فاپ: تفاوت میان نسخه‌ها

'''احمق (Fop)''' یک اصطلاح تحقیرآمیز برای مردی نادان است که بیش از حد به ظاهر و لباس های خود در قرن 17 میلادی در انگلستان اهمیت می داده است. برخی از بسیار واژه های جایگزین مشابه عبارتند از: "coxcomb" (به معنی "ژیگولو")، '''آدم سبک،''' "popinjay" (به معنی "طوطی")، '''دلال مد،''' و "احمق". "ماکارونی" اصطلاح دیگری بود، که در قرن 18، به طور خاصی ارتباط زیادی با [[مد (پوشاک)|مد]] داشت.

کلمه "احمق (FOP)" برای اولین بار در سال 1440 ثبت شده، و فقط برای چندین قرن به مفهوم همه نوع نادان استفاده می شده است؛ [[فرهنگ انگلیسی آکسفورد]] سال 1672 اولین استفاده آنرا اینطور ذکر کرده "کسی است که توجه ابلهانه و بیهوده به ظاهر، لباس، و یا رفتار خود می کند؛ شیک پوش، حساس" .  یک نمونه استفاده اخیر ازآن در درام بازنویسی شده ی ''طالع سرباز (The Soldier's Fortune)،'' است که در آن یک زن، خواستگار خود را با گفتن "برو، شما یک احمق هستید." رد می کند.

احمق یک شخصیت ذخیره و موجود در ادبیات انگلیسی و درام به ویژه درام کمیک، و همچنین طنز چاپی بود. او یک "مرد مدپوشی است" که بیش از حد لباس فاخر می پوشد، و مشتاق به بذله گویی است، و به طور کلی باد برتری طلبی در سر دارد، و ممکن است شامل اشتیاق به موقعیت اجتماعی بالاتری از آنکه دیگران فکر می کنند هست، نیز باشد. او تا حدودی ممکن است زن صفت باشد، اگرچه این صفت او بارز نیست. او همچنین ممکن است بیش از حد از مد لباس فرانسوی و کلمات فرانسه استفاده کند. یک مثال از فرانسوی ماب شدن، Sir Novelty Fashion در Colley Cibber's Love's ''Last Shift'' به سال 1696 است.  شخصیت احمق در بسیاری ازکمدی های بازگرداندی (کمدی هایی که بین سال های 1660 تا 1710 نوشته و اجرا شده است) ظاهر شده است، از جمله آقای Fopling Flutter در ''The Man of Mode یا Sir Fopling Flutter'' به سال 1676 اثر George Etherege، زخم زبان ها علیه ازدواج سیاسی در ''The Town Fop'' به سال 1676 منتشر شده در 1677 اثری از Aphra Behn ، و Lord Foppington در ''The Relapse'' به سال 1696 که اثر John[[جان Vanbrughونبرو]] می باشد. ''The Relapse'' رارا، Vanbrugh،ونبرو، در حول بازیگران خاصی در Drury Lane Theatre، از جمله Colley در Cibber، که نقش Lord Foppington را بازی می کرد، طرح ریزی کرد. احمق به عنوان یک "beau" ("مردیکه خیلی بزن توجه می کند") نیز اشاره شد، همانند کمدی های بازگرداندی ای همچون ''The Beaux' Stratagem'' سال 1707 توسط George Farquhar، و ،''The Beau Defeated'' سال 1700 توسط Mary PIX، یا در زندگی واقعی Beau Nash، استاد مراسم در Bath، و یا ریجنسی مشهور Beau Brummell. بی مبالاتی جنسی "beau" ("مردیکه خیلی بزن توجه دارد") ممکن است همجنس گرایی این مفهوم را برساند.

''شاه لیرِ'' شکسپیر این کلمه را، در مفهوم کلی یک احمق، دارد و قبل از او Thomas Nashe، در ''Summer's Last Will and Testament'' (1592، چاپ 1600): "ادم سبک مغزی، بازیساز ما است. او، مانند یک احمق و یک الاغ باید خود را در عموم مردم یک معقوله ی خنده ساز بسازد. "اُسریک، در ''هملت'' سروکار زیادی با رفتار تاثیر یافته از احمق دارد، و بیشتر موضوع اصلی ''Twelfth Night'' حول محور فریب پیوریتن Malvolio به لباس پوشیدن به عنوان یک احمق چرخید. "احمق" به عنوان یک لقب خفت آور در طیف گسترده ای از مردم در سال های اولیه ی قرن 18 مورد استفاده قرار گرفت. در آن زمان بسیاری از اینها نمی تواند بعنوان تیپ سبک در نظر گرفته شده باشد، و می تواند معنایش تیز و تندی کمتری داشته باشد.

در رمان ''Death in Venice 1912'' اثرThomas Mann (و همچنین اپرا اثرBenjamin Britten و فیلمی از Luchino Visconti) یک احمق بوسیلبوسیله شخصیت اصلی Gustave von Aschenbach به تمسخر گرفته شد، ؛شد؛ بطور طعنه آمیزی، در نهایت Aschenbach، خود، این رفتار را بکار گرفت. برخی از "هیجانات روشن جوانان" دردهه 1920 قطعا "خودنماگری(جلف)" در رفتار و ظاهربود، در حالی که به سمت اواخر دهه 1960، مد مردانه بطور قابل توجهی در سبک خودنما، یادگاری سست دوره ی جرجیا و ویکتوریا شد. ستاره های پاپ اغلب در آنچه که می توان لباس خودنماگری نامید، لباس می پوشیدند، با آهنگ "Dedicated Follower of Fashion" (1966) اثری از باند The Kinks روح زمان خود را بخوبی تسخیرکردند. در حالیکه بسیاری از شخصیت های فرهنگ عامه تمایل به ظاهر خودنما داشتند، ''به عنوان مثال،'' ''Adam Adamant Lives!'' ، تجسم ثالث از Doctor Who و ''Jason King،'' که آنها تمایل داشتند که اطوار و اخلاقی مرتبط با احمق ها را نمایش ندهند.