تحرک‌پذیری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Sedigheh.mirzaei (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۷:
در نیمه‌‌هادی‌ها سرعت رانش الکترون‌ها و حفره‌ها برای یک میدان الکتریکی اعمال شده متفاوت می‌باشد.
در[[پلاسما]] همین پدیده بین [[یون]]‌ها و الکترون‌های آزاد وجود دارد.
در [[خلأ]] الکترون ها تحت میدان الکتریکی طبق [[قانون دوم نیوتن]] شتاب می گیرند. این شتاب گرفتن پیوسته باعث می شود سرعت حرکت الکترون ها آن قدر زیاد شود که به سرعت های [[نسبیتینسبیت]]ی برسد. این پدیده که [[انتقال بالیستیکی]] نامیده می شود٫باعث می شود که الکترون ها به سرعت رانش پایداری نرسند. در نتیجه تحرکپذیری برای الکترون‌ها در خلأ تعریف نمی‌شود.
در جامدات هم اگر الکترون ها مجبور باشند که مسافت‌های خیلی کوتاه (قابل مقایسه با مسافت‌های طی شده در [[حرکت براونی]] ) را بپیمایند٫ ممکن است [[انتقال‌ شبه بالیستیکی]] بوجود بیاید.
 
خط ۲۴:
==رابطه تحرکپذیری و رسانایی الکتریکی==
فرض کنید که ''n'' [[عدد چگالی]] الکترون ها و μ تحرکپذیری آنها باشد. هنگام اعمال میدان الکتریکی '''E''' ٫بردار سرعت الکترون ها به طور متوسط μ'''E''' - خواهد شد و چگالی جریان ایجاد شده از حرکت الکترون‌ها ''ne''μ'''E''' خواهد بود که در آن e [[بار الکترون]] است. در نتیجه هدایت الکتریکی و تحرکپذیری توسط رابطه زیر به یکدیگر مربوط می‌شوند:
اگر بیش از یک نوع [[بارالکتریکیبار الکتریکی]] داشته باشیم (برای مثال [[پلاسما]] که حاوی [[یون]]ها و الکترون‌ها می‌باشد یا [[نیمه‌نیمه هادی]]‌هاها که حاوی الکترون‌ها و [[حفره‌حفره]]ها هستند) هدایت الکتریکی از رابطه زیر بدست می آید:
{{چپچین}} <math>\sigma=\sum_i n_i\mu_i|q_i|</math>
{{پایان چپچین}}