آتوسا (دختر اردشیر دوم): تفاوت میان نسخه‌ها

پسر ارشد پروشات ارشک نام داشت و پسر دیگرش [[کوروش کوچک]] که چون در زمان سلطنت [[داریوش دوم]] متولد شده بود، ولیعهدی را حق خود می‌دانست. مادر نیز ظاهراً نسبت به او علاقهٔ بیشتری نشان می‌داد. مرگ [[داریوش دوم]] چون زودتر از آنچه انتظار می‌رفت روی داد و پریزاتس نتوانست پسر محبوب خود کوروش را به ولیعهدی برساند. شاید شاه نیز با این نقشهٔ پریزاتس موافق نبود. به هر حال با مرگ داریوش دوم در سال ۴۰۴ پیش از میلاد، ارشک با نام [[اردشیر دوم (هخامنشی)|اردشیر دوم]] به سلطنت رسید.<ref>زرین کوب، ص ۱۸۴</ref> در سال ۴۰۱ پیش از میلاد، کوروش کوچک در طی نبردی بدست برادرش اردشیر دوم به قتل رسید. مرگ کوروش کوچک در داخل دربار همان اندازه که مایه اندوه و عزای [[پروشات]] (پریزاتس) مادر وی شد، برای [[استاتیرای یکم]] همسر اردشیر دوم، موجب خرسندی گشت اما استاتیرا جریمهٔ پیروزی و خرسندی خود را یکسال بعد در سال ۴۰۰ [[پیش از میلاد]] <ref>ویکی‌پدیای انگلیسی، Stateira (wife of Artaxerxes II)</ref>، با زهری که مادر اردشیر، پریزاتس به او نوشانید، پرداخت.<ref>پیرنیا، ص ۱۴۶</ref> شاه از شدت خشم و تأثر در عزای استاتیرا فرمان داد که از آن پس پروشات دیگر هرگز پیش چشم او ظاهر نشود اما باز در مواقع ضعف و درماندگی خویش مکرر از حضور و راهنمایی مادر کمک جست.<ref> زرین کوب، ص ۱۸۶</ref> از چهار پسری که در زمان حیات [[اردشیر دوم (هخامنشی)|اردشیر دوم]] باقی‌ماندند چهار پسر از بطن استاتیرا بودند، به نام‌های داریوش و آریاسپ و اخوس و پسر دیگر ارسان نام داشت و شاه محبت فوق‌العاده‌ای نسبت به او داشت. فرزندان استاتیرا نسبت به یکدیگر رقابتی نزدیک به حسادت نشان می‌دادند. اردشیر، پسر بزرگش داریوش را ولیعهد کرد اما در نهایت [[اردشیر دوم (هخامنشی)|اردشیر دوم]] پس از ۴۶ سال شاهنشاهی و در سال ۳۵۸ پیش از میلاد، در سن ۸۷ سالگی درگذشت و در این رقابت در نهایت اخوس پیروز میدان بود و بعد از پادشاهی نام [[اردشیر سوم (هخامنشی)|اردشیر سوم]] را برخود گذاشت.<ref>زرین کوب، ص ۱۹۱</ref>

 

 

{{آغاز شجره‌نامه}}