کارزار سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ←‏جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباه‌یاب]]: اززنجیره⟸از زنجیره، بعدن⟸بعدا، ، شدیدن⟸شدیدا، ، عمدتن⟸عمدتا، ، غالبن⟸غالبا، ، قطعن⟸قطعا، ، مثل...
خط ۱:
[[پرونده:Lincoln button 1860.jpg|بندانگشتی|چپ|دکمه تبلیغاتی [[آبراهام لینکلن]] در انتخابات ریاست جمهوری ۱۸۶۰]]
'''کارزار سیاسی'''، تلاشی سازمان یافته است که به دنبال تاثیرگذاریتأثیرگذاری بر روند تصمیم گیریتصمیم‌گیری و سیاست گذاری در یک گروه مشخص می باشدمی‌باشد. در کشورهای دارای [[دموکراسی]] که در آن نمایندگان، منتخب مردم هستند یا برگذاری همه پرسی‌ها تصویب شده است. کارزارهای سیاسی اغلب به کارزارهای انتخاباتی اشاره دارند. در سیاست‌های مدرن، بیشترین کارزارهای سیاسی فعال و برجسته به داشتن نامزدها برای ریاست کشور یا ریاست دولت اغلب به عنوان [[رئیس جمهور]] یا [[نخست وزیر]] تاکیدتأکید داشته‌اند.
 
== پیام کارزار ==
'''پیام کارزار''' دربرگیرنده ایده‌هایی است که نامزد آن [[کارزار]] می‌خواهد با رای دهندگانرای‌دهندگان در میان بگذارد و مطرح کند. پیام، اغلب شامل چندین بیانیه دربارهدربارهٔ سیاست‌ها است. این بیانیه‌ها نظر و ایده اصلی کارزار را خلاصه می‌کند. برای اینکه تاثیرتأثیر ماندگاری بر رای دهندگانرای‌دهندگان بگذارد، غالباغالباً آن‌ها را تکرار می‌کند. در بسیاری از انتخابات حزب مخالف تلاش دارد تا نامزد حزب دیگر را خارج از برنامه‌هایی که مطرح می‌کند، نشان دهد. مثلامثلاً سوالات شخصی یا سوالاتی در مورد سیاست‌هایی که به بیانیه آن کارزار ربطی ندارند، مطرح می‌کند.
 
بیشتر کارزارها ترجیح می‌دهند تا پیام خود را با مخاطبان بیشتری در میان بگذارند تا رای دهندگانرای‌دهندگان احتمالی بیشتری را به خود جذب کنند. یک پیامی که بسیار محدود و مضیق است، می‌تواند رای دهندگانرای‌دهندگان را علیه خود کند و یا به وسیله توضیح جزئیات از اعتبار نامزد بکاهد. برای مثال در انتخابات ریاست جمهوری [[امریکاآمریکا]] در سال ۲۰۰۸ [[جان مک کین]] عمدتاعمدتاً از پیامی که بر میهن پرستیمیهن‌پرستی و تجربه سیاسی اش تاکیدتأکید می‌کند تمرکز داشت. پیام '''کشور مقدم است''' بود. بعدابعداً پیام تغییر کرد تا توجهات را به نقش او به عنوان '''یک تاز اصلی''' در تاسیساتتأسیسات سیاسی حزب متبوع خود جلب کند. [[باراک اوباما]] یک شعار ثابت و ساده یعنی '''تغییر''' را در کارزار خویش اعلام کرد. اگر پیام کارزار به دقت طراحی گردد، نامزد قطعاقطعاً در نظرسنجی‌ها پیروز می‌شود. برای نامزدی که به دنبال پیروزی است، پیام انتخاباتی، بازنگری شده و به عنوان دستورالعمل کاری وی قرار می‌گیرد.
 
== بودجهٔ کارزار ==
روش‌های جمع آوریجمع‌آوری کمک‌های مالی شامل مواردی از قبیل تماس‌های تلفنی، ملاقات با حامیان اصلی و ارسال درخواست‌های مستقیم به حامیان جزئی می‌باشد. آشنایی با گروه‌های ذی‌نفع که اگر در راستای منافعشان باشد، در نهایت می‌تواند باعث جذب مبلغ‌های میلیونی در رقابت شود.
 
== سازمان‌ها ==
خط ۱۴:
 
=== مدیر کارزار ===
کارزارهای انتخاباتی موفق معمولامعمولاً به یک مدیر نیاز دارند تا عملیات‌های کارزار را هماهنگ کند. به غیر از نامزد، مدیران کارزار هستند که بیش از همه در معرض دید قرار می‌گیرند. مدیران کارزارهای مدرن ممکن است بیشتر اجراکنندهٔ راهبردها باشند تا این که بخواهند راهبردها را تعیین کنند. مخصوصامخصوصاً اگر برنامه ریزهایبرنامه‌ریزهای ارشد نوعانوعاً مشاوران سیاسی نباشند. از قبیل نظرسنجان مقدماتی و مشاوران رسانه‌ای.
 
=== مشاوران سیاسی ===
مشاوران سیاسی به کارزارها در اغلب فعالیت هایشان از پژوهش‌ها تا راهبردهای عملی مشاوره می‌دهند. مشاوران تحقیقات راجع به نامزد انتخاباتی، رای دهندگانرای‌دهندگان و دیگر نامزدها را برای مشتری هایشان انجام می‌دهند.
 
=== فعالان کارزار ===
فعالان یک کارزار انتخاباتی، پیاده نظام‌هاییپیاده‌نظام‌هایی وفادار به شعارهای کارزار و افرادی هستند که فعالیت‌های داوطلبانه‌شان را با اعتماد کامل به برنامه‌های کارزار انجام می‌دهند. داوطلبان و کارآموزانی که ممکن است در فعالیت‌هایی از قبیل بحث کردن با تک تک افراد و برقراری تماس‌های تلفنی از طرف کارزار انتخاباتی شرکت جویند.
 
=== اصول اخلاقی و زمان بندیزمان‌بندی کارزار ===
کارزارهای سیاسی مدرن استانداردهای جدیدی را در مورد این که چگونه کارزارهای موفق روز به روز فعالیت کرده‌اند، تنظیم نموده‌اند. یک کارزار در بازتاب بیرونی در نظر افراد جامعه شبیه یک گروه شبه نظامی است. چرا که وجود مواردی در کارزارها از قبیل سلسله مراتب در دستورها، عدم وجود شکیبایی در مورد اقدامات ممنوعه مشخص و یک برنامه روزمره گسترده که نسبت به مشاغل دیگر از همه زودتر شروع شده و بسیار دیرتر پایان می‌یابد، وجوه تشابه آن با یک گروه شبه نظامی است.
 
این اقدامات ممنوعه ممکن است برشمرده شوند، ولی تنها به این موارد محدود نمی‌شوند: دروغ گفتن در مورد اعداد و ارقام (از قبیل تماس‌های تلفنی دریافت شده، مراجعات به منازل افراد، نیروگیری‌های داوطلبانه و غیره). یک مشکل روزافزون انتخاباتی این است که افراد از طریق اینترنت و بدون نظارت مستقیم و خارج از زنجیره دستورها و سلسله مراتب کاری با یکدیگر در ارتباط هستند (مثلا یک فرد با مافوق رئیسش که از قضا دوست وی نیز هست، برای به دست آوردن منفعتی خاص یا گزارش دادن اطلاعات ارتباط می‌گیرد)، صحبت کردن افراد غیر از تیم رسانه‌ای با مطبوعات، وبلاگ نویسی (که به عنوان شکل دیگری از صحبت کردن با رسانه‌ها در نظر گرفته می‌شود که می‌تواند به برنامه‌های کارزار خدشه وارد کند)، دستگیر شدن (یا به عبارت دیگر به آسانی مورد هدف حمله کارزارهای رقیب قرار گرفتن) برنامه روزمره یک کارزار سیاسی بسیار گسترده است و اغلب هیچ آغاز و پایان مشخصی ندارد مگر مجموعه‌ای از کارها که باید در زمان مشخصی به پایان برسد. معمولامعمولاً پایان کار برای کارزارهای سیاسی زمانی در شب است که در آن نیاز است مافوق تیم تعداد کارهایی که انجام شده است را گزارش دهد و کارهایی که قرار بوده است تا انجام گیرند را به طور خلاصه ذکر کند و به این صورت تعداد کاری که تیم انجام داده است می‌تواند برای دیگران معیار قرار گیرد. برای مثال یکی از افراد واحد اجرایی ممکن است نه داوطلب متعهد جدید را برای انجام کاری در طول روز گرد هم آورد. او باید گزارش کار خود را در ساعت ۸:۴۵ بعد از ظهر به مدیر اجرایی منطقه تحویل دهد تا مدیر منطقه بتواند چنین گزارش دهد که همه افراد واحد اجرایی منطقه وی پنجاه و دو نیروی داوطلب را برای کار مورد نظر به کار گرفته‌اند. این امر هم خود به این نیاز دارد که قائم مقام اجرایی استان در ساعت نه گزارش خود را به مافوق خویش ارائه دهد. پس آنان می‌توانند با دبیر اجرایی استان در ساعت ۹:۱۵ صحبت کنند و گزارش دهند که ۸۲۷ داوطلب برای ماموریت‌ها در سراسر استان استخدام شده‌اند. به همین منوال این پروسه در دیگر سلسله مراتب کارزار نیز انجام می‌شود. هر زمان هر کدام از این گزارش‌های متوالی پایان یافت اجرا کنندگان در همه سطوح ممکن است گزارش کار بنویسند، ایمیل ارسال نمایند، به دوستان زنگ بزنند و یا کارهای دیگری انجام دهند که نباید در طول ساعات روز و یا در زمان اداری انجام شوند. کارزارهای سیاسی معمولامعمولاً در ارتباط با رای دهندگانرای‌دهندگان و داوطلبان هستند و این امر به قوانین آن منطقه، مختصات محلی، ترجیحات مجریان و داوطلبان کارزار و مدت زمان تعیین شده بستگی دارد. (معمولا در ساعت ۸ یا ۹ بعد از ظهر تمام کارها پایان می‌یابند.) تخطی از این مدت زمان برای انجام فعالیت‌های دیگر اغلب نمی‌تواند رخ دهد و یا اگر اتفاق افتد به توجیهی قوی مانند حضور در یک ملاقات مهم نیاز دارد. تنها کسر بسیار کوچکی از کارکنان کارزار حجم کار هایشان را در طول ساعات کاری معمول انجام می‌دهند.
 
== روش‌ها ==
[[پرونده:John Edwards Pittsburgh 2007.jpg|بندانگشتی|راست|[[جان ادورادز]] یکی از اعضای حزب دموکرات که در کارزار انتخاباتی سال ۲۰۰۷ در پنسیلوانیا مشغول ایراد سخنرانی است.]]
یک تیم کارزاری (که ممکن است تنها متشکل از یک نفر یا گروهی از افراد به شدت حرفه‌ای باشد) باید در نظر داشته باشد که چگونه با شعار کارزار ارتباط برقرار می‌کند، نیروهای داوطلب را به کار می‌گیرد و منابع مالی را جمع آوریجمع‌آوری می‌کند. تبلیغات کارزار از روش‌های تبلیغات تجاری و پروپاگاندا نشات و الهام می‌گیرند. زمانی که کارزارها می‌خواهند پیام خود را منتشر کنند، خیابان‌ها در دسترس کارزارهای انتخاباتی قرار می‌گیرند که این دسترسی به وسیله قانون، منابع در دسترس و انتظار شرکت کنندگان در کارزارها محدود می‌شود. این روش‌ها اغلب با یک راهبرد رسمی ترکیب شده که به عنوان برنامه کارزار شناخته می‌شود. در برنامه کارزار، هدف، پیام، مخاطبین گروه هدف و منابع در دسترس کارزار در نظر گرفته می‌شوند. کارزارها معمولامعمولاً هنگامی که پیام خود را منتقل می‌کنند در جستجوی شناسایی حمایت کنندگانشان هستند.
 
=== ارتباطات کارزار ===
خط ۳۵:
 
=== تبلیغات کارزار ===
تبلیغات کارزار استفاده از رسانه‌ای است که به آن پول پرداخت کرده است (مانند روزنامه‌ها، رادیو، تلویزیون و...و…) تا بر تصمیمات گروه‌های مختلف تاثیرتأثیر گذارد. این تبلیغات به وسیله مشاوران سیاسی و کارکنان کارزار طراحی می‌شوند.
 
=== مدیریت رسانه‌ها ===
خط ۴۱:
 
=== جلسات عمومی، راهپیمایی‌ها و اعتراضات ===
اگر مردم به تعداد کافی ترغیب شوند که در اعتراضات، راهپیمایی‌ها و دیگر گردهمایی‌های عمومی مشابه حضور یابند، ممکن است این موارد به یک ابزار کاملاکاملاً مؤثر تبدیل شوند. برگزاری جلسات عمومی به همراه سخنران‌ها آنقدر قدرتمند است که از طریق تعداد مردمی که حضور یافته‌اند نشان می‌دهد که کارزار چه تعداد حمایت کننده دارد.
 
=== فناوری‌های مدرن و اینترنت ===
امروزه [[اینترنت]] عنصر اصلی کارزارهای سیاسی مدرن است. فناوری ارتباطات از قبیل ایمیل، وبسایت‌ها و پادکست‌ها (برنامه‌های رادیویی) باعث ارتباطات سریع تر با جنبش‌های شهروندان و انتقال پیام به تعداد زیادی از مخاطبین می‌شوند. این فناوری‌های اینترنتی برای جمع آوریجمع‌آوری پول، رایزنی، جمع آوریجمع‌آوری داوطلبان، ساختن اجتماعات و سازماندهی کردن آن‌ها به کار بسته می‌شوند. نامزدهای سیاسی مستقل نیز از اینترنت برای ارتقای کارزار انتخاباتی خود بهره می‌جویند.
 
برای نشان دادن اهمیت کارزارهای سیاسی اینترنتی می‌توان به کارزار ریاست جمهوری [[باراک اوباما]] اشاره کرد که به شدت به رسانه‌های اجتماعی و شبکه‌های رسانه‌ای جدید متکی بود تا با رای دهندگانرای‌دهندگان تعامل برقرار کند، داوطلبانی را برای کارزار استخدام کند و برای کارزار پول جمع آوریجمع‌آوری کند. این امر باعث شده است تا مرکز توجه بر اهمیت استفاده از اینترنت در کارزارهای سیاسی جدید قرار گیرد و این کار با استفاده از اشکال مختلف رسانه‌های اجتماعی و رسانه‌های جدید انجام می‌گیرد (رسانه‌هایی از قبیل [[فیسبوک]]، [[یوتیوب]] و دیگر شبکه‌های اجتماعی) تا به جمعیت‌ها و گروه‌های هدف متنوع و متعددی دست یابد. وبسایت اجتماعی کارزار اوباما my.barackobama.com بود که از روش‌های کم هزینه و مؤثر برای تجهیز رای دهندگانرای‌دهندگان و افزایش مشارکت میان گروه‌های سنی متنوع رای دهندهرای‌دهنده استفاده کرد.<ref>{{cite web | url = http://www.newsweek.com/2008/11/21/president-2-0.html | title = President 2.0 | accessdate = ۲۰۱۰-۰۵-۱۱ | last = Lyons | first = Daniel | date = ۲۰۰۸-۱۱-۲۲ | work = Newsweek.com | quote = Obama harnessed the grass-roots power of the Web to get elected. How will he use that power now?}}</ref> این رسانه جدید به گونه‌ای حیرت آورحیرت‌آور در جذب جمعیت جوان موفق بود و در عین حال به سازمان دهی و جذب دیگر گروه‌های سنی نیز کمک کرد.
 
=== مکان سخنرانی ===
خط ۵۵:
* نوشتن مستقیم خطاب به اعضای جامعه و شهروندان (از طریق شرکت بازاریابی حرفه‌ای یا به طور خاص در مقیاس کوچک و توسط داوطلبان)
* از طریق توزیع اعلامیه‌ها یا فروش روزنامه‌ها
* از طریق وبسایت‌ها، جامعه‌های مجازی و ایمیل‌های انبوه<ref>[http://www.campaigntv.org/ Campaign TV]</ref>
* از طریق یک روش جدید با عنوان ریز هدف گیری که به شناسایی و هدف قرار دادن بخش‌های جمعیتی کوچک از رای دهندگانرای‌دهندگان کمک می‌کند.
* از طریق سفرهایی کوتاه به شهرهای مختلف
* جلوگیری از توانایی رقبای سیاسی در مقابله با کارزار از طریق روش‌هایی نظیر مقابله با تظاهرات و...و…
* سازمان دهی دفاتر احزاب سیاسی
* استفاده از تشویق‌ها و اظهار نظرهای مثبت دیگر اعضای شناخته شده و محبوب حزب برای جذب حمایت
* ماندن در نزدیکی یا خود دفتر کارزار برای این که بتوان حمایت کسانی را که از دفتر بازدید می‌کنند جذب کرد
* رای گیریرای‌گیری از طریق ایمیل شیوه‌ای است که امروزه به طور روز افزونیروزافزونی گسترش یافته است، پس تمام کارزارها باید به دنبال راهبردهایی تاثیرگذارتأثیرگذار باشند تا بتوان از این شیوه به گونه‌ای کامل و مناسب استفاده کرد.
* فروش کالاها و نشان‌های تبلیغاتی کارزار به عنوان راهی برای ارتباط برقرار کردن با هواداران و جذب حمایت‌های مالی، کمک‌های داوطلبانه و تبلیغات رایگان<ref>{{cite web |url=http://www.huffingtonpost.com/off-the-bus-reporter/obama-campaign-rewrites-f_b_140616.html |title=Off The Bus: Obama Campaign Rewrites Fundraising Rules by Selling Merchandise |date=3 November 2008 |publisher=Huffington Post |accessdate=20 May 2009 |author=Diane Tucker, Dawn Teo}}</ref>
 
== انواع کارزار ==
 
=== کارزار اطلاعاتی ===
کارزار اطلاعاتی یک کارزار سیاسی است که برای بالا بردن سطح آگاهی مردم و حمایت از ویژگی‌های یک نامزد یا حزب وی طراحی شده است.<ref>[http://www.sisr.net/publications/0706fletcher.pdf sisr.net]</ref> این کارزار بیشتر از یک کارزار کاغذی که فعالیت اش تنها به پر کردن برگه‌های لازم برای رای گیریرای‌گیری محدود می‌شود، فعالیت می‌کند ولی فعالیت‌هایش کمتر از یک کارزار رقابتی است که هدف آن در واقع برنده شدن در انتخابات است. یک کارزار اطلاعاتی معمولامعمولاً بر روش‌های اطلاع رسانیاطلاع‌رسانی کم خرج از قبیل پخش اخبار، گرفتن مصاحبه‌های کاغذی، ساختن بروشورها برای توزیع خانه به خانه، سازمان دهی کارکنان رای گیریرای‌گیری و غیره تمرکز می‌کند.<ref>{{cite web|url=http://www.lppa.org/component/option,com_smf/Itemid,60/topic,9.0/ |title=Changing Focus/Priorities |publisher=Lppa.org |date= |accessdate=۲۰۰۸-۱۱-۰۸}} {{Dead link|date=September 2010|bot=H3llBot}}</ref>
 
== تاریخچه ==
[[پرونده:Staggers-truman1948.jpg|بندانگشتی|راست|سخنرانی رئیس جمهور [[هری ترومن]] در سفر انتخاباتی خویش به ویرجینای غربی در سال ۱۹۴۸ با تیم همراه]]
کارزارهای سیاسی تا زمانی وجود دارند که به شهروندان اطلاع رسانیاطلاع‌رسانی می‌نمایند. عمده کارزارها در زمان شروع از امکانات کمی برخوردار هستند. پدیده کارزارهای سیاسی شدیداشدیداً به گروه‌های رایزنی و حزب‌های سیاسی گره خورده است. اولین کارزار مدرن، '''کارزار میدلوثین''' متعلق به [[ویلیام اوارت گلدستون]] در سال ۱۸۸۰ بوده است. اگرچه ممکن است قبل از وی نیز مثال‌های مدرن تری در قرن نوزدهم وجود داشته باشند.
 
جوامع دموکراتیک، کارزارهای انتخاباتی منظمی دارند اما ایجاد کارزار سیاسی حتاحتی در جوامع غیر دموکراتیک هم از زمانی که [[آزادی بیان]] ارزشمند تلقی و اجازه داده شد ممکن است در مورد موضوعات خاصی مجال ظهور یابند.
 
کارزارهای انتخاباتی امریکاییآمریکایی در قرن نوزدهم اولین کارزارهای انتخاباتی مبتنی بر [[احزاب سیاسی|حزب سیاسی]] را پایه گذاریپایه‌گذاری کردند و بسیاری از روش‌های ایجاد این نوع کارزارها را ابداع نمودند. در سال‌های ۱۷۹۰ تا ۱۸۲۰ حزب فدرالیست و حزب جمهوری خواهان دموکرات در آن چهآنچه که به اصطلاح اولین نظام حزبی نامیده می‌شود، به مبارزه پرداختند.
 
== استثناء ==
کارزارهای سیاسی در همه انتخابات دموکراتیک وجود ندارند، در واقع بعضی از انتخابات‌های دموکراتیک مخصوصن از ایجاد کارزارها جلوگیری می‌کنند، به این خاطر که ممکن است شکل دموکراتیک انتخابات را به مخاطره اندازند.<ref>[http://www.profs-polisci.mcgill.ca/abizadeh/Bahai-elections.htm profs-polisci.mcgill.ca], Abizadeh 2005</ref> شاید به این دلیل که توانایی کارزار از پول یا منافع گروه‌های خاص تاثیرتأثیر می‌پذیرد.
 
== پانویس ==
{{پانویس|چپ‌چین=بله}}
 
[[رده:اکتیویسم بر پایه روش]]