داریوش صفوت در سال ۱۳۰۷ در شیراز متولد گردید. وی فرزند ارشد علی‌اصغر صفوت پسر ارشد میرزا آقاخان صفوت‌المُلک تنها پسر میرزا مهدی (محمدعلی) حکیم الهی فرزند میرزا عبدالله [[اشیک آقاسی|اشیک آقاسی‌باشی]] پسر میرزا محمدعلی نوهٔ [[میرزا مهدی استرآبادی]] وزیر [[نادرشاه افشار]] بود. نسب میرزا مهدی استرآبادی هم بر اساس شجره‌نامه خانوادگی به [[خواجه نصیر طوسی]] می‌رسید. در این خانواده آموزش موسیقی به طور موروثی صورت می‌گرفت.<ref>[http://www.dariushsafvat.com/family.html خانواده] سایت شخصی داریوش صفوت</ref> برادر کوچک‌تر او [[یوسف صفوت]] نخستین قهرمان و نخستین استاد ملی [[شطرنج]] ایران بود.
وی تعلیمیادگیری سه‌تار را نزد پدر (علی‌اصغر صفوت) آغاز کرد و به دلیل نشست و برخاست پدرش با اهالی هنر، از جمله [[حبیب سماعی]] در ۱۶ سالگی (سال ۱۳۲۳) نزد وی رفت و سنتور را نزدش آموخت. از سال ۱۳۲۶ تا سال ۱۳۳۶ به تکمیل نوازندگی [[سه‌تار]] و [[سنتور]] نزد [[ابوالحسن صبا]] اقدام نمود به نحوی که بعدها صبا در جایی از وی به عنوان یکی از بهترین شاگردان خود یاد کرد که درکی دقیق و ظریف از موسیقی ایرانی دارند. در سال ۱۳۳۲ به اخذ درجه لیسانس حقوق از دانشکده حقوق [[دانشگاه تهران]] نائل آمد. در اواخر سال ۱۳۳۹ برای تدریس در مرکز مطالعات موسیقی شرقی در انستیتو موسیقی‌شناسی سوربن به فرانسه رفت. در اولین بازگشتش به ایران در سال ۱۳۴۲، ازدواج نمود و برای تکمیل تحصیلات و تحقیقاتش مجدداً به فرانسه بازگشت. در سال ۱۳۴۴ از دانشکده حقوق دانشگاه پاریس، دکترا در حقوق بین‌الملل گرفت و در همین سال به ایران بازگشت.<ref>[http://www.dariushsafvat.com/about.html درباره داریوش صفوت] سایت شخصی داریوش صفوت</ref> و از سال ۱۳۴۴ تا ۱۳۴۸ به تحقیق در [[ردیف (موسیقی)|ردیف]] موسیقی سنتی ایران و تکمیل سه‌تار در محضر حاج آقا [[محمد ایرانی مجرد]] اشتغال ورزید.
