ابوبکر طوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شیخ ابوبکر بن عبدالله طوسی''' مشهور به شیخ ابوبکر نسّاج از عرفای قرن چهارم و پنجم هجری قمری است. با توجّه به نام و سلوک و تربیت معنوی اش، احتمالاً در منطقهٔ طوس به دنیا آمده و تمام یا بخشی از عمر وی در آنجا گذشته است. [[عبدالرحمن جامی]] در [[نفحات الانس]] وی را مرید و جانشین [[ابوالقاسم گورکانی|شیخ ابوالقاسم گرّکانی]] و با [[ابوبکر دینوری|ابوبکر دینَوَری]] (متوفی ۴۶۸ ه. ق) همصحبت دانسته است.<ref name=ToolAutoGenRef1>شیخ عبدالرّحمن جامی، نفحات الانس من حضرات القدس، مقدمه، تصحیح و تعلیقات: دکتر محمود عابدی، چاپ چهارم، انتشارات اطّلاعات، تهران: 1382</ref> [[زین‌العابدین شیروانی|حاج زین العابدین شیروانی ملقّب به مست علیشاه]] در [[بستان السیاحه|بستان السّیاحه]] و [[رضاقلی خان هدایت]] در [[ریاض العارفین]] نیز [[احمد غزالی|شیخ احمد غزالی طوسی]] را مرید و جانشین وی در طریقت معرفی کرده‌اند.<ref name="ReferenceA">[[زین‌العابدین شیروانی|حاج زین العابدین شیروانی ملقّب به مست علیشاه]]، [[بستان السیاحه|بستان السّیاحه]]، چاپ دوم، نسخه سنگی، چاپ بمبئی</ref><ref name="ReferenceB">[[رضاقلی خان هدایت]]، [[ریاض العارفین]]</ref>

[[عبدالرحمن جامی]] در [[نفحات الانس]] در ذیل عنوان '''شیخ ابوبکر بن عبدالله الطوّسی النسّاج، رحمه الله تعالی''' چنین آورده است: «وی نیز از اصحاب شیخ ابوالقاسم کُرّگانی است و با ابوبکر دینوری نیز صحبت داشته است. گویند که در بدایت طلب مجاهدهٔ بسیار کشید و مجاهدهٔ وی به مشاهده نینجامید. به درگاه خداوند تعالی بنالید؛ به سّرّش ندا کردند که: «نساّج! با درد طلب قناعت کن تو را با یافت چه کار؟».<ref>شیخ عبدالرّحمنname=ToolAutoGenRef1 جامی، نفحات الانس من حضرات القدس، مقدمه، تصحیح و تعلیقات: دکتر محمود عابدی، چاپ چهارم، انتشارات اطّلاعات، تهران: 1382</ref>

- عین القضات همدانی در مصنفات خود آورده است که شیخ احمد غزالی گفت که شیخ وی؛ یعنی ابوبکر نسّاج در مناجات گفت: «الهی! مَا الحِکْمَةُ فی خَلْقی، خداوندا در آفریدن من چه حکمت است.» جواب آمد که: «الحِکْمَةُ فی خَلْقِکَ رُؤیَتی فی مِراةِ رُوحِکَ و مَحَبَّتی فی قَلْبِکَ.» گفت: «حکمت آن است که جمال خود را در آیینهٔ روح تو ببینم و محبّت خود در دل تو افکنم.»<ref>شیخ عبدالرّحمنname=ToolAutoGenRef1 جامی، نفحات الانس من حضرات القدس، مقدمه، تصحیح و تعلیقات: دکتر محمود عابدی، چاپ چهارم، انتشارات اطّلاعات، تهران: 1382</ref>