دیوان قائمیات: تفاوت میان نسخه‌ها

بعد از گذشت سده‌ها کتابی که در مابین دیوار از ترس و بیم نابودی‌اش قید شده بود با فروریختن دیوار اوراق کتاب از محبس سنگ‌ها رهایی یافت و شخصی آن را صاحب گردید که سال‌های دیگر دور از انظار دیگران او را محفوظ داشت. این دیوان در دهکده یهن (در ۴۵ کیلومتری شمال شرق بیرجند ایران) در جرز دیوار خانه‌ای قرار داده شده و پس از گذشت چندین قرن با رنگ زرد فرسوده شده حین بازسازی آن محلات از میان سنگ و خاک سر به درآورده است. مالک این کتاب ملا آخوند مرتضی افسوس می‌خورد که از هفت جلد این دیوان که به «دیوان کبیر قائمیات» مشهور بوده، جز یکی دو جلد آن باقی نمانده است. بعد از آن [[سیدجلال حسینی]] بدخشانی کتاب))1.1کتاب را نزد صاحبش می‌یابد، ارزش و اهمیت آن را درک می‌کند و تصمیم بر چاپ آن می‌گیرد که سرانجام پس از گذشت چند سال کتاب با مقدمهٔ فارسی [[محمدرضا شفیعی کدکنی]] و مقدمهٔ انگلیسی [[فرهاد دفتری]] چاپ می‌شود.<ref>مراجعه کنید به مقدمه کتاب دیوان قائمیات، حسن محمود کاتب، پیش‌گفتار: محمدرضا شفیعی کدکنی، مصحح: سید جلال حسینی بدخشانی، نشر مرکز پژوهشی میراث مکتوب، تهران، ۱۳۹۰.</ref>