خازن: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۴:
[[پرونده:Photo-SMDcapacitors.jpg|بندانگشتی|خازن‌های ریز ولتاژپایین در کنار یک خط‌کش]]
 
'''خازن'''<ref>[[فرهنگستان زبان و ادب فارسی]] واژهٔ ''خازن'' را به جای ''capacitor'' در [[زبان انگلیسی|انگلیسی]] و در حوزهٔ [[فیزیک]] به تصویب رسانده‌است. {{یادکرد وب | عنوان=فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان: ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۵ (بخش لاتین) | تاریخ بازبینی=۲۸ دسامبر ۲۰۱۱ | ناشر=فرهنگستان زبان و ادب فارسی | نشانی=http://www.persianacademy.ir/UserFiles/File/Mosavvab/01_Latin_(A_Z).rar}}</ref> یا '''انباره''' عنصری دوسر و پسیو است که [[انرژی الکتریکی]] را ذخیره می‌کند. انواع مختلفی از خازنها وجود دارد اما همه آنها حداقل دو هادی که توسط یک عایق از یکدیگر جدا شده اندشده‌اند را در ساختار خود دارند .<ref>[http://wikicando.com/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8Cمعرفی-%D8%AE%D8%A7%D8%B2%D9%86خازن/ معرفی خازن]،</ref>. هادی ها میهادی‌ها توانندمی‌توانند از جنس فلز یا الکترولیت باشند. عایق دی الکتریک نیز که برای افزایش ظرفیت خازن استفاده می شود میمی‌شود تواندمی‌تواند از جنس شیشه، سرامیک، پلاستیک، میکا، کاغذ و … باشد. خازنها به همراه مقاومت‌ها، در مدارات تایمینگ استفاده می‌شوند. همچنین از خازن‌ها برای صاف کردن سطح تغییرات [[ولتاژ]] مستقیم استفاده می‌شود. از خازن‌ها در مدارات به‌عنوان [[فیلتر]] هم استفاده می‌شود. زیرا خازن‌ها به راحتی سیگنالهای متناوب را عبور می‌دهند ولی مانع عبور سیگنالهای مستقیم می‌شوند.
 
خازن المان الکتریکی است که می‌تواند انرژی الکتریکی را توسط [[میدان الکترواستاتیکی]] ([[بار الکتریکی]]) در خود ذخیره کند. انواع خازن در [[مدار الکتریکی|مدارهای الکتریکی]] بکار می‌روند. خازن را با حرف C که ابتدای کلمه ''capacitor'' است نمایش می‌دهند.
خط ۱۳:
ظرفیت معیاری برای اندازه‌گیری توانایی نگهداری [[انرژی الکتریکی]] است. ظرفیت زیاد بدین معنی است که خازن قادر به [[نگهداری انرژی]] الکتریکی بیشتری است. باید گفت که ظرفیت خازن‌ها یک کمیت فیزیکی‌ست و به ساختمان خازن وابسته‌است و به مدار و [[اختلاف پتانسیل]] بستگی ندارد.
 
واحد اندازه گیریاندازه‌گیری ظرفیت [[فاراد]] است. ۱ فاراد واحد بزرگی است و مشخص کننده ظرفیت بالا می‌باشد.می‌باشد؛ بنابراین استفاده از واحدهای کوچک‌تر نیز در خازنها مرسوم است. [[میکرو|میکروفاراد]] (µF)، [[نانو|نانوفاراد]] (nF) و [[پیکو|پیکوفاراد]] (pF) واحدهای کوچک‌تر فاراد هستند.
 
نسبت مقدار باری که روی صفحات انباشته می‌شود بر اختلاف پتانسیل دو سر [[باتری]] را ظرفیت خازن ('''C''') گویند؛ که مقداری ثابت است.
خط ۲۳:
* '''Q''' = بار ذخیره شده برحسب [[کولن]]
* '''V''' = اختلاف پتانسیل دو سر مولد برحسب [[ولت]]
* '''ε<sub>0</sub>''' = قابلیت گذر دهی خلاخلأ است که برابر است با: <math>8.85 \times 10^{-12} \frac{C^2}{N.m^2}</math>
* '''k''' (بدون یکا) = [[ثابت دی‌الکتریک]] است که برای هر ماده‌ای فرق دارد. تقریباً برای [[هوا]] و [[خلأ]] 1۱=K است و برای محیطهای دیگر مانند شیشه و روغن ۱
* '''A''' = سطح خازن بر حسب <math>m^2</math>
* '''d''' =فاصله بین دو صفه خازن بر حسب متر(m)
خط ۳۴:
* ظرفیت خازن با مساحت هر یک از صفحات و جنس دی‌الکتریک (K) نسبت مستقیم دارد.
 
به عبارت ساده انرژی ذخیره شده در یک خازن یک فارادی ۲۲۰ ولتی می‌تواند یک مصرفمصرف‌کننده کننده ۶،۷۲۲۶٬۷۲۲ وات را به مدت یک ساعت روشن کند .
 
<math>\mbox{24200 W.s}
خط ۴۱:
</math>
 
و یا انرژی ذخیره شده در یک خازن یک فارادی ۱۲ ولتی می‌تواند یک مصرفمصرف‌کننده کننده ۰،۰۲۰٬۰۲ وات را به مدت یک ساعت روشن کند ( مثلامثلاً یک LED لامپ ۲۰ میلی وات ) .
 
<math>\mbox{72 W.s}
خط ۴۸:
</math>
 
فرمول :
<math>\mbox{W}
=\,\mathrm \frac{1}{2}
خط ۵۹:
* صفحات [[هادی]]
* [[عایق]] بین هادیها ([[دی‌الکتریک]])
هرگاه دو هادی در مقابل هم قرار گرفته و در بین آنها عایقی قرار داده شود، تشکیل خازن می‌دهند. معمولاً صفحات هادی خازن از جنس [[آلومینیوم]]، [[روی]] و [[نقره]] با سطح نسبتاً زیاد بوده و در بین آنها عایقی ([[دی‌الکتریک]]) از جنس [[هوا]]، [[کاغذ]]، [[میکا]]، [[پلاستیک]]، [[سرامیک]]، [[اکسید آلومینیوم]] و [[اکسید تانتالیوم]] استفاده می‌شود. هر چه [[ضریب دی‌الکتریک]] یک ماده عایق بزرگ‌تر باشد آن دی‌الکتریک دارای خاصیت عایقی بهتر است. به عنوان مثال، ضریب دی‌الکتریک هوا ۱ و ضریب دی‌الکتریک اکسید آلومینیوم ۷ می‌باشد.می‌باشد؛ بنابراین خاصیت عایقی اکسید آلومینیوم ۷ برابر خاصیت عایقی هوا است.
 
== انواع خازن ==
خط ۶۵:
 
=== خازنهای ثابت ===
این خازنها دارای ظرفیت معینی هستند که در وضعیت معمولی تغییر پیدا نمی‌کنند. خازنهای ثابت را بر اساس نوع ماده دی‌الکتریک به کار رفته در آنها تقسیم بندیتقسیم‌بندی و نام‌گذاری می‌کنند و از آنها در مصارف مختلف استفاده می‌شود. از جمله این خازنها می‌توان انواع سرامیکی، میکا، ورقه‌ای (کاغذی و پلاستیکی)، الکترولیتی، روغنی، گازی و نوع خاص فیلم (Film) را نام برد. اگر ماده دی‌الکتریک طی یک فعالیت شیمیایی تشکیل شده باشد آن را [[خازن الکترولیتی]] و در غیر این صورت آن را خازن خشک گویند. خازنهای روغنی و گازی در صنعت برق بیشتر در [[مدارهای الکتریکی]] برای راه اندازی و یا اصلاح ضریب قدرت به کار می‌روند. بقیه خازنهای ثابت دارای ویژگیهای خاصی هستند.
* خازنهای ثابت:
** سرامیکی
خط ۸۴:
 
===== خازنهای پلاستیکی =====
در این نوع خازن از ورقه‌های نازک پلاستیک برای دی‌الکتریک استفاده می‌شود. ورقه‌های پلاستیکی همراه با ورقه‌های نازک فلزی ([[آلومینیوم|آلومینیومی]]) به صورت لوله، در درون قاب [[پلاستیک|پلاستیکی]] بسته بندیبسته‌بندی می‌شوند. امروزه این نوع خازنها به دلیل داشتن مشخصات خوب در مدارات زیاد به کار می‌روند. این خازنها نسبت به تغییرات [[دما]] حساسیت زیادی ندارند، به همین سبب از آنها در مداراتی استفاده می‌کنند که احتیاج به خازنی با ظرفیت ثابت در مقابل [[حرارت]] باشد. یکی از انواع دی‌الکتریک‌هایی که در این خازنها به کار می‌رود [[پلی استایرن]] {{انگلیسی|Polystyrene}} است، از این رو به این خازنها «پلی استر» گفته می‌شود که از جمله رایج‌ترین خازنهای پلاستیکی است. ماکزیمم [[بسامد]] کار خازنهای پلاستیکی حدود یک [[مگا]][[هرتز]] است.
 
==== خازنهای میکا ====
در این نوع خازن از ورقه‌های نازک [[میکا]] در بین صفحات خازن (ورقه‌های فلزی – آلومینیوم) استفاده می‌شود و در پایان، مجموعه در یک محفظه قرار داده می‌شوند تا از اثر [[رطوبت]] جلوگیری شود. ظرفیت خازنهای میکا تقریباً بین 0۰/01۰۱ تا ۱ [[میکرو]][[فاراد]] است. از ویژگیهای اصلی و مهم این خازنها می‌توان داشتن ولتاژ کار بالا، عمر طولانی و کاربرد در مدارات [[فرکانس بالا]] را نام برد.
 
==== خازنهای الکترولیتی ====
[[پرونده:Condensador electrolitico 150 microF 400V.jpg|بندانگشتی|یک نمونه [[خازن الکترولیت]] رایج]]
این نوع خازنها معمولاً در رنج [[میکرو]][[فاراد]] هستند. خازنهای الکترولیتی همان خازنهای ثابت هستند، اما اندازه و ظرفیتشان از خازنهای ثابت بزرگتر است. نام دیگر این خازنها، ''خازن شیمیایی'' است. علت نامیدن آنها به این نام این است که دی‌الکتریک این خازنها از یک واکنش شیمیایی بین یک الکترولیت رسانا و یکی از صفحات خازن ایجاد میشودمی‌شود. این واکنش در اولین بار شارژ شدن خازن در کارخانه اتفاق میافتدمی‌افتد. در این واکنش یکی از صفحات خازن اکسید شده و این لایه اکسید وظیفه دی الکتریک را انجام میدهدمی‌دهد. الکترود دیگر و الکترولیت رسانای بین الکترودها با همدیگر الکترود دیگر خازن را تشکیل میدهندمی‌دهند. نازک بودن لایه اکسید باعث بالا رفتن ظرفیت خازن می‌شود. این خازنها دارای قطب یا پایه مثبت و منفی می‌باشند و اگر در مدار این قطبیت رعایت نشود لایه اکسید فلز دوباره احیا شده و دو الکترود خازن اتصال کوتاه شده و خازن رسانا میشودمی‌شود که میتواندمی‌تواند باعث گرم شدن الکترولیت و سپس تبخیر آن شده که خود باعث انفجار خازن میشودمی‌شود. روی بدنه خازن کنار پایه منفی، علامت – نوشته شده‌است. مقدار واقعی ظرفیت و ولتاژ قابل تحمل آنها نیز روی بدنه درج شده‌است. خازن‌های الکترولیتی در دو نوع [[آلومینیوم|آلومینیومی]] و [[تانتالیوم|تانتالیومی]] ساخته می‌شوند. یکی از کاربردهای گسترده این نوع خازن استفاده در [[مدار یکسوساز]] دیودی بعنوان فیلتر dc است.
[[پرونده:Exploded Electrolytic Capacitor.jpg|بندانگشتی|انفجار یک خازن الکترولیتی بدلیلبه دلیل اعمال ولتاژ زیاد]]
 
===== خازن آلومینیومی =====
این خازن همانند خازنهای ورقه‌ای از دو ورقه [[آلومینیوم|آلومینیومی]] تشکیل شده‌است. یکی از این ورقه‌ها که لایه اکسید بر روی آن ایجاد می‌شود «آند» نامیده می‌شود و ورقه آلومینیومی دیگر نقش کاتد را دارد. ساختمان داخلی آن بدین صورت است که دو ورقه آلومینیومی به همراه دو لایه کاغذ متخلخل که در بین آنها قرار دارند هم زمانهم‌زمان پیچیده شده و سیمهای اتصال نیز به انتهای ورقه‌های آلومینیومی متصل می‌شوند. پس از پیچیدن ورقه‌ها آن را درون یک [[الکترولیت]] مناسب که شکل گیری لایه اکسید را سرعت می‌بخشد غوطه‌ور می‌سازند تا دو لایه کاغذ متخلخل از الکترولیت پر شوند. سپس کل مجموعه را درون یک قاب فلزی قرار داده و با یک پولک پلاستیکی که سیمهای خازن از آن می‌گذرد محکم بسته می‌شود.
 
===== خازن تانتالیوم =====
نوشتار اصلی : [[خازن تانتالیوم]]
[[پرونده:Tantalum capacitors.jpg|بندانگشتی|خازن تانتالیوم]]
در این نوع خازن به جای [[آلومینیوم]] از فلز [[تانتالیوم]] استفاده می‌شود. زیاد بودن ثابت دی‌الکتریک [[اکسید تانتالیوم]] نسبت به [[اکسید آلومینیوم]] (حدوداً ۳ برابر) سبب می‌شود خازنهای تانتالیومی نسبت به نوع آلومینیومی در حجم مساوی دارای ظرفیت بیشتری باشند. محاسن خازن تانتالیومی نسبت به نوع آلومینیومی بدین قرار است:
خط ۱۱۳:
به طور کلی با تغییر سه عامل می‌توان ظرفیت خازن را تغییر داد: «فاصله صفحات»، «سطح صفحات» و «نوع دی‌الکتریک». اساس کار خازن متغیر بر مبنای تغییر سطح مشترک صفحات خازن یا تغییر ضخامت دی‌الکتریک است، ظرفیت یک خازن نسبت مستقیم با سطح مشترک دو صفحه خازن دارد. خازنهای متغیر عموماً از نوع عایق هوا یا پلاستیک هستند. نوعی که به وسیله دسته متحرک (محور) عمل تغییر ظرفیت انجام می‌شود «واریابل» نامند و در نوع دیگر این عمل به وسیله پیچ گوشتی صورت می‌گیرد که به آن «تریمر» گویند. محدوده ظرفیت خازنهای واریابل ۱۰ تا ۴۰۰ پیکو فاراد و در خازنهای تریمر از ۵ تا ۳۰ پیکو فاراد است. از این خازنها در گیرنده‌های رادیویی برای تنظیم فرکانس [[ایستگاه رادیویی]] استفاده می‌شود.
 
در مدارات تیونینگ [[رادیو|رادیویی]] از این خازن‌ها استفاده می‌شود و به همین دلیل به این خازنها گاهی ''خازن تیونینگ'' هم اطلاق می‌شود. ظرفیت این خازن‌ها خیلی کم و در حدود ۱۰۰ تا ۵۰۰ پیکوفاراد است و بدلیلبه دلیل ظرفیت پایین در مدارات تایمینگ مورد استفاده قرار نمی‌گیرند، در مدارات تایمینگ از خازن‌های ثابت استفاده می‌شود و اگر نیاز باشد دوره تناوب را تغییر دهیم، این عمل به کمک مقاومت انجام می‌شود.
* خازنهای متغیر
** واریابل
خط ۱۲۷:
 
==== خازن مسطح ====
خازنهای مسطح از دو صفحه هادی که بین آنها عایق یا دی‌الکتریک قرار دارد تشکیل می‌شوند. صفحات هادی نسبتاً بزرگ هستند و در فاصله‌ای بسیار نزدیک به هم قرار می‌گیرند. [[دی‌الکتریک]] این نوع خازن‌ها انواع مختلفی دارد و با ضریب مخصوصی که نسبت به هوا سنجیده می‌شود، معرفی می‌گردد. این ضریب را ضریب دی‌الکتریک می‌نامند. برخی دیگر بسیار کوچک و به اندازه یک دانهیک‌دانه عدس می‌باشند.
 
=== انواع خازن‌ها بر اساس دی‌الکتریک آن‌ها ===
[[پرونده:Condensators.JPG|بندانگشتی|مواد به کار رفته در خازن. از چپ: سرامیک چندلایه، دیسک سرامیکی، فیلم پلی‌استر چندلایه، سرامیکی لوله‌ای، [[یونولیت]]، فیلم پلی‌استر متالیزه‌متالیزه شده، الکترولیتی آلومینیوم.]]
* خازن کاغذی
* خازن الکترونیکی
خط ۱۴۱:
== شارژ یا پر کردن یک خازن ==
[[پرونده:RC switch.svg|یک مدار خازنی-مقاومتی ساده که چگونگی شارژ خازن را نمایش می‌دهد.|thumb]]
وقتی که یک خازن بی‌بار را به دو سر یک [[باتری]] وصل کنیم؛ [[الکترون|الکترون‌ها]]‌ها در مدار جاری می‌شوند. بدین ترتیب یکی از صفحات بار مثبت و صفحه دیگر بار منفی پیدا می‌کند. آن صفحه‌ای که به قطب مثبت باتری وصل شده؛ بار مثبت و صفحه دیگر بار منفی پیدا می‌کند. خازن پس از ذخیره کردن مقدار معینی از بار الکتریکی پر می‌شود. یعنی وجود اینکه کلید همچنان بسته‌است، ولی جریانی از مدار عبور نمی‌کند و در واقع [[جریان الکتریکی|جریان]] به صفر می‌رسد. یعنی به محض اینکه یک خازن خالی بدون بار را در یک مدار به [[مولد]] متصل کردیم؛ پس از مدتی کوتاه عقربه [[گالوانومتر]] دوباره روی صفر بر می‌گردد. یعنی دیگر جریانی از مدار عبور نمی‌کند. در این حالت می‌گوییم خازن پرشده‌است.
 
== دشارژ یا تخلیه یک خازن ==
خط ۱۴۷:
 
== تأثیر ماده دی‌الکتریک ==
وقتی که خازنی را به مولدی وصل می‌کنیم؛ یک میدان یکنواخت در داخل خازن بوجود می‌آید. این [[میدان الکتریکی]] بر توزیع بارهای الکتریکی اتم‌های عایقی که در بین صفحات قرار دارد اثر می‌گذارد و باعث می‌شود که [[دوقطبی|دوقطبی‌های]]‌های موجود در عایق طوری شکل‌گیری کنند؛ که در یک سمت عایق بارهای مثبت و در سمت دیگر آن بارهای منفی تجمع یابند. توزیع بارهایی که در لبه‌های عایق قرار دارند، بر بارهای روی صفحات خازن اثر می‌گذارد. یعنی بارهای منفی روی لبه‌های عایق، بارهای مثبت بیشتری را روی صفحات خازن جمع می‌کند؛ و همینطورهمین‌طور بارهای مثبت روی لبه‌های عایق بارهای منفی بیشتری را روی صفحات خازن جمع می‌کند.می‌کند؛ بنابراین با افزایش [[ثابت دی‌الکتریک]] (K) می‌توان بارهای بیشتری را روی خازن جمع کرد و باعث افزایش ظرفیت یک خازن شد. با گذاشتن [[دی‌الکتریک]] در بین صفحات یک خازن ظرفیت آن افزایش می‌یابد.
 
== میدان الکتریکی درون خازن تخت ==
خط ۱۷۱:
* اختلاف پتانسیل برای همة خازنها یکی است.
* بار ذخیره شده در کل مدار برابر است با مجموع بارهای ذخیره شده در هریک از خازنها.
(طرز تشخیص این نوع بستن خازن آنست که دو خازن را هنگامی متوالی گویند که فقط و فقط از یک طرف مستقیمامستقیماً بهم وصل باشند و انشعابی بین آن دو نباشد) تعریف انشعاب : هرگاه سه سیم یا بیشتر در یک نقطه بهم متصل باشند و به جاهای دیگر از مدار وصل باشند مثلامثلاً به یک خازن دیگر یا مقاومت دیگر یا سیم دیگری از مدار وصل باشند؛ آن گاه میگوییممی‌گوییم انشعاب وجود دارد وگرنه سیمی که انشعاب گرفته شود و به جایی از مدار وصل نباشد دیگر انشعاب نیست.
 
==== ظرفیت معادل در حالت موازی ====
خط ۱۸۵:
<math>I = I_1 + I_2 + I_3</math>
 
اندیسها مربوط به خازنهای ۱ ؛۱؛ ۲ و ۳ می‌باشد.
 
بنابراین هرگاه چند خازن باهم موازی باشند، ظرفیت خازن معادل برابر است با مجموع ظرفیت خازن‌ها.
خط ۱۹۱:
=== بستن خازنها بصورت متوالی ===
[[پرونده:capacitors in series.svg|چپ|بندانگشتی|بستن خازن‌ها به صورت سری.]]
در بستن به روش متوالی بین خازن‌ها یک نقطه اشتراک وجود دارد و تنها دو صفحه دو طرف مجموعه به مولد بسته شده و از مولد بار دریافت می‌کند؛ صفحات مقابل نیز از طریق القاء بار الکتریکی دریافت می‌کنند.می‌کنند؛ بنابراین اندازه بار الکتریکی روی همه خازنها در این حالت باهم برابر است. (طرز تشخیص این نوع بستن خازن آنست که دو خازن را هنگامی متوالی گویند که فقط و فقط از یک طرف مستقیمامستقیماً بهم وصل باشند و انشعابی بین آن دو نباشد) در بستن خازنها به طریق متوالی:
* بارهای روی صفحات هر خازن یکی است.
* اختلاف پتانسیل دو سر مدار برابر است با مجموع اختلاف پتانسیل دو سر هر یک از خازن‌ها.
_(در حالت متوالی بین 2۲ خازن، ولتاژ دو برابر و میکرو فاراد تقسیم بر دو می‌شود
مثلاً دو خازن 25v 1000uF داریم.داریم؛ و اگر بطور متوالی به یکدیگر اتصال دهیم، می‌شود: 50v 500uF )
 
==== ظرفیت معادل در حالت متوالی ====
بار کل:
سطر ۲۱۶ ⟵ ۲۱۷:
 
== انرژی ذخیره شده در خازن ==
پر شدن یک خازن باعث بوجود آمدن [[بار الکتریکی|بار]] ذخیره در روی آن می‌شود و این هم باعث می‌شود که انرژی روی صفحات ذخیره گردد. کاری که در فرایند پر شدن خازن (شارژ) انجام می‌شود را می‌توان محاسبه نمود . در واقع ،واقع، انرژی ذخیره شده در خازن برابر با نصف حاصل ضرب بار الکتریکی در ولتاژ است . به عبارت دیگر ،دیگر، انرژی ذخیره شده در خازن برابر نصف حاصلضرب ظرفیت خازن در مجذور ولتاژ است . به فرمول‌های زیر دقت کنید:<ref>کتاب الکترونیکالکترونیک، ، نوشته ینوشتهٔ دکتر رضا باقری ،باقری، چاپ سوم</ref> :
 
U = 1/2 q v = 1/2 c v<sup>2</sup>
سطر ۲۳۰ ⟵ ۲۳۱:
خازن‌ها با هر ظرفیتی وجود ندارند. بطور مثال خازن‌های ۲۲ میکروفاراد یا ۴۷ میکروفاراد وجود دارند ولی خازن‌های ۲۵ میکروفاراد یا ۱۱۷ میکروفاراد وجود ندارند. دلیل اینکار چنین است:
 
فرض کنیم بخواهیم خازن‌ها را با اختلاف ظرفیت ده تا ده تا بسازیم. مثلاً ۱۰ و ۲۰ و ۳۰ و....و… در ابتدا خوب به‌نظر می‌رسد ولی وقتی که به ظرفیت مثلاً ۱۰۰۰ برسیم چه رخ می‌دهد؟ مثلاً ۱۰۰۰ و ۱۰۱۰ و ۱۰۲۰ و...و… که در اینصورت اختلاف بین خازن ۱۰۰۰ میکروفاراد با ۱۰۱۰ میکروفاراد بسیار کم است و فرقی با هم ندارند پس این مسئله معقول به‌نظر نمی‌رسد. برای ساختن یک رنج محسوس از ارزش خازن‌ها، می‌توان برای اندازه ظرفیت از مضارب استاندارد ۱۰ استفاده نمود. مثلاً ۷/۴ - ۴۷ - ۴۷۰ و...و… و یا ۲/۲ - ۲۲۰ - ۲۲۰۰ و...و…
 
== کد عددی خازن‌ها ==
در خازن‌های الکترولیتی معمولاً ظرفیت به صورت یک عدد مشخص با واحد مربوطه‌اش (pf,nf و...و…) در کنار ولتاژ ذخیره سازیذخیره‌سازی (حداکثر ولتاژ که در خازن ذخیره می‌شود) نوشته شده‌است. اما در سایر خازن‌ها یک عدد ۳ رقمی به همراه یک حرف انگلیسی (k , j یا m)نوشته شده‌است. برای محاسبهٔ ظرفیت این نوع خازن‌ها دو عدد اول را در ده به توان عدد سوم ضرب می‌کنیم که واحد را بر حسب [[پیکو]][[فاراد]] به دست می‌دهد. برای مثال اگر روی خازنی عدد 684k نوشته شده باشد به این معنی است که ظرفیت این خازن برابر است با: ۱۰۰۰۰×۶۸ پیکوفاراد یعنی ۶۸۰ [[نانو]][[فاراد]] یا ۰٫۶۸ [[میکرو]][[فاراد]]. حروف نیز به ترتیب بیانگر خطاهای پنج درصد برای j ده درصد برای k و بیست درصد برای m می‌باشند.<ref>حافظی مطلق، ناصر. "الکترونیک کاربردی، جلد نحست: آزمایشگاه الکترونیک1". نگاران سبز، مشهد: 1391. شابک: 978-600-90536-5-0</ref>
 
== جستارهای وابسته ==
* [[خازن الکترولیتی]]
* [[خازن استوانه‌ای]]
 
== منابع ==
{{پانویس}}