عبدالرحمن صوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏بزرگداشت: گسترش مقاله
خط ۳۰:
}}
 
'''ابوالحسن عبدالرحمن صوفی رازی''' در [[۹ محرم]] [[۲۹۱ (قمری)|۲۹۱ قمری]] برابر با [[۱۵ آذر]] ۲۸۲ خورشیدی و [[۷ دسامبر]] [[۹۰۳ (میلادی)|۹۰۳ میلادی]] (و به روایتی دیگر در ۱۴ محرم ۲۹۱) در شهر [[ری]] زاده شد. او استاد [[ریاضی]] و [[ستاره‌شناس]] برجسته ایرانی سده چهارم بود که در دوران [[دیلمیان]] در فارس می‌زیست و برای همیشه شیوه نگاه ما به ستارگان در آسمان را تغییر داد و به عنوان یکی از ستاره شناسان با نفوذ تریننفوذترین در جهان شناخته می‌شود، او زندگی خود را به پیشبرد درک ما از ستارگان و صور فلکی اختصاص داد و مشاهدات دقیق او پس از بیش از یک هزاره هنوز معتبر است.<ref name=":0">{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=۷ سپتامبر ۲۰۱۶|وب‌گاه=|نشانی=https://www.google.com/doodles/abd-al-rahman-al-sufis-azophi-1113th-birthday|عنوان=Abd al-Rahman Al-Sufi's (Azophi) 1113th Birthday|ناشر=www.google.com|بازبینی=۲۷ سپتامبر ۲۰۱۶}}</ref>
 
== زندگی علمی ==
صوفی رازی در دربار [[عضدالدوله دیلمی]] در [[اصفهان]] زندگی می‌کرد و کار اصلی‌اصلی او تشریح یافته‌های پیشین یونانیان در علم [[نجوم]] و ترجمه آثار آنان به [[زبان عربی]] بود. تعیین اندازه نصف النهار شهر شیراز و ابداع علم نورسنجی در ستارگان از دیگر کارهای علمی ارزشمند اوست.
 
تاریخ‌نویسان گفته‌اند که عبدالرحمن صوفی مدتی در [[شیراز]] به انجام محاسبات نجومی سرگرم بوده‌بوده است. حتی [[ابوریحان بیرونی]] نیز نوشته که رصد [[دائرةالبروج]] با وسیله‌ای به قطر ۱۲۳ سانتی‌متر در شیراز انجام شده که آن وسیله را در سازه به‌دست آمده در [[گور (شهر باستانی)|شهر گور]]، کار می‌گذاشتند.
 
امیر[[عضدالدوله دیلمی]]، صوفی را به سمت استاد ریاضی و ستاره‌شناسی شهر گور [[فیروزآباد]] منسوب کرد. صوفی در [[رصدخانه شهر گور]] پژوهش‌های ستاره‌شناسی ارزنده‌ای انجام می‌داد تا جایی که به شهرت فراوانی رسید. او به ویژه روی کتاب [[المجسطی]] [[کلاودیوس بطلمیوس|بطلمیوس]] کار کرد و تصحیحات زیادی را بر روی فهرست ستارگان و تخمین‌های مربوط به روشنائی و قدر آنها (میزان درخشندگی) انجام داد که اغلب آنها با آنچه بطلمیوس محاسبه کرده بود تفاوت چشمگیری داشت. او در سفری که به یمن داشت موفق شد [[ابر ماژلانی بزرگ]] را که از اصفهان قابل رویت نبود، ببیند و از آن با نام ''البکر'' در آثارش یاد کرده‌کرده است. این کهکشان را اروپائی‌ها تا قبل از سفر دریائی ماژلان در قرن شانزدهم، ندیده بودند.
 
او [[سحابی]] و [[ستارگان مزدوج]] را بدون داشتن تلسکوپ کشف کرد و [[نظریه بطلمیوس]] را اصلاح نمود. کشف سحابی [[کهکشان آندرومدا|زن به زنجیر بسته]] در [[اندرومدا]] و سحابی [[وولپکولا]] در صورت فلکی [[روباهک]] و کشف چند سحابی دیگر نیز از کارهای اوست.
خط ۴۶:
بدین ترتیب می‌توان او را نخستین کسی دانست که فهرستی از اجرام غیر ستاره‌ای ارایه داده‌است. در فهرست صوفی رازی اجرام جالب توجهی چون خوشه دوگانه [[برساوش]] یا [[M۴۴]] به چشم می‌خورد.
 
عبدالرحمان صوفی با رصدهای پیاپی اعلام کرد که رنگ ستارهٔ [[شباهنگ (ستاره)|شباهنگ]] (در عربی شعرای یمانی) تغییر نمی‌کند. پیش از او اخترشناسان یونانی مانند [[سنکای جوان|سِنِکا]] و [[بطلمیوس]]<nowiki/>‌‌ گفته بودند که این ستاره را به رنگهای گوناگونی دیده‌اند. کتاب صورالکواکب او جدول‌هایی از قدر ستاره‌ها دارد که با دقت خوبی تنظیم شده‌اند. در این کتاب همچنین اصلاحی برروی فهرست‌های قدیمی یونانی صورت گرفت و برای اولین بار صورتهای فلکی جدیدی چون [[ققنوس (صورت فلکی)|صورت فلکی ققنوس]] شناسایی شد که به دلیل عرض جغرافیایی رصدگران یونانی در فهرستهای آنها نیامده بود.
 
او بزرگ‌ترین مترجم آثار نجومی یونانیان باستان (که در [[اسکندریه]] قرار داشت) به زبان عربی است و نخستین کوشش‌ها را برای برقراری رابطه میان نام‌های کهن ستارگان و صور فلکی در متون نجومی یونانی‌ها و نام‌های باستانی ستارگان و صور فلکی عربی انجام داد، کاری که گاهی بسیار نامرتبط و در مواردی دارای اشتراکات پیچیده بود.
خط ۷۴:
 
== بزرگداشت ==
انجمن بین‌المللی نجوم به پاس تجلیل از خدمات علمی صوفی، یکی از دهانه‌های ماه را به نام او ثبت نمود:<ref name=":0" /> دهانه صوفی (Azophi) در عرض جغرافیائی ۱٫۲۲ درجه جنوبی و ۷٫۱۲ شرقی واقع شده و ۴۷ کیلومتر قطر دارد.
 
سیارک [[۱۲۶۲۱ الصوفی]] به افتخار او نام‌گذاری شده است.<ref>Lutz D. Schmadel. ''Dictionary of Minor Planet Names''. Springer, 2009. ISBN 3-642-01966-8. [http://books.google.com/books?id=uwGbkbhMVyAC&pg=PA63&hl=en&sa=X&ei=DCmtT42qAc_otQb5mqCcDA&ved=0CDoQ6AEwAA#v=onepage&q&f=false p. 63]</ref><ref name=":0" />
خط ۸۷:
این منجم بزرگ در ۸ محرم سال ۳۷۶ هجری قمری برابر با ۲۵ مه ۹۸۶ میلادی در شهر [[شیراز]] دیده از جهان فروبست و در همان شهر به خاک سپرده شد.
 
== پانویس ==
{{پانویس}}