گفته می‌شود در ساخت برج آزادی چهل و شش هزار قطعه سنگ بریده، پرداخت شده و به کار رفته‌است.
حسین امانت می‌گوید: «این بنا به گذشته‌های درخشان تاریخ ایران نظر دارد؛ به دورانی که ایران در ادبیات،[[ادبیات]]، هنر،[[هنر]]، معماری،[[معماری]]، [[صنایع دستی،دستی]]، علوم مختلف و خیلی چیزهای دیگر سرآمد بود. من می‌خواستم جمع‌بندی خود از این‌ها را در شهیاد ارائه کنم تا اگر کسی از خارج می‌آیدوارد ایران می‌شود یا حتی مردم ایران بدانند که این اثر به کجا و به کدام فرهنگ مربوط می‌شوداست.»<ref name="tehran-azadi-amanat" />
«در این بنا، قوس اصلیاصلیِ میان برج، نمادی از [[طاق کسری]] مربوط به دوره پیش از اسلام (و [[دوره ساسانی]]) است و قوس بالایی آن که یک قوس شکسته‌استشکسته‌است، از دوران بعد از اسلام و نفوذ اسلام در ایران حرفالهام می‌زندگرفته است. [[رسمی سازی]]هایی که بین این دو قوس را پر می‌کنند، بسیار ایرانی است و من آن را از [[گنبد]] مساجد ایران الهام گرفته‌ام. اساساً تکنیک گنبد‌سازی در ایران بسیار جالب است و شما در هر مسجدی، یک چیز تازه‌ای می‌بینید. در این گنبدها که نشانه نبوغ ایرانی است، معماران قدیم از قاعدهٔ مربع بنا، وارد دایره گنبد شده‌اند و این کار را با کمک رسمی بندی‌هارسمی‌بندی‌ها و [[مقرنس]] کاری‌های‌کاری‌های بسیار زیبا انجام داده‌اند. در برج آزادی هم همین کار انجام شده استشده‌است. هندسههندسهٔ بنا یک هندسه مربع مستطیل است که از روی چهارپایهچهارپایهٔ خود می‌چرخد ومی‌چرخد، ۱۶ ضلعی می‌شود و بالاخرهدر آخر به صورت یک گنبد شکل می‌گیرد. این گنبد را از بیرون قابل دیدن نیست، اماتنها از داخل برج قابل مشاهده‌است.»<ref name="tehran-azadi-amanat" />
«دو طبقهطبقهٔ داخل برج، یکی بالای قوس طاق اصلی و دیگری زیر گنبد است که با آسانسور به آنقابل می‌رسیددسترسی‌است. طبقهطبقهٔ بالا به عنوان نمایشگاه طراحی و با گنبدی از بتن سفید پوشیده شده است. در این گنبد مقرنس ایرانی به شیوهٔ تازه‌ای اجرا شده و ارتفاع آن از بام آزادی بیرون می‌زند وزده، دیده می‌شود و با [[کاشی]]های‌های [[فیروزه‌ای]] و [[معرق]] ایرانی پوشیده شده‌است. مصرف [[بتن سفید]] در این قسمت و در سالن پذیرایی آن، در آن زمان کار نویی در ایران بود.»<ref name="tehran-azadi-amanat" />
«این بنا سنگ‌هایی دارد که در قسمت پایین برج ۳٫۲ متر طول و ۱٫۶ متر ارتفاع دارند و کار دست سنگتراشان است». «این سنگ‌ها با بتن و آهن ضد زنگ به هم چسبیده‌اند و پشت آنها نیز سطح خشنی‌وجچدخشنی وجود دارد تا روی آن نلغزند؛ و هر سنگ کنار سنگ دیگر، با یک ماده قابل انعطاف و شبیه به [[لاستیک]] با نام Flexible sealant بندکشی شده‌است. استفاده از موادی غیر از این باعث شکستهشکسته‌شدن شدن سنگ هاسنگ‌ها می‌شود. زیرا در گرمای تابستان و سرمای زمستان سنگ‌ها و بتن زیر آنها دائما در حال منبسط و منقبض شدن هستند.»<ref name="tehran-azadi-amanat" />
