محمد دشمن‌زیار: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابوجعفر محمد بن رستم دشمنزیار''' (۳۹۸ تا ۴۳۳ ق / ۳۸۶ - ۴۲۰ خورشیدی») ملقب به '''علاءالدوله حسام‌الدین'''، پسر [[رستم بن مرزبان]] معروف به '''دشمنزیار ''' بود. وی نخست از اسپهبدان [[اصفهان]] بود اما پریشانی‌های سیاسی و نظامی ایران که ناشی از ضعف روزافزون امیران [[آل بویه]] و فزونی قدرت [[غزنویان]] در شرق و شمال ایران بود، همراه با تأسیس دولت‌های کوچک مستقل و نیمه مستقلی چون [[آل مسافر]] و [[آل حسنویه]] در غرب، و پاره‌ای از خاندان‌های کهن‌تر [[دیلمیان|دیلمی]] در شمال، سبب شد که «محمد رستم دشمنزیار» نیز مدعی استقلال شود دولت [[کاکوییان]] را در اصفهان بنیان نهاد و بنام خود در اصفهان سکه زد. [[خلیفه عباسی]] [[ابوالعباس احمد قادر|القادر بالله]] در سال ۳۹۷ خورشیدی حکومت وی را به رسمیت شناخت و او را به «عضدالدّین، علاءالدّوله، فخرالمله و تاج الاُمّه، حسام امیرالمؤمنین ملقب ساخت. پس از مرگ وی در سال ۴۲۰ خورشیدی فرزندش [[ابومنصور فرامرز]] به جای وی به اسپهبدی اصفهان رسید. نام علاء الدوله، مخصوصاً به سبب [[دانشنامه علایی]] و چند رساله دیگر که [[ابن سینا]] به نام وی نگاشته‌است پایدار ماند با این همه خود وی به سبب حمایت از ابن سینا و علاقه به [[فلسفه]] نزد [[متشرعه]] [[اهل سنت]]، فاسد الاعتقاد خوانده می‌شد.

پدرش، رستم بن مرزبان، از [[آل بویه]] دایی (کاکویهٔ) [[سیده ملک خاتون]] بود و خودش کاکوزاده «سیده خاتون» محسوب می‌شد و برای همین در دستگاه [[فخر الدوله]] پسر کاکویه خوانده می‌شد. رستم بن مرزبان از سرکردگان [[دیلمیان|دیلمی]] در سپاه فخر الدولهفخرالدوله بود و تا هنگام مرگ «حدود سال ۳۸۸ خورشیدی» در دربار سیده خاتون به عنوان کاکویهٔ ملکه، کاردار دربار بود و چندی هم اسپهبدی شهریار [[ری]] را داشت. محمد دشمنزیار هم از جانب [[ملک خاتون]] به نیابت [[عین الدوله]] خردسال، اسپهبدی [[اصفهان]] و [[ناحیه جبال|ولایت جبال]] را داشت.