== پیام کارزار ==
'''پیام کارزار''' دربرگیرنده ایدههایی است که نامزد آن [[کارزار]] میخواهد با رای دهندگان در میان بگذارد و مطرح کند. پیام، اغلب شامل چندین بیانیه درباره سیاستها است. این بیانیهها نظر و ایده اصلی کارزار را خلاصه میکند. برای اینکه تاثیر ماندگاری بر رای دهندگان بگذارد، غالبنغالبا آنها را تکرار میکند. در بسیاری از انتخابات حزب مخالف تلاش دارد تا نامزد حزب دیگر را خارج از برنامههایی که مطرح میکند، نشان دهد. مثلنمثلا سوالات شخصی یا سوالاتی در مورد سیاستهایی که به بیانیه آن کارزار ربطی ندارند، مطرح میکند.
بیشتر کارزارها ترجیح میدهند تا پیام خود را با مخاطبان بیشتری در میان بگذارند تا رای دهندگان احتمالی بیشتری را به خود جذب کنند. یک پیامی که بسیار محدود و مضیق است، میتواند رای دهندگان را علیه خود کند و یا به وسیله توضیح جزئیات از اعتبار نامزد بکاهد. برای مثال در انتخابات ریاست جمهوری [[امریکا]] در سال ۲۰۰۸ [[جان مک کین]] عمدتنعمدتا از پیامی که بر میهن پرستی و تجربه سیاسی اش تاکید میکند تمرکز داشت. پیام '''کشور مقدم است''' بود. بعدنبعدا پیام تغییر کرد تا توجهات را به نقش او به عنوان '''یک تاز اصلی''' در تاسیسات سیاسی حزب متبوع خود جلب کند. [[باراک اوباما]] یک شعار ثابت و ساده یعنی '''تغییر''' را در کارزار خویش اعلام کرد. اگر پیام کارزار به دقت طراحی گردد، نامزد قطعنقطعا در نظرسنجیها پیروز میشود. برای نامزدی که به دنبال پیروزی است، پیام انتخاباتی، بازنگری شده و به عنوان دستورالعمل کاری وی قرار میگیرد.
== بودجهٔ کارزار ==
=== مدیر کارزار ===
کارزارهای انتخاباتی موفق معمولنمعمولا به یک مدیر نیاز دارند تا عملیاتهای کارزار را هماهنگ کند. به غیر از نامزد، مدیران کارزار هستند که بیش از همه در معرض دید قرار میگیرند. مدیران کارزارهای مدرن ممکن است بیشتر اجراکنندهٔ راهبردها باشند تا این که بخواهند راهبردها را تعیین کنند. مخصوصا اگر برنامه ریزهای ارشد نوعننوعا مشاوران سیاسی نباشند. از قبیل نظرسنجان مقدماتی و مشاوران رسانهای.
=== مشاوران سیاسی ===
کارزارهای سیاسی مدرن استانداردهای جدیدی را در مورد این که چگونه کارزارهای موفق روز به روز فعالیت کردهاند، تنظیم نمودهاند. یک کارزار در بازتاب بیرونی در نظر افراد جامعه شبیه یک گروه شبه نظامی است. چرا که وجود مواردی در کارزارها از قبیل سلسله مراتب در دستورها، عدم وجود شکیبایی در مورد اقدامات ممنوعه مشخص و یک برنامه روزمره گسترده که نسبت به مشاغل دیگر از همه زودتر شروع شده و بسیار دیرتر پایان مییابد، وجوه تشابه آن با یک گروه شبه نظامی است.
این اقدامات ممنوعه ممکن است برشمرده شوند، ولی تنها به این موارد محدود نمیشوند: دروغ گفتن در مورد اعداد و ارقام (از قبیل تماسهای تلفنی دریافت شده، مراجعات به منازل افراد، نیروگیریهای داوطلبانه و غیره). یک مشکل روزافزون انتخاباتی این است که افراد از طریق اینترنت و بدون نظارت مستقیم و خارج اززنجیرهاز زنجیره دستورها و سلسله مراتب کاری با یکدیگر در ارتباط هستند (مثلنمثلا یک فرد با مافوق رئیسش که از قضا دوست وی نیز هست، برای به دست آوردن منفعتی خاص یا گزارش دادن اطلاعات ارتباط میگیرد)، صحبت کردن افراد غیر از تیم رسانهای با مطبوعات، وبلاگ نویسی (که به عنوان شکل دیگری از صحبت کردن با رسانهها در نظر گرفته میشود که میتواند به برنامههای کارزار خدشه وارد کند)، دستگیر شدن (یا به عبارت دیگر به آسانی مورد هدف حمله کارزارهای رقیب قرار گرفتن) برنامه روزمره یک کارزار سیاسی بسیار گسترده است و اغلب هیچ آغاز و پایان مشخصی ندارد مگر مجموعهای از کارها که باید در زمان مشخصی به پایان برسد. معمولنمعمولا پایان کار برای کارزارهای سیاسی زمانی در شب است که در آن نیاز است مافوق تیم تعداد کارهایی که انجام شده است را گزارش دهد و کارهایی که قرار بوده است تا انجام گیرند را به طور خلاصه ذکر کند و به این صورت تعداد کاری که تیم انجام داده است میتواند برای دیگران معیار قرار گیرد. برای مثال یکی از افراد واحد اجرایی ممکن است نه داوطلب متعهد جدید را برای انجام کاری در طول روز گرد هم آورد. او باید گزارش کار خود را در ساعت ۸:۴۵ بعد از ظهر به مدیر اجرایی منطقه تحویل دهد تا مدیر منطقه بتواند چنین گزارش دهد که همه افراد واحد اجرایی منطقه وی پنجاه و دو نیروی داوطلب را برای کار مورد نظر به کار گرفتهاند. این امر هم خود به این نیاز دارد که قائم مقام اجرایی استان در ساعت نه گزارش خود را به مافوق خویش ارائه دهد. پس آنان میتوانند با دبیر اجرایی استان در ساعت ۹:۱۵ صحبت کنند و گزارش دهند که ۸۲۷ داوطلب برای ماموریتها در سراسر استان استخدام شدهاند. به همین منوال این پروسه در دیگر سلسله مراتب کارزار نیز انجام میشود. هر زمان هر کدام از این گزارشهای متوالی پایان یافت اجرا کنندگان در همه سطوح ممکن است گزارش کار بنویسند، ایمیل ارسال نمایند، به دوستان زنگ بزنند و یا کارهای دیگری انجام دهند که نباید در طول ساعات روز و یا در زمان اداری انجام شوند. کارزارهای سیاسی معمولنمعمولا در ارتباط با رای دهندگان و داوطلبان هستند و این امر به قوانین آن منطقه، مختصات محلی، ترجیحات مجریان و داوطلبان کارزار و مدت زمان تعیین شده بستگی دارد. (معمولنمعمولا در ساعت ۸ یا ۹ بعد از ظهر تمام کارها پایان مییابند.) تخطی از این مدت زمان برای انجام فعالیتهای دیگر اغلب نمیتواند رخ دهد و یا اگر اتفاق افتد به توجیهی قوی مانند حضور در یک ملاقات مهم نیاز دارد. تنها کسر بسیار کوچکی از کارکنان کارزار حجم کار هایشان را در طول ساعات کاری معمول انجام میدهند.
== روشها ==
[[پرونده:John Edwards Pittsburgh 2007.jpg|بندانگشتی|راست|[[جان ادورادز]] یکی از اعضای حزب دموکرات که در کارزار انتخاباتی سال ۲۰۰۷ در پنسیلوانیا مشغول ایراد سخنرانی است.]]
یک تیم کارزاری (که ممکن است تنها متشکل از یک نفر یا گروهی از افراد به شدت حرفهای باشد) باید در نظر داشته باشد که چگونه با شعار کارزار ارتباط برقرار میکند، نیروهای داوطلب را به کار میگیرد و منابع مالی را جمع آوری میکند. تبلیغات کارزار از روشهای تبلیغات تجاری و پروپاگاندا نشات و الهام میگیرند. زمانی که کارزارها میخواهند پیام خود را منتشر کنند، خیابانها در دسترس کارزارهای انتخاباتی قرار میگیرند که این دسترسی به وسیله قانون، منابع در دسترس و انتظار شرکت کنندگان در کارزارها محدود میشود. این روشها اغلب با یک راهبرد رسمی ترکیب شده که به عنوان برنامه کارزار شناخته میشود. در برنامه کارزار، هدف، پیام، مخاطبین گروه هدف و منابع در دسترس کارزار در نظر گرفته میشوند. کارزارها معمولنمعمولا هنگامی که پیام خود را منتقل میکنند در جستجوی شناسایی حمایت کنندگانشان هستند.
=== ارتباطات کارزار ===
=== جلسات عمومی، راهپیماییها و اعتراضات ===
اگر مردم به تعداد کافی ترغیب شوند که در اعتراضات، راهپیماییها و دیگر گردهماییهای عمومی مشابه حضور یابند، ممکن است این موارد به یک ابزار کاملنکاملا مؤثر تبدیل شوند. برگزاری جلسات عمومی به همراه سخنرانها آنقدر قدرتمند است که از طریق تعداد مردمی که حضور یافتهاند نشان میدهد که کارزار چه تعداد حمایت کننده دارد.
=== فناوریهای مدرن و اینترنت ===
=== کارزار اطلاعاتی ===
کارزار اطلاعاتی یک کارزار سیاسی است که برای بالا بردن سطح آگاهی مردم و حمایت از ویژگیهای یک نامزد یا حزب وی طراحی شده است.<ref>[http://www.sisr.net/publications/0706fletcher.pdf sisr.net]</ref> این کارزار بیشتر از یک کارزار کاغذی که فعالیت اش تنها به پر کردن برگههای لازم برای رای گیری محدود میشود، فعالیت میکند ولی فعالیتهایش کمتر از یک کارزار رقابتی است که هدف آن در واقع برنده شدن در انتخابات است. یک کارزار اطلاعاتی معمولنمعمولا بر روشهای اطلاع رسانی کم خرج از قبیل پخش اخبار، گرفتن مصاحبههای کاغذی، ساختن بروشورها برای توزیع خانه به خانه، سازمان دهی کارکنان رای گیری و غیره تمرکز میکند.<ref>{{cite web|url=http://www.lppa.org/component/option,com_smf/Itemid,60/topic,9.0/ |title=Changing Focus/Priorities |publisher=Lppa.org |date= |accessdate=۲۰۰۸-۱۱-۰۸}} {{Dead link|date=September 2010|bot=H3llBot}}</ref>
== تاریخچه ==
[[پرونده:Staggers-truman1948.jpg|بندانگشتی|راست|سخنرانی رئیس جمهور [[هری ترومن]] در سفر انتخاباتی خویش به ویرجینای غربی در سال ۱۹۴۸ با تیم همراه]]
کارزارهای سیاسی تا زمانی وجود دارند که به شهروندان اطلاع رسانی مینمایند. عمده کارزارها در زمان شروع از امکانات کمی برخوردار هستند. پدیده کارزارهای سیاسی شدیدنشدیدا به گروههای رایزنی و حزبهای سیاسی گره خورده است. اولین کارزار مدرن، '''کارزار میدلوثین''' متعلق به [[ویلیام اوارت گلدستون]] در سال ۱۸۸۰ بوده است. اگرچه ممکن است قبل از وی نیز مثالهای مدرن تری در قرن نوزدهم وجود داشته باشند.
جوامع دموکراتیک، کارزارهای انتخاباتی منظمی دارند اما ایجاد کارزار سیاسی حتا در جوامع غیر دموکراتیک هم از زمانی که [[آزادی بیان]] ارزشمند تلقی و اجازه داده شد ممکن است در مورد موضوعات خاصی مجال ظهور یابند.
|