خودگرایی اخلاقی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[مکس استیرنر]] اولین [[فیلسوف]]ی بود که خود را خودپرست نامید، گرچه خود او به این نکته اشاره دارد که هدفش ایجاد اخلاقی حدید نیست بلکه به دنبال نفی اخلاق ([[اخلاق‌ستیزی|اخلاق‌ستیزی)]]) است. دیگر فیلسوفی مانند [[توماس هابز]] و [[دیوید گاسیر]] نیز اشاره کرده‌اند، افراد وقتی به دنبال اهداف نهایی و شخصی خود می‌روند دچار تضاد می‌شوند و این تضاد زمانی نابود می‌شود که آنها داوطلبانه از زیاده خواهی‌های خود چشم پوشی کنند . فداکاری کوتاه مدت یک فرد برایش میزان زیادی از خود-انگیختگی را به دنبال می‌آورد که در خودپرستی عقلایی با دوره‌ای بلند مدت تر نیز به وجود نخواهد آمد و این منشا بحثهای بیشماری درباره خودپرستی است . خودپرستی همچنین با مکتب [[ماتریالیسم]] از جانب توجه به مادیگرایی و نفعگرایی در رابطه می‌باشد ولی هیچ کدام از مکاتبی که به آنها اشاره شد، هیچ گاه بیان نکرده اند که رابطه‌ای با خودپرستی دارند .