| ICDO =
| OMIM =
| MedlinePlus = 001531۰۰۱۵۳۱
| eMedicineSubj =
| eMedicineTopic =
| MeshID = D006677
}}
افراد مبتلا به '''اختلال شخصيتشخصیت نمايشینمایشی''' (به [[انگلیسی زبان|انگلیسی]]: (Histrionic personality disorder (HPD ) تحريکتحریک پذيرپذیر و هيجانیاندهیجانیاند و رفتاری پررنگ و لعاب، نمايشینمایشی و برونگرايانهبرونگرایانه دارند. اما علیرغم رفتار متظاهرانه و پر زرق و برقی كهکه دارند، اغلب نمیتوانند دلبستگی عميقیعمیقی را به مدت طولانی حفظ كنندکنند.<ref name="kaplan423">{{پک|هارولد کاپلان و بنیامین سادوک||ک = چکیده روانپزشکی بالینی|ج= دو|ص = ۴۲۳}}</ref> این بیماران، خود را همتای برترین [[ستاره سینما|ستارههای سینما]] میدانند و همواره ستاره متظاهر مجلس بوده، و با دلربایی، جذابیتهای ظاهری، و اغواگری و عشوهگری میکوشند در کانون توجه باشند. آنان هیجانها و روابطی پرشور،پرشور، ولی در عین حال سطحی و پیوسته در حال تغییر دارند. آنان با فخر فروشی دربارهدربارهٔ داشتن سهام سازمانهای بزرگ یا مهارتهای ورزشی، میکوشند توجه دیگران را به خود جلب کنند. علایق و نگرشهای آنان بهبه سهولت تحت تأثیر دیگران یا نقشی که هماکنون ایفا میکنند، قرار میگیرد. آنان به سرعت، روابط صمیمانه پرشوری را برقرار میکنند، ولی به سرعت خسته شده و احساس میکنند که قدرشناسیقدرشناسی کافی از آنان به عمل نیامده است.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =فرانسس| نام = آلن | عنوان = مبانی تشخیص روانپزشکی برا اساس DSM-5 | ترجمه = عبدالرضا منصوری راد| سال =۱۳۹۲| ناشر = کتاب ارجمند|مکان = تهران| شابک = ۹۷۸۶۰۰۲۰۰۳۷۱۳| صفحه = ۱۳۴| پیوند =}}</ref>
==تشخيص تشخیص ==
بيمارانبیماران مبتلا به اختلال شخصيتشخصیت نمايشینمایشی در مصاحبه، كلاکلاً همكاریهمکاری خوبی دارند و مشتاقاند كهکه تاريخچهتاریخچه خود را با جزئياتجزئیات كاملکامل ارائه دهند. در صحبت كردنکردن آنها، ژستها و تاكيدهاتاکیدها و مكثهایمکثهای نمايشینمایشی شايعشایع است. [[لغزش زبان|لغزشهای زبانی]] در گفتار آنها زيادزیاد است و زبانی پر زرقوبرقزرقوبرق و پر رنگولعاب دارند. اظهار نظرهای عاطفی در آنها شايعشایع است، اما اگر مجبورشان كنيدکنید كهکه وجود احساس خاصی ( مثل [[خشم]]، [[اندوه]]، و خواستهای جنسی) را در خود قبول كنندکنند ابراز تعجب، نارضايتی،نارضایتی، يایا انكارانکار میكنندمیکنند. از معاينهمعاینه شناختی آنها معمولامعمولاً نتايجنتایج طبيعیطبیعی بدست میآيد،میآید، جز اينكهاینکه در تكاليفتکالیف مربوط به تمركزتمرکز يایا رياضياتریاضیات ممكنممکن است پافشاری نشان ندهند و با كمالکمال تعجب، موضوعات عاطفی را هم خيلیخیلی زود از يادیاد میبرند.<ref name="kaplan423" />
==ملاك هايملاکهای DSM-IV-TR در مورد اختلال شخصيتشخصیت نمایشی نمايشي==
احساساتی بودن و توجه طلبی مفرط به صورت الگویی نافذ و فراگیر که از اوایل بزرگسالی شروع شده باشد و در زمینه هایزمینههای مختلف تظاهر یابد،یابد، که علامت اش وجود لااقل پنج تا از موارد زیر است:
# در موقعیتدر هاییموقعیتهایی که مرکز توجه نیستنیست، ،ناراحتناراحت باشد و در رنج و مشقت به سر برد. ▼
# مشخصه تعاملش با دیگران،رفتاردیگران، رفتار نامتناسب به صورت اغواگری جنسی یا تحریک کنندگی جنسی باشد. ▼
# ابراز احساساتش به سرعت تغییر کند و سطحی باشد. ▼
# همواره از ظاهر جسمی خود برای جلب توجه دیگران استفاده کند. ▼
# سبک تکلمش به نحوه افراطی مبتنی بر حدس و گمان و فاقد جزئیات باشد. ▼
# خود نما و نمایشی باشد و در ابراز احساسات مبالغه کند. ▼
# القا پذیر باشد،باشد، یعنی به راحتی تحت تأثیر افراد یا موقعیت هاموقعیتها قرار گیرد. ▼
# روابط را خودمانی تر از آنچه واقعاً هستند، بپندارد.<ref name="kaplan424">{{پک|هارولد کاپلان و بنیامین سادوک||ک = چکیده روانپزشکی بالینی|ج= دو|ص = ۴۲۴}}</ref> ▼
== خصایص بالینی ==
▲#در موقعیت هایی که مرکز توجه نیست ،ناراحت باشد و در رنج و مشقت به سر برد.
بيمارانبیماران مبتلا به اختلال شخصيتشخصیت نمايشی،نمایشی، رفتار توجه طلبانه بسياربسیار زيادیزیادی از خود نشان میدهند. آنها در افكارافکار و احساسات خود اغلب مبالغه میكنندمیکنند و هر چيزچیز سادهای را مهمتر از آنچه در واقع هست، جلوه میدهند. اگر كانونکانون توجه واقع نشوند يایا تحسينتحسین و تاييدتأیید نشوند، تندخو میشوند، میزنند زيرزیر گريه،گریه، و ديگراندیگران را ملامت میكنندمیکنند و به آنها افتراهای ناروا میزنند. ▼
▲#مشخصه تعاملش با دیگران،رفتار نامتناسب به صورت اغواگری جنسی یا تحریک کنندگی جنسی باشد.
رفتار اغواگرانه در ايناین گونه بيماران،بیماران، از هر جنسی كهکه باشند، شايعشایع است. پرداختن به تخيلاتتخیلات جنسی در مورد افرادی كهکه با آنها رابطه دارند، در اينهااینها شايعشایع است، منتها ايناین تخيلاتتخیلات را هميشههمیشه بر زبان نمیآورند و به عوض ايناین كهکه از نظر جنسی پرخاشگر باشند، عشوهگر و اهل لاس زدن هستند. ايناین بيمارانبیماران ممكنممکن است به [[انحراف جنسی| كژكاریکژکاری روانی-جنسی]] مبتلا باشند: زنهای نمايشینمایشی ممكنممکن است [[ناکارآمدی جنسی|آنورگاسمی]] داشته باشند و مردهای نمايشینمایشی هم ممكنممکن است دچار ناتوانی جنسی باشند. برای آنكهآنکه مطمئن شوند نزد جنس مخالف جاذبه دارند، ممكنممکن است تكانههایتکانههای جنسی خود را به عمل درآورند. نيازنیاز آنها به مطمئن ساختن خود تمامی ندارد، با ايناین حال، روابط آنها اغلب سطحی است و ممكنممکن است افرادی مغرور، غرق در خود و دمدمی مزاج باشند. نيازهاینیازهای بسياربسیار شديدشدید آنها به وابستگی باعث میشود كهکه زود به هر كسکس اعتماد كنندکنند و خيلیخیلی راحت بشود فريبشانفریبشان داد. ▼
▲#ابراز احساساتش به سرعت تغییر کند و سطحی باشد.
دفاعهای عمده بيمارانبیماران دچار اختلال شخصيتشخصیت نمايشی،نمایشی، واپسزنی و تجزيهتجزیه است. در نتيجهنتیجه دفاع اول از فهم احساسات واقعی خود عاجزاند و در نتيجهنتیجه دفاع دوم نمیتوانند انگيزههايانگیزههای خود را توضيحتوضیح دهند. ايناین افراد اگر تحت فشار روانی قرار گيرند،گیرند، حس واقعيتواقعیت سنجیشان به راحتی مختل میشود. <ref name="kaplan423" /> ▼
▲#همواره از ظاهر جسمی خود برای جلب توجه دیگران استفاده کند.
▲#سبک تکلمش به نحوه افراطی مبتنی بر حدس و گمان و فاقد جزئیات باشد.
▲#خود نما و نمایشی باشد و در ابراز احساسات مبالغه کند.
▲#القا پذیر باشد، یعنی به راحتی تحت تأثیر افراد یا موقعیت ها قرار گیرد.
▲#روابط را خودمانی تر از آنچه واقعاً هستند، بپندارد.<ref name="kaplan424">{{پک|هارولد کاپلان و بنیامین سادوک||ک = چکیده روانپزشکی بالینی|ج= دو|ص = ۴۲۴}}</ref>
== تشخيص تشخیص افتراقی == ▼
==خصايص بالينی==
افتراق نهادن ميانمیان اختلال شخصيتشخصیت نمايشینمایشی و [[اختلال شخصيتشخصیت مرزی]]، دشوار است. البته اقدام به [[ خودكشیخودکشی]]، ابهام در هويت،هویت، و حملات گذرای [[روان پريشیپریشی| روانپريشیروانپریشی]]، در اختلال شخصيتشخصیت مرزی محتملتر است. اگرچه میشود در يكیک بيماربیمار هر دو تشخيصتشخیص مذكورمذکور را هم مطرح كرد،کرد، اما بالينگربالینگر بايدباید بتواند ايناین دو را از هم تفكيكتفکیک كندکند. اختلال جسمانی سازی يایا سندروم بريكهبریکه نيزنیز ممكنممکن است همزمان با اختلال شخصيتشخصیت نمايشینمایشی پيداپیدا شود. برای بيمارانبیماران مبتلا به اختلال روانپريشیروانپریشی گذرا و اختلالات تجزيهای،تجزیهای، میشود تشخيصتشخیص اختلال شخصيتشخصیت نمايشینمایشی را نيزنیز همزمان مطرح كردکرد.<ref name="kaplan424" /> ▼
▲بيماران مبتلا به اختلال شخصيت نمايشی، رفتار توجه طلبانه بسيار زيادی از خود نشان میدهند. آنها در افكار و احساسات خود اغلب مبالغه میكنند و هر چيز سادهای را مهمتر از آنچه در واقع هست، جلوه میدهند. اگر كانون توجه واقع نشوند يا تحسين و تاييد نشوند، تندخو میشوند، میزنند زير گريه، و ديگران را ملامت میكنند و به آنها افتراهای ناروا میزنند.
▲رفتار اغواگرانه در اين گونه بيماران، از هر جنسی كه باشند، شايع است. پرداختن به تخيلات جنسی در مورد افرادی كه با آنها رابطه دارند، در اينها شايع است، منتها اين تخيلات را هميشه بر زبان نمیآورند و به عوض اين كه از نظر جنسی پرخاشگر باشند، عشوهگر و اهل لاس زدن هستند. اين بيماران ممكن است به [[انحراف جنسی|كژكاری روانی-جنسی]] مبتلا باشند: زنهای نمايشی ممكن است [[ناکارآمدی جنسی|آنورگاسمی]] داشته باشند و مردهای نمايشی هم ممكن است دچار ناتوانی جنسی باشند. برای آنكه مطمئن شوند نزد جنس مخالف جاذبه دارند، ممكن است تكانههای جنسی خود را به عمل درآورند. نياز آنها به مطمئن ساختن خود تمامی ندارد، با اين حال، روابط آنها اغلب سطحی است و ممكن است افرادی مغرور، غرق در خود و دمدمی مزاج باشند. نيازهای بسيار شديد آنها به وابستگی باعث میشود كه زود به هر كس اعتماد كنند و خيلی راحت بشود فريبشان داد.
▲دفاعهای عمده بيماران دچار اختلال شخصيت نمايشی، واپسزنی و تجزيه است. در نتيجه دفاع اول از فهم احساسات واقعی خود عاجزاند و در نتيجه دفاع دوم نمیتوانند انگيزههاي خود را توضيح دهند. اين افراد اگر تحت فشار روانی قرار گيرند، حس واقعيت سنجیشان به راحتی مختل میشود. <ref name="kaplan423"/>
== سیر و پیشآگاهی ==
با بالا رفتن سن علايمعلایم كمتریکمتری در بيمارانبیماران مبتلا به اختلال شخصيتشخصیت نمايشینمایشی ديدهدیده میشود، اما از آنجا كهکه انرژی ايناین بيمارانبیماران نيزنیز با افزايشافزایش سن كمترکمتر میشود، تفاوتی كهکه در علايمعلایم آنها ديدهدیده میشود ممكنممکن است ظاهری باشد، نه واقعی. ايناین بيماران،بیماران، افرادی هيجانهیجان طلب هستند و ممكنممکن است با قانون درگيردرگیر شوند و به [[سوء مصرف مواد]] روی آورند، يایا لاابالی گری كنندکنند. <ref name="kaplan424" /> ▼
▲افتراق نهادن ميان اختلال شخصيت نمايشی و [[اختلال شخصيت مرزی]]، دشوار است. البته اقدام به [[خودكشی]]، ابهام در هويت، و حملات گذرای [[روان پريشی|روانپريشی]]، در اختلال شخصيت مرزی محتملتر است. اگرچه میشود در يك بيمار هر دو تشخيص مذكور را هم مطرح كرد، اما بالينگر بايد بتواند اين دو را از هم تفكيك كند. اختلال جسمانی سازی يا سندروم بريكه نيز ممكن است همزمان با اختلال شخصيت نمايشی پيدا شود. برای بيماران مبتلا به اختلال روانپريشی گذرا و اختلالات تجزيهای، میشود تشخيص اختلال شخصيت نمايشی را نيز همزمان مطرح كرد.<ref name="kaplan424"/>
==سير و پيشآگاهی==
▲با بالا رفتن سن علايم كمتری در بيماران مبتلا به اختلال شخصيت نمايشی ديده میشود، اما از آنجا كه انرژی اين بيماران نيز با افزايش سن كمتر میشود، تفاوتی كه در علايم آنها ديده میشود ممكن است ظاهری باشد، نه واقعی. اين بيماران، افرادی هيجان طلب هستند و ممكن است با قانون درگير شوند و به [[سوء مصرف مواد]] روی آورند، يا لاابالی گری كنند. <ref name="kaplan424"/>
بيمارانبیماران دچار اختلال شخصيتشخصیت نمايشینمایشی اغلب از احساسات واقعی خود بیخبرند؛ لذا تبيينتبیین احساسات درونی آنها فرايندفرایند درمانی مهمی است. رواندرمانی مبتنی بر [[ روانكاویروانکاوی]]، چه به صورت [[گروه درمانی|گروهی]] و چه به صورت فردی، شايدشاید درمان انتخابی اختلال شخصيتشخصیت نمايشینمایشی باشد.<ref name="kaplan424" /> ▼
طرحواره درمانی بری درمان اختلال شخصیت نمایشی کاربرد دارد. این درمان نیاز به حداقل 18۱۸ ماه و حداکثر 36۳۶ ماه جلسات درمانی هفتگی دارد. این درمان توسط یانگ طراحی شده است <http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0005791605000303#> ▼
برای برخی علايمعلایم میشود از دارودرمانی هم به صورت کمکی استفاده كردکرد ( مثل استفاده از داروهای [[ضد افسردگی]] برای افسردگی و علايمعلایم جسمی، [[داروهای ضداضطراب]] برای اضطراب و [[داروهای ضدروانپریشی |داروهای ضدروانپريشی]] برای مسخ واقعيتواقعیت و خطاهای ادراكیادراکی).<ref name="kaplan424" /> ▼
▲بيماران دچار اختلال شخصيت نمايشی اغلب از احساسات واقعی خود بیخبرند؛ لذا تبيين احساسات درونی آنها فرايند درمانی مهمی است. رواندرمانی مبتنی بر [[روانكاوی]]، چه به صورت [[گروه درمانی|گروهی]] و چه به صورت فردی، شايد درمان انتخابی اختلال شخصيت نمايشی باشد.<ref name="kaplan424"/>
▲طرحواره درمانی بری درمان اختلال شخصیت نمایشی کاربرد دارد. این درمان نیاز به حداقل 18 ماه و حداکثر 36 ماه جلسات درمانی هفتگی دارد. این درمان توسط یانگ طراحی شده است <http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0005791605000303#>
▲برای برخی علايم میشود از دارودرمانی هم به صورت کمکی استفاده كرد ( مثل استفاده از داروهای [[ضد افسردگی]] برای افسردگی و علايم جسمی، [[داروهای ضداضطراب]] برای اضطراب و [[داروهای ضدروانپریشی|داروهای ضدروانپريشی]] برای مسخ واقعيت و خطاهای ادراكی).<ref name="kaplan424"/>
== منابع ==
{{پانویس}}
{{اختلالات شخصیت}}
|