'''سالواتوره شارّینو''' {{به ایتالیائیایتالیایی|Salvatore Sciarrino}}، (زاده ۴ آوریل ۱۹۴۷ - پالرمو ایتالیا) آهنگساز خودآموخته که در کنسرواتوارهای میلان، پروجا و فلورانس تدریس می‌کرد. اولین بار در دهه شست میلادی با آثاری مثل سونات برای دو پیانو 1966 (la sonata per 2 pianoforti) و برسیوز برای ارکستر 1967 (Berceus per orchestra) ویژگی‌های اساسی سبک بسیار شخصی زبان موسیقی خود را نشان داد.
== سبک ==
خط ۶:
== آثار سازی ==
از آثار مهم سازی شارینو می‌توان به سونات مجلسی برای ارکستر کوچک ۱۹۷۱ (Sanata da camera per piccola orchestra)، سرزمین بدون طلوع ۷۶-۱۹۷۵۷۶–۱۹۷۵ (Il paese senz'alba) و سرزمین بدون غروب ۱۹۷۷ (Il paese senza tramonto) برای ارکستر، از شب چه می دانی نگهبان؟ ۱۹۷۹ (?che sai, guardiano, della notte) برای کلارینت و ارکستر کوچک، مقدمه‌ای بر تاریکی ۱۹۸۱ (Introduzione all'oscuro) برای ۱۲ ساز، از میان متون اختصاص یافته به ابرها ۱۹۸۹ (Fra i testi dedicati alle nubi) آثار بسیاری برای فلوت، شش کوارتت کوتاه ۱۹۹۱ (sei Quartetti brevi) پنج سونات برای پیانو از ۱۹۶۰ تا ۱۹۹۵، نوولاریو (Nuvolario) برای آواز و پنج ساز ۱۹۹۵، باد و فرم برای ارکستر ۱۹۹۵ (Soffio e forma)، دفترچه خیابان ۲۰۰۳ (Quaderno di strada).
== اپرا ==
در تئاتر شارینو، اسطوره‌های دوران کهن را در یک پس زمینه سوررئالیستی و تا حدی سمبولیستی را به عنوان تم اصلی درام انتخاب کرد. از اپراهای او می‌توان به [[پسوخه و کوپیدو]] ۱۹۷۳ (Amore e psiche) اسپرن ۱۹۷۸ (Aspern) ونیتاس ۱۹۸۱ (Vanitas) کای و سارکوفاژ «پرده هابی برای موزه وسوسه هاوسوسه‌ها» ۱۹۸۰ (Cailles en sarcophage) لوهنگرین «عمل نامرئی» ۱۹۸۳ (Lohengrin) پرسئو و آندرومدا ۱۹۹۱ (Perseo e andromeda).<ref>(Le Garzanti Musica (L'enciclopedia della musica - ترجمه روزبه رفیعی</ref>
