گورو گوبیند سینگ: تفاوت میان نسخه‌ها

او در [[پتنه]]، [[بیهار]] در [[هندوستان]] زاده شد و در سال [[۱۶۷۵ (میلادی)|۱۶۷۵]]، در حالی که تنها نه سال داشت، پیشوایی مذهبی و سیاسی پیروان آئین سیک را برعهده گرفت. آیین سیک ملغمه‌ای از عرفان هندی و اسلامی است. از این روآیینرو آیین سیک آمیزه‌ای از [[هندوئیسم]] و [[اسلام]] است.

او آخرین انسانی بود که در مذهب سیک خود را گورو نامید؛ پیش از مرگ او کتاب [[گرانت صاحب]] را گوروی بعد از خود معرفی کرد و گفت که این کتاب تا جاودان راهنما و مرشد سیک‌ها خواهد بود او به زبان‌های [[پنجابی]]، [[هندی]] و [[فارسی]] شعر می‌گفت؛ او نامه‌ای به [[اورنگ زیب]] در نظم [[فارسی]] نوشت که به [[ظفرنامه]] موسوم است. قریب سال ۱۰۰۰ ه. ق . اکبر پادشاه مسلمان هندوستان تحت تاءثیرتاثیر این آیین و به کمک یکی از دانشمندان عصر خود آیین اکبری را بنیاد نهاد که صلح کل بین ادیان را تبلیغ می‌کرد.