آل کاکویه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
/دانشنامه علایی نوشته ابن سینا/ نزهت‌نامه علایی/هردو به علاءالدوله تقدیم شده‌است./
خط ۱۳۰:
بنیادگزار این دولت، علاءالدوله محمد نامدار به ابن کاکویه است. کاکویه واژه‌ای [[فارسی]] و به معنای دایی است زیرا پدر علاءالدوله، دایی [[مجدالدوله دیلمی|مجدالدوله بویهی]] و به گفتاری دایی مادر او بود. نام پدر علاءالدوله در سکه‌ها، «دشمنزار» ثبت شده، ولی تاریخ نویسان آن را «دشمنزیار» نوشته‌اند و به گمان بسیار دشمنزار و کاکویه به یک شخص یعنی همان پدر علاءالدوله اطلاق می‌شده‌است.<ref>{{یادکرد|کتاب=تاریخ دولت‌های اسلامی و خاندان‌های حکومتگر جلد اوّل|نویسنده = استانلی لین پل، و.و بارتولد، خلیل ادهم و احمد سعید سلیمان|ترجمه=صادق سجادی|ناشر =نقش جهان|چاپ=اوّل|شهر=تهران|سال=تابستان ۱۳۶۳|صفحه=ص۲۴۶ |شابک=}}</ref>
 
دربار علاءالدوله محمد مشوق امرا و دانشمندان بود و فیلسوف نامدار ایرانی، [[ابن سینا]] تا هنگام مرگ وزارت او را داشت. [[دانشنامه علایی]] نوشته‌ی ابن سینا و نیز [[نزهت‌نامه علایی]] نوشته‌ی [[شهمردان بن ابی‌الخیر رازی]]، هردو به علاءالدوله تقدیم شده‌است.
تاختن‌های ترکان [[غز]] وضع سیاسی ایران را به کلی دگرگون ساخت و بنی کاکیه را مانند دیگر نیروهای [[دیلمیان|دیلمی]] به حالت دفاعی درآورد. هنگامی که ابن‌کاکویه در سال [[۴۳۳ (قمری)|۴۳۳ق]]([[۱۰۴۱ (میلادی)|۱۰۴۱م]]) مرد و پسرش فرامرز در [[اصفهان]] به جای او نشست ولی ناچار شد دستیابی [[سلجوقیان]] را به رسمیت بشناسد.<ref>{{یادکرد|کتاب=سلسله‌های اسلامی |نویسنده=کلیفورد ادموند بوسورث |ترجمه=[[فریدون بدره‌ای]] |ناشر =مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی(پژوهشگاه) |چاپ= |شهر= |سال=۱۳۷۱|صفحه=ص۱۵۵ |شابک=}}</ref>
== حکومت ==
حکومت آل کاکویه به سه بخش تقسیم می‌شود: