غیبت کبرا: تفاوت میان نسخه‌ها

به عقیده صاحب نظرانی نظیر [[برنارد لوئیس]] عقیده به امام غایب به زمان [[کیسانیه]] برمی گردد که اعضای این گروه معتقد بودند [[محمد بن حنفیه]] همان مهدی غایب است.<ref name="The Assassins pp. 23, 35">The Assassins: A Radical Sect in Islam, Bernard Lewis, pp. 23, 35, 49.</ref> بعدها فرزند محمد بن حنفیه، ابوهاشم، که بی فرزند از دنیا رفته بود بوسیله برخی از کیسانی ها به عنوان مهدی موعود لقب گرفت.<ref name= Arjomand1/> [[واقفیه]] گروه دیگری بودند که وفات امام هفتم، امام موسی کاظم، را باور نکرده معتقد بودند که او در غیبت به سر می برد. همچنین وقتی امام [[حسن عسکری]] از دنیا رفت شیعیان دوباره دچار شبهه شده در مورد جانشینی اش دچار اختلاف شده به جز اقلیتی _که بنا به روایاتی که از امامان پیشین شنیده بودند به تولد امام دوازدهم معتقد بودند_ تولد آن امام را انکار کردند.<ref name=Hussain>[http://www.al-islam.org/occultation_12imam/3.htm#3Books Hussain, Jassim M. (1986). Occultation of the Twelfth Imam: A Historical Background. Routledge.] ISBN 0-7103-0158-8.]</ref> اصحاب امام یازدهم معتقد بودند که به خاطر فشار زمانه و به دلیل رواج این عقیده که او فرزندی خواهد داشت که عدالت را در جامعه برقرار خواهد کرد، تولدش شبیه تولد [[موسی]] در خفا اتفاق افتاد. مخصوصا که خلیفه ی عباسی، [[معتمد (خلیفه)|معتمد]]، دستور داده بود تا مراقب خانه ی امام بوده ببینند آیا او صاحب فرزندی خواهد شد یا خیر. به عقیده ی [[سید حسین مدرسی طباطبایی|مدرسی]] عقیده به مهدی به تدریج و مخصوصا بعد از وفات امام حسن عسکری که امت شیعی با بحران جانشینی مواجه شد، شکل گرفت. این اعتقاد تا حد زیادی با احادیث و روایان امامان پیشین حمایت می شد.<ref name= Arjomand1/>