میرزا آقا تبریزی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴۵:
اما در سال ۱۳۳۴ خورشیدی (۱۹۵۵) بود که با انتشار اسناد، دست‌نوشته‌ها و نامه‌های [[فتحعلی آخوندزاده]] توسط [[میرزا ابراهیموف|ابراهیم‌اف]] و کشف ۴ نمایشنامه به خط خود میرزا آقا تبریزی، روشن شد که او علاوه بر ۳ نمایشنامهٔ چاپ شده، نمایشنامهٔ چهارمی هم باعنوان «حکایت عشق بازی آقا هاشم خلخالی» داشته است.<ref>جمشید ملک‌پور، جلد ۱، ص ۱۸۶</ref>
این آثار بعدها با عنوان «نمایشنامه‌های میرزا آقا تبریزی» در تهران منتشر شد.
[[خشایار مصطفوی]] در سال ۱۳۹۱ کتابی با عنوان [[زایش درام ایرانی]] در نقد و تحلیل آثار تبریزی در تهران منتشر کرده است.<ref>[http://www.ilna.ir/بخش-اخبار-58/25674-کتاب-زایش-درام-ایرانی خبرگزاری ایلنا، رونمایی از کتاب زایش درام ایرانی]</ref> او معتقد است، میرزا آقا تبریزی به عنوان نخستین نمایشنامه‌نویس پارسی، در پروژهٔ واردات تئاتر به ایران از نظریهٔ تلفیق که گفتمان غالب روشنفکران در دورهٔ مذکور است سود برده و در فرایند زایش درام ایرانی از دو منبع مستقل تئاتر غربی و نمایش ایرانی استفاده کرده است. به نظر می‌رسد تبریزی از بخشی از نمایش‌های ایرانی بهره‌برداری کرده است که این نمایش‌ها حامل فکر جدید و نمایشگر انسان جدید بوده‌اند. نمایش‌های سرگرم‌کننده و عامیانه‌ای چون: [[بقال‌بازی]]، تخت‌حوضی ،نقالی و خیمه‌شب‌بازی.<ref>خشایار مصطفوی، تهران، ۱۳۹۱، ص ۱۱۶</ref>▼
== نمایشنامه‌ها ==
سطر ۵۷ ⟵ ۵۵:
* ''حکایت حاجی‌احمد مشهور به حاجی مرشد کیمیاگر''
این نمایشنامه‌ها که مدتی طولانی با نام [[میرزا ملکم‌خان]] شناخته می‌شدند، حدود یک قرن پس از نگارششان در سال ۱۳۵۴ با نام «نمایشنامه‌های میرزا آقا تبریزی» به کوشش [[حسین محمدزاده صدیق]] منتشر شد.<ref>{{یادکرد|کتاب=نمایشنامه‌های میرزا آقا تبریزی| نویسنده= میرزا آقا تبریزی| گردآوری و تصحیح= حسین محمدزاده صدیق | ناشر =نشر طهوری|شهر=تهران|سال=۱۳۵۴|}}</ref> صدیق چهار نمایشنامهٔ اول را به همراه بخشی از کتاب «رساله اخلاقیه» (حکایت حاجی مرشد کیمیاگر) یک‌جا چاپ کرد که نمایشنامهٔ پنجم را با توجه به کتابی که از آن برگرفته‌شده، می‌توان نوعی حکایت‌گویی به‌شمار آورد.<ref>[https://jsal.ut.ac.ir/pdf_20897_86769d72f666eee57cc168cef504d0c4.html میرزا آقا تبریزی و سیاست زیباشناختی - جامعه‌شناسی هنر و ادبیات سال اول، شماره دوم، پاییز و زمستان ۸۸]</ref>
== نقد و نظر ==
▲[[خشایار مصطفوی]] در سال ۱۳۹۱ کتابی با عنوان ''[[زایش درام ایرانی]]'' در نقد و تحلیل آثار تبریزی در تهران منتشر کرده است.<ref>[http://www.ilna.ir/بخش-اخبار-58/25674-کتاب-زایش-درام-ایرانی خبرگزاری ایلنا، رونمایی از کتاب زایش درام ایرانی]</ref> او معتقد است، میرزا آقا تبریزی به عنوان نخستین نمایشنامه‌نویس پارسی، در پروژهٔ واردات تئاتر به ایران از نظریهٔ تلفیق که گفتمان غالب روشنفکران در دورهٔ مذکور است سود برده و در فرایند زایش درام ایرانی از دو منبع مستقل تئاتر غربی و نمایش ایرانی استفاده کرده است. به نظر می‌رسد تبریزی از بخشی از نمایش‌های ایرانی بهره‌برداری کرده است که این نمایش‌ها حامل فکر جدید و نمایشگر انسان جدید بوده‌اند. نمایش‌های سرگرم‌کننده و عامیانه‌ای چون: [[بقال‌بازی]]، تخت‌حوضی ،نقالی و خیمه‌شب‌بازی.<ref>خشایار مصطفوی، تهران، ۱۳۹۱، ص ۱۱۶</ref>
== پانویس ==
| |||