تاریخ اجتماعی افشاریان: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Aryanamehr (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Aryanamehr (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳۷:
گزارش های متعددی از همراهی زنان در لشکرکشی های کوچک و بزرگ و همچنین حضور آن ها در صحنه ای جنگ وجود دارد بدیهی است که حضور زنان در لشکرکشی ها و جنگ ها نیازمند کسب تواناییهایی نظیر سوارکاری بود در ضرب المثل ها عامه، زنان را ترسو تلقی می کردند ولی چنانکه از مدارک متعدد بر می آید زنان در بیشتر مأموریت های خطرناک سود می جسته اند زنان این دوره مسافرت می کردند و مسافرت های آن ها بیشتر زیارتی بوده است.
ژان اوست که در عصر نادرشاه به ایران آمده در سفرنامه اش می نویسد (در حالی که ؟؟ یکی از کردها به چادرم آمد تا مرغ های خود را بفروشد یک دختر دوازده تا سیزده ساله داشت که تنها یک پیراهن ساده نخی بدنش را پوشانیده بود سرش برهنه بود وی ک حلقه آهنی به قطر دو سانتی متر از یکی از پرک های بینی اش آویزان بود اینگونه حلقه ها را زا برای زینت به کار بردند. حلقه ی کسانی که
درس خواندن و علم اندوزی زنان در این دوره تابعاز شرایط اجتماعی و سیاسی خاص آن بوده است.
از جمله زنان محترم این عصر می توان خدیجه سلطان، صاحب سلطان بیگم، فاطمه سلطان بیگم، سمگر بانو بیگم را نام برد. <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ هیچکس برای جایگاه زن ایرانی در عصر افشاریه و زندیه|نام خانوادگی=حجازی|نام=بنفشه|ناشر=قصیده سرا|سال=1385|شابک=|مکان=|صفحات=214، 215، 219 ، 223}}</ref>
== منابع ==
| |||