ایوان از مهم‌ترین [[فضا]]های [[معماری ایرانی]] و بیشتر در [[خانه]]های [[سنتی]] به چشم می‌خورد و به لحاظ [[فرامشکل|فرم]] و جایگاه و ابعاد متنوع است و عملکردهای زیادی دارد فضاهای زیادیزیاد متنوعو متنوعی با ایوان هست. برای مثال به نمونهٔ بدون [[سقف]] آن گاه [[بهار خواب]] و در برخی شهرها مهتابی می‌گویند. گونهٔ دیگری از آن با [[ستون]]های متنوع در جلو و ارتفاعی برابر [[سقف]] و عرضی کم [[رواق]] نام دارد. رواق نیز از سه سو بسته و از یک سو باز است.
ایوان نمایش گرنمایشگر امکانات تعیین و تحدید [[فضا]] است و همانا «طریقت» یافضاییا فضای انتقالی بین عوالم زمینی و زمانی است از دیدگاه بعد الطبیعی،[[فراطبیعی]]، ایوان خود مقام نفس به شمار می‌آید و در میان [[حیاط]] در مقام روح و اتاق در مقام جسم سیر می‌کند.
ایوان واسطه ایست و این واسطه بودن از لحاظ شکلی در فرم دوگانه آن (از سه سو بسته و از یک سو باز و…) به تمامی نمود یافته است.
در دید از بیرون به درون می‌توان ایوان را از آنجایی که معمولاً ارتفاعی بلندتر از سایر نقاط در نما دارد و زود ترزودتر به چشم می‌آید همانا معرفی کننده و پیشانی نماست.
در دید از درون به بیرون ایوان گشادگی [[فضا]]<nowiki/>ی محصور و چشم [[خانه]] است. رو به سوی باغی کوچک که خود در معنا و مفهوم [[پردیس]] است و با چهار گوش مرکز [[آب]] نمادی از کمال است.<ref>کتاب حس وحدت انتشارات خاک</ref>
