علیاصغر نقدی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: بیسرپرست⟸بیسرپرست، نخستوزیری⟸نخستوزیر، ، کنارهگیری⟸کنارهگیری، |
||
خط ۵۲:
}}
'''سپهبد علیاصغر نقدی''' فرزند سرلشکر رفعت نقدی در سال [[۱۲۷۴]] در [[تهران]] به دنیا آمد پس از انجام تحصیلات متوسطه در مدارس علمیه و قاجار و دارالفنون وارد مدرسه قزاقخانه شد و دوره مدرسه مزبور را گذرانید و به درجه افسری نائل آمد و غالبا در زد و خوردهای داخلی شرکت داشت و از خود رشادت زیادی نشان میداد. از این رو درجات خود را سریعا دریافت کرد و درجه سرهنگی رسید و به رضاخان نیز بسیار نزدیک شد و یار و همراه در سفر و حضر بود<ref>مکی؛ حسین، تاریخ بیستساله ایران، تهران، امیرکبیر، 1358ش، ج7، ص378</ref> در سال [[۱۳۰۲]] از طرف قشون به اروپا اعزام شد و دوره [[مدرسه نظامی سن-سیر|دانشکده سن-سیر]] پیاده ّرا طی کرد به ایران بازگشت و فرماندهی چند فوج پیاده با او بود. در [[۱۳۱۰]] کفالت فرماندهی تیپ خوزستان به عهده او قرار گرفت و پس از آن در تهران فرمانده چند تیپ بود و در اثر ابراز لیاقت درجه سرتیپی دریافت کرد و فرمانده لشکر دوم مرکز شد و در همین سمت درجه سرلشگری به او داده شد. در شهریور [[۱۳۲۰]] فرمانده همان لشکر بود که در شورای عالی جنگ طرح مرخصی سربازان وظیفه و استخدام سربازان پیمانی را امضا کرده بود و مورد تعرض و پرخاش رضاشاه قرار گرفت<ref>عاقلی، باقر؛ نخستوزیران ایران از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی، سازمان انتشارات جاویدان، 1374ش، چاپ دوم، ج3، ص640.</ref> قضیه از این قرار بود که در روز ششم شهریور [[۱۳۲۰]] بخشنامه محرمانه و مستقیم و فوری از ستاد ارتش به دو لشکر رسیده و به فرماندهان مربوطه اعلام میگردید. چون ممکن است واحدهای ارتش شوروی و انگلیس داخل تهران شوند، بایستی شماره افراد لشگرهای پادگان مرکز هر هنگ پیاده به یک گروهان و هر هنگ سوار به یک سواران تقلیل یابد و عجالتا مرخص شوند. سرلشکر نقدی که افسر مطلع؛ اما کمی عصبانی یک از این پادگانها هرگز با این تصمیم موافق نبود. رضاشاه از این تصمیم بیخردانه بسیار عصبانی شده بود، شاه به این فکر کرده بود که خالی شدن پایگاهها از سرباز و
{{کابینه علی امینی}}
|