جهان عرب: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباه‌یاب]]: امروزره⟸امروزه، قدرمندشدن⟸قدرتمند شدن، |
||
خط ۴:
{{بخش بدون منبع}}
۲۳ کشور زیر عربی را زبان رسمی خود می‌انگارند؛ در این میان عضویت کشورهای صحرای غربی، فلسطین، جنوب سودان و عراق همواره مورد اعتراض و بحث بوده‌است. در کشورهایی مانند [[مراکش]]، [[موریتانی]]، [[الجزایر]] و [[مصر]] زبان مادری بخش عمده‌ای از مردم عربی نیست در مراکش ۷۵٪ مردم [[آمازیغ]] یا بِربِر هستند و خواستار رسمی شدن زبان آمازیغی هستند. در ایران عرب‌زبانان در اقلیتند و وضع در فلسطین اشغالی
فهرست کشورهایی که [[زبان عربی]] زبان رسمی (یا یکی از زبان‌های رسمی) آنها است، شامل کشورهای زیر می‌باشد:
خط ۳۷:
کشورهای عربی در طول تاریخ کمتر توانسته‌اند موفقیتی سیاسی و نظامی را از آن خود کنند. این کشورها اغلب در مواجه با چالش‌های منطقه‌ای پیش رو از رقیبان خود شکست خورده‌اند. مهمترین چالش‌های سیاسی و نظامی اعراب، مقابله با [[ایران]]، [[اسرائیل]] و [[امپراطوری عثمانی]] بوده‌است که مصداق آنها نیز [[جنگ ایران و عراق]] و [[نزاع اعراب و اسرائیل]] و اشغال غالب کشورهای عرب خاورمیانه توسط ارتش امپراطوری عثمانی در خلال [[جنگ جهانی اول]] بوده که به گواه تاریخ در همه این منازعات، اعراب بازنده جنگ بوده‌اند.
یکی از دلایل ضعف کشورهای عربی در مقابل همسایگان خود، عدم اتحاد با یکدیگر بوده‌است. [[جمال عبدالناصر|جمال عبدناصر]] شخصی بود که سعی داشت اتحاد میان اعراب را عملی سازد که موفق به این کار نشد. دلیل دیگر نبود عزم جدی اعراب برای
== سیاست اعراب در جنگ هشت ساله ایران و عراق ==
| |||