لیث بن علی بن لیث: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵:
در سال ۲۷۷ هجری, علی بن لیث که بدست عمرو بن لیث زندانی شده بود، توانست به کمک پسرانش، لیث و [[المعدل بن علی|معدل]] فرار کند و به خراسان رفته و در نزد [[رافع بن هرثمه]] پناهنده شوند.
در سال ۲۸۰ هجری بعد از مرگ علی بن لیث، پسرانش به رافع خدمت کردند. وقتی که رافع در سال ۲۸۳ هجری از عمرو شکست خورد و کشته شد و لیث و برادرش که به رافع خدمت می کردند، اسیر شدند. چند سال بعد وقتی که عمرو توسط [[سامانیان]] شکست خورد و لیث به سیستان فرار کرده و با [[سبک اری]] ارتباط برقرار کرد و به خدمت وی رسید.وی به عنوان یک فرمانده و جنگجو در نبرد فتح [[فارس]] از [[خلافت عباسی]] و چند نبرد دیگه حضور داشت.چند سال بعد، سبک اری او را با یک سپاه [[مکران]] فرستاد تا حاکمش، [[مادیان عیسی بن ماد]]، که از دادن خراج به امیر خودداری می کرد، تسلیم کند.سبک اری به او دستور داد که به مکران برود و پسران مادیان را به اسارت بگیرد تا او مجبور به اطاعت شود.اما لیث سرپیچی کرد و به [[کرمان]] گریخت.بعد از این ماجرا سبک اری سپاهی را برای سرکوب لیث فرستاد و وقتی که نیروهای سبک اری به کرمان رسیدند، سپاهیان لیث را رها کرده و به سپاه سبک اری پیوستند تا او مجبور به فرار به سمت [[سیستان]] شود.
دراواخر سال ۲۹۵ هجری، بعد از فرار به سیستان،ج لیث موفق شد [[زرنگ]] را تصرف کند با وجود اینکه [[طاهر بن محمد]] سعی کرد لیث را شکست دهد ولی در آخر بعد این طاهر بود که مجبور شد فرار کند.لیث در سال بعد به عنوان امیر انتخاب شد.او ارتش ی تحت فرماندهی برادرش به [[غزنه]] فرستاد تا شورش های آنجا را سرکوب کند پس معدل در نبرد [[غزنه]] شرکت کرد ولی بعد از مدتی لیث دستور بازگشت او را صادر کرد. در همان سال، لیث به همراه برادرش به [[فارس]] لشکرکشی کردند و توانستند سبک اری که در این منطقه بود، شکست دهند.بعد از این شکست و فرار وی به سمت غرب، سبک اری از خلیفه درخواست کمک کرد و خلیفه [[مونس خادم]] را به کمک وی فرستاد‌ و با شروع دوباره جنگ و شکست لیث، وی مجبور شد تا با خادم صلح کند ولی سبک اری نپذیرفت و به جنگ ادامه داد. پس لیث عقب نشینی کرد ولی در آخر این سبک اری بود که توانست لیث را شکست و اسیر کند و به [[بغداد]] بفرستد.<ref>{{پک|باسورث|۱۳۹۰|ک=تاریخ ایران کمبریج|ص=۱۰۸۱۰۷}}</ref>
لیث تا اخر عمر در آنجا به عنوان تبعیدی ماند تا اینکه سرانجام در [[رقه]] در سال ۳۱۶ هجری چشم از جهان فرو بست. <ref>{{پک|باسورث|۱۳۹۰|ک=تاریخ ایران کمبریج|ص=۱۰۷و۱۰۸۱۰۸}}</ref>.
== پانویس ==
{{پانویس}}