کرتیان: تفاوت میان نسخه‌ها

اوّلین امیر این سلسله و در واقع مؤسس آن ملک شمس‌الدین محمد بن ابوبکر نام داشته و نسب او به سلاطین غور می‌پیوسته‌است.

مرکز امارت این خاندان در هرات بوده و مجموعاً هشت تن از آنها در خراسان امارت کرده‌اند.<ref>(دائرةالمعارف فارسی، ج ۱، ص ۲۱۷)</ref>

آل‌کرت طبقه‌ای از ملوک شرق ایران از نژاد [[غوریان]] که از ۶۴۳ تا ۷۹۱ ه‍.ق. حکومت رانده‌اند و پایتخت آنان [[هرات]] بود.

سرسلسلهٔ این دودمان [[شمس‌الدین محمد]] دخترزادهٔ ملک رکن‌الدین، و او بزمان جدّ خویش رکن‌الدین یکی از سران سپاه و از مقربین [[چنگیزخان]] بود (۶۴۳–۶۷۶)، و پس از او [[رکن‌الدین کهین]] پسر شمس‌الدین محمد بجای او نشست (۶۷۷–۷۰۵)، و بعد از رکن‌الدین کهین پسر او [[فخرالدین]] بمقام پدر رسید (۷۰۵–۷۰۶)، چهارمین فرمانروای این سلسله [[غیاث‌الدین]] پسر فخرالدین است (۷۰۷–۷۲۹)، و پنجمین آنان شمس‌الدین محمد (۷۲۹–۷۳۰)، ششمین [[ملک حافظ]] (۷۳۰ –۷۳۲) و هفتمین این دوده [[معزالدین حسین]] است (۷۳۲–۷۷۱)، و پس از او پسرش غیاث‌الدین جای پدر گرفت (۷۷۱–۷۸۳)، و او را [[امیرتیمور گورکان]] مغلوب کرده و با پسر به [[ماوراءالنهر]] فرستاد و در آنجا در ۷۸۷ بامر او بقتل رسیدند و سلسلهٔ آل‌کرت منقرض گردید.

* {{یادکرد دانشنامه | نام خانوادگی =آل داوود | نام =سید علی | پیوند نویسنده =سید علی آل داوود | مقاله =آل کرت | دانشنامه =دائرةالمعارف بزرگ اسلامی | ویرایش =۱ | جلد=۲ | سال =۱۳۷۳ | ناشر =مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی | مکان =تهران | شابک =964-7025-22-X | صفحه =۵۱۶ - ۵۱۸ | نشانی =http://lib.eshia.ir/23022/2/457 | تاریخ بازبینی = | نشانی بایگانی =http://web.archive.org/web/20160907155908/http://lib.eshia.ir/23022/2/457 |تاریخ بایگانی =۱۷ شهریور ۱۳۹۵ | زبان =fa }}