کمال‌الدین بنایی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش Fatranslator (بحث) به آخرین تغییری که Tgeik انجام داده بود واگردانده شد
اصلاح پیوند(ها) به صفحهٔ ابهام‌زدایی (فارس) با استفاده از AWB
خط ۸:
|ملیت=
|سال‌های فعالیت=
|محل زندگی=[[هرات]]، [[فارس (سرزمین)|فارس]]،{{سخ}}[[آذربایجان]] و [[ماوراءالنهر]]
|مذهب=
|نهاد=
خط ۳۶:
 
== رفتن از خراسان به فارس ==
بنایی به خاطر همین دشمنی‌ها [[خراسان]] را رها کرد و به [[فارس (سرزمین)|فارس]] و [[عراق عجم]] رهسپار شد. و شعری که در اینباره سروده است مشخص می‌کند که رفتن او از [[هرات]] با میل خودش نبوده است:
 
{{شعر}}
خط ۴۹:
 
== در آذربایجان ==
بعداً بنایی از مردم فارس دلگیر می‌شود و قصیده‌ای بلند در نکوهش آنها می‌سراید و آنجا را ترک می‌کند. چون در [[فارس (سرزمین)|فارس]] نیز مانند [[خراسان]] دچار دشمنان می‌شود، همینکه که دعوتنامه‌ای به دستش می‌رسد به [[تبریز]] و پیش [[سلطان یعقوب]] [[آق‌قویونلو]] ([[۸۷۰]]-[[۸۵۷]] [[خ.]]) می‌رود و در درگاه او مقامی بلندمرتبه می‌یابد و منظومهٔ [[بهرام و بهروز]] را به نام او می‌سراید و تا پایان عمر او در [[آذربایجان]] به سر می‌برد و در همان حال به ستایش [[فرخ یسار شروانشاه]] نیز می‌پردارد. هنگامی که در سال [[۸۷۰]] [[خ.]] سلطان یعقوب و یوسف میرزا آق‌قویونلو در قشلاق [[قره‌باغ]] درگذشتند، بنایی [[ترجیع‌بند|ترجیع‌بندی]] شیوا در مرثیهٔ آنها می‌سازد با این [[ترجیع]]:
 
{{شعر}}