پل گوگن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اوژن آنری پل گوگن''' {{به فرانسوی|Eugène Henri Paul Gauguin}} (زادهٔ [[۷ ژوئن]] [[۱۸۴۸ (میلادی)|۱۸۴۸]] - درگذشتهٔ [[۸ مه|۸ مهٔ]] [[۱۹۰۳ (میلادی)|۱۹۰۳]]) [[نقاشی|نقاش]] و [[تندیس‌گری|تندیس‌گر]] [[مردم فرانسوی|فرانسوی]] و یکی از مهمترین چهره‌های سبک [[پسادریافتگری]] بود.

گوگن که به دورهٔ آخر قرن متعلق بود، تمدن را نوعی بیماری می‌انگاشت، و آرزوی زندگی طبیعی و ساده را در سر داشت. او از اروپا گریخت تا در سرزمینهای بکر و دوردست خود را با طبیعت یکی کند، و در میان اقوام بدوی، دنیای فراموش شده اسطوره را از نو باز یابد. او از نخستین هنرمندان اروپایی بود که به [[هنر شرق]] کهن و هنر [[پیشاکلومبی]] جلب شد. سنت طبیعت‌گرایی اروپایی را فروگذارد؛ و علیه واقع‌گرایی امپرسیونیست‌ها، و برداشتها علمی نئوامپرسیونیست‌ها واکنش نشان داد. رنگ را-مستقل از کارکرد توصیفی، و با تأکید بر ارزشهای تزیینی و عاطفی آن- در سطحهای تخت به کار گرفت.<ref>{{پک|نام خانوادگی رویین پاکباز|سال۱۳۹۰|ک=دائرةالمعارف هنر|ص=ص۴۶۰}}</ref> همچنین، با توجه به باسمه‌های ژاپنی شیشه نگاره‌های قرون وسطای اروپایی، برای ایجاد نقشهای موزون از خطهای سیاه مرزی استفاده کرد. بدین سان، نظریه سنته تیسم را پیش نهاد (او ابتدا، اصطلاح ((سنته تیست-سمبلیک))را برای توصیف روش خود به کار برد) بعدها، گروه نبی‌ها بر اساس همین نظریه زیباشناسی او طرح، استخوان‌بندی کار است و رنگ، برجستگی و فاصله و معنا را می‌نمایاند. فضا نیز یک صفت ایستا و ثابت طبیعت نیست؛ بلکه کیفیتی بیان شدنی است همان قدر با رنگ که با خط. چنین فضایی را می‌توان در دو بعد و کاملاً پرمعنا مجسم کرد. گوگن در آن زمان که هنوز تحت تأثیر [[امپرسیونیسم]] بود، استعداد رنگ‌پردازی خود را نشان داد. ضمن بررسی اصول تصویری، بارها توجهش به معنای روان‌شناختی رنگ جلب شد؛ و چنین نتیجه گرفت که از این طریق ــ و بدون توسل به ادبیات ــ تفسیر موضوع ممکن است.