گورو گرانت صاحب: تفاوت میان نسخه‌ها

| پانویس =

}}

'''گورو گرانت صاحب''' یازدهمین [[گورو]] در [[آئین سیک]] است؛ [[گورو گوبیند سینگ]] (۱۶۶۶–۱۷۰۸) دهمین [[گورو|گوروی]] (مرشد) آئین سیک، برخلاف رویه گوروهای پیشین، هیچ‌یک از فرزندان و شاگردانش را به جانشینی خود تعیین نکرد، و در عوض متن مقدس [[آدی گرانت]] را که پیش از آن [[گورو ارجن]] گردآوری کرده بود، گوروی جاودانی نامید. گورو گرانت صاحب در عبادت پیروان مذهب [[سیک]]، نقش محوری دارد. منبع اولیه آن، نوشته‌ها و سرودهای گوروهاست که از روایات و متون دو دیانت هندو و اسلام نیز بهره گرفته‌است.

 

 

== تاریخچه ==

نخستین بار، [[نانک]]، بنیانگذار آئین سیک مجموعه‌ای از نوشته‌ها و اشعار خود را در دست نوشته‌ای به نام [[پوثی]] جمع‌آوری کرد. گورو انگد، ۶۳ سروده از سروده‌های خود را به آن افزود. [[گورو امرداس]] ۹۷۴ شعر به پوئی افزود؛ و مجموعه آن را [[گوئیندوال پوثی]] نامید.