مجلس بریتانیا: تفاوت میان نسخه‌ها

در هر دو مجلس مسائل بصورت شفاهی مطرح و رای‌گیری نیز شفاهی برگزار می‌شد، اعضا در مجلس عوام، داد می‌زدند که «آری» و «خیر» – و در مجلس لردها می‌گفتند «راضی» و «ناراضی» --، سپس مأمورانی که مدیریت مجلس را بر عهده داشتند نتیجه را اعلام می‌نمودند. صدور رای هر یک از روسای مجالس نیز قابلیت مباحثه داشتند که بر روی آن‌ها یک رای ثبت می‌کردند (این روش با نام [[اخذ تصمیم (رای)|تصمیم‌گیری]] شناخته می‌شد]]). (رئیس مجلس عوام توانایی رد در خواست‌های بی‌اساس در مورد یک تصمیم را دارا بود، ولی رئیس مجلس لردها این قدرت را نداشت) در هر مجلس، یک بخش از نمایندگان می‌خواست که به یکی از دو تالار جانبی تالار اصلی بروند؛ آنگاه نام ایشان توسط یک کارمند ثبت و در هنگام خروج آنها از تالار فرعی و ورود مجددشان به تالار اصلی، رای شان شمارش می‌گشت. انتظار از رئیس مجلس عوام آن بود که حامی گروه خاصی نبوده و بجز در زمان تساوی رای‌ها، حق رای نداشته باشد؛ ولی در هر حال، رئیس مجلس لردها بهمراه مابقی لردها حق رای داشت.