رهاوی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵:
معنی این کلمه این گونه گفته شده: «راهوی آن است که کسی از خوف رهایی یافته باشد».<ref>{{پک|پورجوادی|۱۳۷۴|ک=رساله محمد نیشابوری|ص=۶۶}}</ref> در قدیم آن را مقامی حزن‌انگیز و حتی مقام گریه می‌دانستند. قدما معتقد بودند این مقام را بهتر است در مجالس کسانی نواخت که از موطن خود دور افتاده، و غریب هستند.<ref>{{پک|فخرالدینی|۱۳۹۲|ک=تحلیل ردیف موسیقی ایران|ص=۱۱۰}}</ref> البته از [[ابن سینا]] نیز نقل شده که بهتر است آنرا در آغاز صبح نواخت.<ref>{{پک|فخرالدینی|۱۳۹۲|ک=تحلیل ردیف موسیقی ایران|ص=۱۱۱}}</ref>
نام رهوای در ادبیات فارسی در منابعی به قدمت [[سده ۶ (قمری)|قرن ششم هجری]] یافت می‌شود. از این جمله، [[انوری]] در یکی از اشعارش به رهوای در کنار پرده‌های (مقام‌های) [[نهاوند (مقام موسیقی)|نهاوند]]، و [[عراق (مقام موسیقی)|عراق]] اشاره کرده‌است:<ref name="poorjavadi">{
{{شعر}}
| |||