تاریخ انگلستان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
به نسخهٔ 17954556 ویرایش Kave واگردانده شد: تبلیغات در نسخه‌های میانی. (توینکل)
خط ۴:
'''تاریخ انگلستان'''، با عبور نخستین مهاجران از [[تنگه دوور]] و ورود آن‌ها به [[جزایر بریتانیا]] در هزاران سال پیش آغاز می‌گردد.
 
با کشف تعدادی ابزار سنگی و ردپا در هَپیس‌برگ در نورفولک، معلوم شده است که از بیش از [[سیر زمانی فرگشت انسان|هشتصد هزار سال پیش]] [[انسان خردمند باستانی|انسان‌های باستانی]] در سرزمینی که اکنون به آن، [http://ukingdom.org.uk/portfolio-item/uk-company-registration-and-company-registration-in-europe/ [انگلستان]] می‌گویند زندگی می‌کرده‌اند. قدیمی‌ترین مدرکی که از حضور [[انسان|انسان کنونی]] در شمال غرب [http://ukingdom.org.uk/portfolio-item/facilitate-investment-by-british-residency/ [اروپا]] در دست است، استخوان آرواره‌ای است که در سال ۱۹۲۷ در کِنتزکاورن در ناحیهٔ [[دوون (شهرستان)|دِوون]] کشف شد. عمر این استخوان آرواره را در سال ۲۰۱۱ دوباره تخمین زدند و سن آن را حدود ۴۱۰۰۰ تا ۴۴۰۰۰ سال برآورد کردند.
 
انسان‌ها تا حدود ۱۲۰۰۰ سال پیش، یعنی تا انتهای [[آخرین عصر یخبندان]]، به طور پیوسته در این سرزمین سکونت داشته‌اند. در این ناحیه بقایای متعددی از دوران [[میان‌سنگی]]، [[دوران نوسنگی|نوسنگی]]، و [[عصر برنز]] وجود دارد، از جمله [[استون‌هنج]] و اِیوبری. ساکنین انگلستان در [[عصر آهن]]، همچون دیگر نواحی [[بریتانیای کبیر|بریتانیا]] که در جنوب [[خور فورث]] هستند، [[سلت‌ها]] بودند. این سلت‌ها به نام بریتون مشهور هستند. البته در جنوب شرق انگلستان قبایل [[بلژها|بلژی]] نیز سکونت داشتند. در سال ۴۳ پیش از میلاد فتح بریتانیا به دست [[روم|رومیان]] آغاز شد. رومیان تا قرن پنجم پس از میلاد کنترل [[بریتانیای روم|ایالت بریتانیا]] را حفظ کردند.
خط ۸۸:
در جنگ دریایی سال ۱۳۴۰، فرانسه به سختی شکست خورد. در سال ۱۳۴۶، بار دیگر فرانسویان در ناحیه کرسی شکست خوردند و سال بعد بندر کاله به دست انگلستان افتاد. در جنگی که طی سال ۱۳۵۶، در ناحیه پواتیه رخ داد، [[ژان دوم فرانسه|ژان دوم]] پادشاه فرانسه، مغلوب و اسیر شد.
 
دوره اول جنگ‌ها، در حالی در سال ۱۳۶۰ پایان یافت که [[فرانسه|فرانسوی]]‌ها شکست خوردند، و به موجب [[پیمان بریتانی]]، زمین‌های بسیاری را در ناحیه کاله و نواحی غربی و جنوب غربی فرانسه، به [http://ukingdom.org.uk/portfolio-item/facilitate-investment-by-british-residency/ [انگلستان]] واگذاردند.
 
در دوره دوم، فرانسویان با فداکاری‌های [[ژاندارک]] و کمک‌های [[دوک بورگونی]] پیروز شدند؛ و بیش تر سرزمین‌هایی را که در دوره نخست از دست داده بودند، پس‌گرفتند. جنگ‌های صد ساله همچنین باعث رشد هویت ملی و تقویت میهن‌پرستی انگلیسیان و فرانسویان شدند.
خط ۱۴۲:
کرامول در حالی در ۱۶۵۹ درگذشت که قدرت سیاسی انگلستان در جهان نسبت به زمان پیش از او، رشد چشمگیری یافته بود. با مرگ کرامول، تنها جمهوری تاریخ انگلستان به پایان آمد؛ و حکومت پس از ۲۰ سال با پادشاه شدن [[چارلز دوم انگلستان|چارلز دوم]] پسر شاه مقتول، مجددا به خاندان استوارت رسید. البته در این فاصله برای مدت ۸ ماه، [[ریچارد کرامول]] پسر اولیور کرامول، قدرت را در دست داشت، که با فشارهای وارده مجبور به استعفا و فرار از کشور شد.
 
چارلز دوم پیش از رسیدن به سلطنت برای مدتی طولانی در اسکاتلند با کرامول می‌جنگید. پس از رسیدن به تاج و تخت نیز هرچند از نظر سیاسی همچون پدرش با خودکامگی و سرکوبگری و خشونت رفتار می‌کرد، فردی هنردوست و هنرپرور بود و نویسندگان بزرگی چون [[چاوسر]]، [[ساموئل پیپس|پپیس]]، [[جان میلتون|میلتون]] و [[جان بانیان|بانیان]] در دوران او ظهور کردند. همچنین [[کمدی]] در زمان او رونق بسیاری یافت.
 
در ۱۶۶۶ میلادی [[آتش‌سوزی بزرگ لندن|آتش‌سوزی مهیبی]] لندن را در کام خود گرفت. در دوره بازسازی شهر، [[کریستوفر رن]] معمار بزرگ، بناهای ارزشمندی چون [[کلیسای سنت پل]] را ساخت.