جرج ایستمن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''جرج ایستمن''' {{انگلیسی|George Eastman}} (زادروز [[۱۲ ژوئیه]] [[۱۸۵۴ (میلادی)|۱۸۵۴]] - درگذشته [[۱۴ مارس]] [[۱۹۳۲ (میلادی)|۱۹۳۲]]) [[مخترع]] [[فیلم رول]]، [[کارآفرین]] و بنیانگذار [[آمریکایی‌ها|آمریکایی]] کمپانی [[کداک]] است. او کسی است که [[عکاسی]] را برای همهٔ مردم ممکن کرد.

ایستمن در سال [[۱۸۸۴ میلادی|۱۸۸۴]] [[فیلم رول]] را که فیلمی از جنس [[پلاستیک]] آغشته به [[امولسیون]] [[ژلاتین]]ی است را ابداع کرد و با ساخت دوربین‌های [[کداک]] عکاسی را برای مردم عادی مقرون به صرفه نمود و تحول مهمی در عکاسی ایجاد کرد.

جرج ایستمن در سال [[۱۸۵۴ میلادی|۱۸۵۴]] در یکی از روستاهای [[نیویورک]] دیده به جهان گشود. نام پدرش جورج واشنگتن ایستمن و مادرش ماریا ایستمن بود. او دو [[خواهر]] بزرگتر از خود به نام‌های ''الن ماریا'' و ''کتی'' داشت.<ref>{{پک|Brayer|۲۰۰۶|ک=George Eastman|ص=۱۲-۱۴}}</ref>

در همان سال تولد او، پدرش دانشکده اقتصاد ایستمن را در [[روچستر]] بنا کرد و چند سال بعد خانواده را برای زندگی به آنجا برد.<ref>{{پک|Brayer|۲۰۰۶|ک=George Eastman|ص=۱۴}}</ref> در سال [[۱۸۶۲ میلادی|۱۸۶۲]] زمانی که دانشکده در حال شکل‌گیری و رشد بود، پدرش درگذشت و اندک سرمایه‌ای را برای آنها به ارث گذاشت.<ref>{{پک|Brayer|۲۰۰۶|ک=George Eastman|ص=۱۹}}</ref> در سال [[۱۸۷۰ میلادی|۱۸۷۰]] خواهر کوچکترش ''کتی'' نیز درگذشت. با پدید آمدن چنین شرایطی، جورج که تنها پسر خانواده بود برای سرپرستی و حمایت مالی مادر و خواهرش مجبور به ترک تحصیل شد و راهی بازار کار گردید. ابتدا برای یک شرکت کوچک [[بیمه]] مشغول به کار شد و پس از آن به استخدام [[بانک]] محلی [[روچستر]] درآمد.

او به مدت سه‌ سال مشغول آزمایش موادی بود تا بتواند [[امولسیون]] [[ژلاتین]] را در جایگاه [[نگاتیو]] [[فیلم عکاسی]] [[دوربین]] قرار دهد. سرانجام در سال [[۱۸۸۰ میلادی|۱۸۸۰]] توانست دستگاهی با قابلیت کارایی با [[نگاتیو]] خشک جهت تهیه [[عکس]] اختراع نماید و در [[۱۸۸۴ میلادی|۱۸۸۴]] آن را به ثبت رساند.

در سال [[۱۹۰۲ میلادی|۱۹۰۲]] ایستمن که حال به یک ثروتمند مشهور تبدیل شده بود، تصمیم گرفت تا خانه‌ای را که همیشه در خواب‌های کودکی‌اش می‌دیده بنا نماید. از همین رو مشهورترین [[معمار]] آن دوران در [[ایالات متحده]]، '''فوستر وارنر''' را به خدمت گرفت و ساخت خانه را آغاز نمود. خانه‌ای به [[مساحت]] ۳۲۰۰ [[متر]] با ۵۰ اتاق و مجهزترین سیستم [[گرماگرمایش]]یش،، [[تلفن]]، [[برق]] و از همه مهم‌تر با طراحی داخلی طراحان [[کاخ سفید]] که هزینه ساختش مبلغی معادل ۳۳۵ هزار دلار آن زمان شد را در [[روچستر]] [[نیویورک]] بنا نهاد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://nrhp.focus.nps.gov/natreg/docs/All_Data.html |عنوان = National Register Information System| ناشر = |تاریخ = |تاریخ بازدید =۲۸ دی ۱۳۹۰}}</ref>

خانهٔ وی در سال [[۱۹۹۶ میلادی|۱۹۹۶]] به [[موزه]] بین‌المللی [[عکاسی]] و [[فیلم]] تبدیل شد.

از خصوصیات بارز ایستمن می‌توان به سخاوتمندی و [[علم]]دوستی او اشاره کرد. از آنجا که او در دوران نوجوانی به دلیل مشکلات مالی و خانوادگی نتوانسته بود ادامه تحصیل دهد، در این دوران که صاحب مال و شهرت شده بود همواره به موسسات آموزشی کمک‌های شایانی اهدا می‌کرد. او در دوران حیاتش مبلغی معادل ۲۰ [[میلیون]] [[دلار]] به [[مؤسسه فناوری ماساچوست]] اهدا نمود. همچنین مرکز فناوری [[دانشگاه روچستر]] مبلغی معادل ۶۲۵ [[هزار]] [[دلار]] در سال ۱۹۰۱ از ایستمن به عنوان هدیه دریافت کرد. او همچنین هدیه‌ای معادل ۲ [[میلیون]] [[دلار]] به هر یک از موسسات آموزشی ''توسکگی'' و ''دانشگاه همپتون'' ارایه نمود.

ایستمن به علت سخت شدن بافت‌های [[ستون فقرات]] [[فلج]] شده بود و نمی‌خواست بقیهٔ عمر را به آن صورت بگذراند و متکی به کمک دیگران باشد و به همین دلیل در [[۱۴ مارس]] [[۱۹۳۲ میلادی|۱۹۳۲]] [[خودکشی]] کرد. او در آخرین جملهٔ وصیت‌نامه‌اش نوشت «من کارم را انجام دادم. پس ماندن دیگر لزومی ندارد».

== پانویسمنابع ==