درس‌های فلسفه تاریخ: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ترانه جوانبخت (بحث | مشارکت‌ها)
صفحهٔ جدید: '''عقل در تاریخ''' نام کتابی از هگل است. این کتاب شامل دو پیش نویس است. پیش نویس اول آن کوتاه تر از د...
 
ترانه جوانبخت (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳:
== بحث هگل در این کتاب ==
 
هگل نویسندگان تاریخ های دست اول را کسانی می داند که رویدادها و اوضاع هم [[زمان]] خود را به شکل اثری تصویری برای قوه تصور خواننده درمی آورند. از نظر او محتوای این تاریخ ها نمی تواند جامع باشد. در این نوع تاریخ نویسی روح [[نویسنده]] و روح کارهایی که او روایت می کند یگانه و یکسان است. از این رو او به اندیشیدن درباره خودش نیازی ندارد زیرا خود در روح رویدادها زیست می کند و از رویدادها برتر نمی رود. هگل دومین شیوه تاریخ نویسی را تاریخ اندیشیده می نامد. این نوع تاریخ تاریخی است که نویسنده از واقعیتی که در آن زیست می کند فراتر می رود و نه آنچه در زمان موجود بوده است بلکه آنچه در روح موجود و حاضر است را وصف می کند و به این جهت موضوع آن گذشته به نحو کامل است. او تاریخ اندیشیده را به سه نوع تاریخ [[انتزاع]]ی تاریخ کرداری و تاریخ انتقادی تقسیم کرده است. هگل نوع دیگری از تاریخ را تاریخ فلسفی می نامد که دیدگاه [[تاریخ نویس]] در آن عمومی است اما روی زمینه ای خاص از زندگی قومی تکبه نمی کند.
 
غایت پژوهش فلسفی در طرد تصادف و امکان است زیرا این دو ضرورتی اولیه نیستند و بنابراین در تاریخ غایت کلی و مقصودی مورد نظر است. هگل این نوع غابت را با استفاده از عقل ممکن می داند. روش انتزاعی پیشرفت و تکامل روحی قومی همان جریان کاملا تجربی و محسوسی است که نتیجه کوشش ابتدایی روح است ولی جریان انضمامی تر که کوشش معنوی آن است مهم تر است.
خط ۱۰:
 
== منبع ==
*عقل در تاریخ- هگل- ترجمه حمید عنایت- انتشارات شفیعی- ۱۳۷۹- تهران.
 
[[رده: کتاب‌های فلسفی]]
عقل در تاریخ- هگل- ترجمه حمید عنایت- انتشارات شفیعی- ۱۳۷۹- تهران.
 
[[رده: فلسفه]]