فتنه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ←‏آیات و روایات پیرامون فتنه: ه‌ی --> هٔ با استفاده از AWB
Omidlahabi (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۴۵:
 
فتنه معنایش این است که یک عده‌ای بیایند با ظاهرِ دوست و باطنِ دشمن وارد میدان شوند، فضا را غبارآلود کنند؛ در این فضای غبارآلود، دشمنِ صریح بتواند چهرۀ خودش را پنهان کند، وارد میدان شود و ضربه بزند. اینی که [[علی بن ابی طالب|امیرالمؤمنین]] فرمود: «سرچشمه فتنه ها پيروي كردن از هوي و هوسهاي آلوده و احكام و قوانين مجعولي و اختراعي است.<ref>[http://www.pajoohe.com/25513/index.php?Page=definition&UID=36376 قال علي (ع):« إنما بَدْءُ وقوع الفِتن اهواء تُتّبعُ و أحكام تُبْتَدعُ »(نهج البلاغه، خطبه 50)]»، تا آنجائی که میفرماید: «فلو انّ الباطل خلص من مزاج الحقّ لم‌یخف علی المرتادین [http://ali.ommolketab.ir/%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B9-%D9%86%D9%87%D8%AC-%D8%A7%D9%84%D8%A8%D9%84%D8%A7%D8%BA%D9%87-%D8%AE%D8%B7%D8%A8%D9%87-50/ ]</ref>»؛ اگر باطل، عریان و خالص بیاید، کسانی که دنبال شناختن حق هستند، امر برایشان مشتبه نمیشود؛ میفهمند این باطل است. « اگر باطل از آميزش با حق خالص مى شد راه بر حق جويان پوشيده نمى ماند.<ref>[http://www.erfan.ir/farsi/nahj/nsm_proj/nahgol/display/display.php?Vr_page=123 و لو انّ الحقّ خلص من مزج الباطل انقطع عنه السن المعاندین]</ref>»؛ حق هم اگر چنانچه بدون پیرایه بیاید توی میدان، معاند دیگر نمیتواند حق را متهم کند به حق نبودن. بعد میفرماید: «و لیکن یؤخذ من هذا ضغث و من ذاک ضغث فیمزجان»؛ فتنه‌گر یک تکه حق، یک تکه باطل را میگیرد، اینها را با هم مخلوط میکند، در کنار هم میگذارد؛ «فحینئذ یشتبه الحقّ علی اولیائه»؛ آن وقت کسانی که دنبال حقند، آنها هم برایشان امر مشتبه میشود.<ref>http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=8629</ref>
[[File:Hadith imam javad.svg|thumb|دیدگاهی بهدرباره فتنه در حدیثی از اماممحمد جوادبن علی بن موسی، معروف به جواد، امام علیهنهم السلامشیعیان]]
دنیاطلبان برای اینکه به مقاصد خودشان برسند، در جامعه فتنه ایجاد میکنند؛ جنگها، [[تبلیغات]] دروغین، [[سیاست‌بازی]]های [[جوانمردی|ناجوانمردانه]]؛ اینها ناشی از همین دنیاطلبیهاست. در محیط فتنه - محیط فتنه به معنای محیط غبارآلود است - و وقتی فتنه در جامعه‌ای به وجود آمد، فضای ذهنی مردم مثل محیطِ غبارآلود و مه‌آلود است که گاهی انسان نمیتواند دو متری خودش را هم ببیند. یک چنین وضعی به وجود می‌آید. در یک چنین وضعیتی است که خیلیها اشتباه میکنند، بصیرتشان را از دست میدهند. [[تعصب]]های بیخود، عصبیتهای جاهلی در چنین فضائی رشد پیدا میکند. آن وقت میبینید محور دنیاطلبانند، اما یک عده کسانی که اهل دنیا هم نیستند، به خاطر فتنه در جهت هدفهای آنها حرکت میکنند؛ وضع دنیا اینجور میشود.<ref>http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=3813</ref>