فرمانداری ایروان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
ابرابزار |
Yamaha5Bot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۳:
در پنجاه سال اول استقرار روسها، وضعیت اقتصادی ایروان نسبت به سالهای قبل بهبود یافت که رونق اقتصادی را در پی داشت. علت این امر امنیت کم و بیش بالای جادههای شمال رود [[ارس]] بود که بازرگانان را ترغیب به گذر از این منطقه و طبق معمول داد و ستد در ایروان میکرد ولی از آنجایی که دولت روسیه ایروان را منطقهای مرزی و در واقع، جبههٔ جنگ میدانست و نگران حملهٔ ایران یا عثمانی به این منطقه و همچنین شورش اهالی برای جدا شدن از خاک امپراتوری بود بنابراین برای وابسته کردن منطقه از نظر اقتصادی به روسیه میبایستی از رشد اقتصادی آن جلوگیری میکرد. به این منظور و برای به رکود کشاندن اقتصاد شهر عوارض سنگینی بر کالاهایی که از ایروان میگذشت بستند؛ این امر باعث شد بازرگانان کالاهای خود را بیشتر از طریق [[باکو]] و [[تفلیس]]، که عوارض بسیار کمتری داشتند، عبور دهند. بدین ترتیب، ایروان با رکود اقتصادی گستردهای روبه رو و عرصه برای بازرگانان روس باز شد تا کالاهای خود را به این شهر سرازیر کنند. تا ۱۸۹۶ میلادی، ایروان یازده مدرسه و دو مرکز تربیت معلم داشت؛ در این سال به فرمان تزار، برای دور کردن ارمنیان از فرهنگ و زبان خود، کلیهٔ مدارس ارمنیان را تعطیل و دانش آموزان را مجبور کردند تا از مدارس روس زبان دولتی استفاده کنند.<ref name=" Sergey Vardanyan">[https://www.amazon.com/Hayastani-mayrakaghaknere-capitals-Armenia-Armenian/dp/5807907787 The capitals of Armenia (Armenian Edition) (Armenian) Unknown Binding – 1995.by: Sergey Vardanyan]</ref>
در اوایل سده بیستم، در شهر لوله کشی آب آشامیدنی و تراموا با اسب کشیده شد. در همین زمان، اولین نیروگاه برق برروی [[رود هرازدان]] آغاز به کار کرد که فقط برای تهیهٔ برق کارخانه متعلق به «شوستوف» بود. تا آغاز [[جنگ جهانی اول]]، شهر دارای خط تلفن، مدرسهٔ دخترانه، راه آهن و غیره شد.<ref>My Yerevan, G. Zakoyan, M. Sivaslian, V. Navasardian, Acnalis 2001,
== ترکیب جمعیت ==
|