قهستان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
اصلاح برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز ←لید: ابرابزار |
||
خط ۱:
[[پرونده:Iran provinces in Abbasid Caliphate.jpg|بندانگشتی|چپ|400px|موقعیت قهستان (جنوب [[خراسان]]) در نقشه ایران در عصر خلفای عباسی برگرفته از کتاب [[جغرافیای تاریخی سرزمینهای خلافت شرقی]]]]
'''قُهِسْتان''' (کهستان) نام تمام سرزمینی است که در مرکز فلات [[ایران]] و در جنوب [[خراسان]] واقع شده و منطقه کوهستانی گستردهایست که شامل شهرهای [[فردوس]] ،[[قاین]]، [[طبس]]، [[بیرجند]]، [[کاشمر]]، [[تربت حیدریه]]، [[خواف]]، [[گناباد]] و [[تایباد]] را در بر میگرفتهاست. این سرزمین به دلیل کوهستانی بودنش به نام قهستان یعنی کهستان (کوهستان) خوانده شدهاست.
مسافرانی که از جنوب ایران بهویژه از ناحیه مکران به شمال شرقی مسافرت میکردهاند، اولین رشتهکوه مهم و آبادی که با آن روبرو میشدهاند، رشته کوه غربی - شرقی کوهستان شمال [[فردوس]] بودهاست. این رشته کوه مرز بین جغرافیای گرمسیری (ناحیه جنوب ایران و طبس) و سردسیری است. به همین دلیل در دوره بعد از اسلام، همواره به نام ایالت کوهستان (قهستان) از آن نام برده شدهاست. در دورههای کهنتر، این ناحیه گاهی در قلمرو ولایت خراسان قرار داشتهاست. سابقه سکونت انسان در قهستان بیشتر از سه هزار سال است و این منطقه بهدلیل آب و هوای مناسب، زودتر و قبل از شمال خراسان دارای سکونت و شهریت بودهاست.
منطقه غربی قهستان یعنی [[بجستان]] (بیستان)، [[گناباد]] و قاین بهدلیل جغرافیای خاص خود همواره از تهاجمات بیگانگان بهدور بودهاست. {{مدرک}}اعراب و مغولان به این منطقه تهاجم نداشتهاند و پذیرش اسلام در این سه شهر نزدیک به یکصد سال متأخرتر از طبس است
در جغرافیای [[حافظ ابرو]] در سال ۸۳۰ هجری قمری، قهستان چنین بیان شدهاست:
«ولایت قهستان عریض و طویل است. دور آن قریب صد فرسخ زیادت باشد. شرقی آن ولایت [[خواف]] است و غربی آن بیابانی است. غرب آن [[فارس]] و [[کرمان]] و شمال آن اعمال [[نیشابور]] و [[سبزوار]] است. جنوب [[سجستان]] و [[کرماتن]]. قهستان مشتمل بر چند قصبه و ناحیت بزرگ است از جمله [[قاین]]، [[تون]] ( [[
[[تون]] ([[فردوس]] امروزی) و [[قائن]]، دو شهر بزرگ و مهم ایالت قهستان بودهاند و در سفرنامه [[مارکوپولو]]، این منطقه تحت عنوان «تونوکائن» نام برده شدهاست.<ref name="Qayen" />
ناصرخسرو در بازگشت از سفر دور و دراز خود، در شهر [[تون]] و شهر [[قاین]] اقامت نموده و از اهمیت این منطقه سخن گفتهاست.
خط ۲۰:
نمونههایی از واژههای گویشی قهستان:
کلماتی مانند: گو (گاو)، خوو (خواب)، اوو (آب)، چالاک (فعال)، پییر (پدر)، مایر (مادر)، پیر (مرشد بزرگ)، پتوو (افتو، آفتاب)، نسر (سایه)، نزم (ژاله)، چاش (ناشتا)، مانده (درمانده، بیچاره)، دروستی (خوشی صحت و سلامتی)، خاش (مادر زن، مادر شوهر)، خسور (پدر زن، پدرشوهر)
== برخی از مشاهیر و شخصیتهای برجسته ==
|