|عنوان= نمونهٔ یک هجو شخصی از [[ادبیات عربی]]؛{{سخ}}
قصیده‌ای ترجمه‌شده با مطلع «لاقدس الله نیسابور»
|گفتاورد= خداوند [[نیشابور]] را پاکیزه نسازد/ شهری که در آن هم‌دمی که مرا از غم برهاند و دل بدو آرام گیرد، نیافتم// اگر آتش درون قلبم نبود، آتشی که از فراق زن و فرزند و دوستان و وطنم در دلم شعله می‌کشد/ از شدت سرمایی که آثار آن در جسمم نمودار است می‌مردم// ای یاران عهد مودت مرا بر دوام دارید/ و مطمئن باشید که من بر عهد خویشتن پایدارم نه بی وفایی می‌کنم و نه خیانت// پس از دوری از شما به تدبیر زندگیم نپرداخته‌ام و اگر زنده مانده‌ام/ بدین امید است که خدا شما را و مرا به هم رساند و اگر مردم کشته غم و اندوه باشم//.
