند. در این گروه رامشگران، می‌بینیم که نوازنده‌ای [[چنگ (ساز)|چنگ]] و دیگری [[شیپور]] و آن دیگر [[تنبک]] می‌نوازد. چهارمین رامشگر در این میان، خواننده‌ای است که '''آواز''' می‌خوانَد.<ref>''[[امرداد (هفته‌نامه)|هفته‌نامهٔ امرداد]]''، شنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۱، سال سیزدهم، شمارهٔ ۲۸۸، ص۶.</ref>