زبان اوستایی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''زبان اوستایی''' از شاخهٔ زبانهای ایرانی باستان و جز زبان‌های شرقی ایران است.<ref>A Grammar Of Gatha-Avestan, Robert S.P.Beekes,p XXI</ref> [[نسک]]‌های [[اوستا]]، کتاب مقدس [[مزدیسنا|زرتشتیان]] را بدین زبان نوشته‌اند. این زبان هم‌ریشه با [[سانسکریت]] و نزدیک به [[پارسی باستان]] است.<ref>,The Iranian Languages, Gernol Windfuhr, p 43</ref> تنها اثر به جا مانده به آن [[اوستا]] است. از مطالعهٔ اوستا بر می‌آید که دو گویش گوناگون از این زبان در اوستا به کار رفته است که یکی کهنه‌تر می‌نماید. نخستین لهجهٔ [[گاهان|گاهانی]] است که سروده‌های شخص زرتشت به آن است. به علاوه [[یسنه|یسن‌های]] ۳۵ تا ۴۱ ([[هفت هات]]) و نیز چهار دعا از یسن ۲۷ به این لهجه است.