جنگ ایران و روم (۵۸–۶۳ میلادی): تفاوت میان نسخه‌ها

|یادداشت=

}}

'''جنگ (۶۳–۵۸)''' بخشی از مجموعه [[جنگ‌های ایران و روم]] است که در زمان [[اشکانیان]]، امپراتوری پارت‌ها و [[امپراتوری روم]] اتفاق افتاد. این جنگ بین سالهای ۵۸ تا ۶۳ بعد از میلاد<ref>تاریخ شروع جنگ در منابع ارمنی بین سالهای ۵۴ تا ۶۴ آمده است و در بعضی منابع ۵۷ تا ۶۶ میلادی ذکر شده است.</ref> برای به دست گرفتن کنترل ارمنستان روی داد و در نهایت منجر به پادشاهی رسیدن [[تیرداد یکم (ارمنستان)|تیرداد یکم]] از نسل و تبار اشکانیان ایران و قدرت گرفتن [[سلسله اشکانی ارمنستان]] در این منطقه شد.<ref name="Redgate">{{cite book | last = Redgate | first = Anne Elizabeth| title = The Armenians | edition = First | year = 2000 | publisher = Blackwell Publishers Inc. | location = Massachusetts | pages = 88–91 |isbn = 0-631-22037-2}}</ref>

 

کوربولون در ۶۰ میلادی در حالی ارمنستان را ترک کرد که غرب این سرزمین به یک مستعمرهٔ رومی تبدیل شده بود.<ref name=ToolAutoGenRef1>Tacitus, ibid. , vol. XIV, p. 26</ref> اما در شرق ارمنستان وضعیت روم ناپایدار و احتمالاً، هنوز برتری در آن با تیرداد و هوادرانش بود.

 

 

== حمله متقابل ==

او با استقرار در بخش شرقی فرات کوربولون را واداشت تا برای دفاع از سوریه با تمام ارتش جنوبی خود در منطقه بماند. در سوی دیگر میدان، کوربولون تیگراناکرت را برای تیگران آرام کرده بود و تدارکات کافی را برای وی در نظر گرفته بود اما بلاش در حالی که اردوی خود را در [[نصیبین]] مستقر کرده بود، به مونوبائوس دستور داد تا به تیگراناکرت حمله کند. هرچند مونوبائوس با پیروزی‌های اولیه به پشت دیوارهای تیگراناکرت رسید ضدحملهٔ رومی‌ها سبب شد تا بخشی از سواره نظام پارتی، که در نبردهای کوهستانی تخصص نداشتند، از ارتش مشترک روم و متحدان آسیایی آن شکست بخورند و به نصیبین عقب‌نشینی کنند.<ref>Tacitus, ''Annales'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 15#5|XV.5]]</ref> با ورود تیرداد به جبههٔ جنوبی وفاداری بسیاری از خاندان‌های ارمنی از روم به ایران متمایل شد. تیگران در دراز مدت نمی‌توانست در ارمنستان کاری را از پیش برد<ref name=Annales-xv-6>Tacitus, ''Annales'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 15#6|XV.6]]</ref> به همین دلیل، کوربولون سفیری به اردوی شاه فرستاد و خواستار مذاکره در باب صلح شد.<ref name=Annales-xv-7>Tacitus, ''Annales'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 15#7|XV.7]]</ref> بلاش از این اقدام استقبال کرد و پس از مذاکرات ابتدایی قرار بر این شد که سفیر ایران در ۶۱ میلادی به روم رود و مذاکرات را با امپراتور [[نرون]] ادامه دهد. کوربولون تلاش کرد تا وضعیت ارمنستان را برای نرون به تصویر کشد؛ او می‌دانست که توسعهٔ مرزهای روم در شرق متوقف شده است؛ عبور از شاهنشاهی اشکانی غیرممکن بود؛ او می‌کوشید تا با بستن یک پیمان صلح مناسب از سویی نفوذ روم را در سرزمین ارمنستان حفظ کند و از سوی دیگر، شاهنشاهی اشکانی را آرام نگاه دارد زیرا در سرزمین‌های شرقی، به ویژه، در ناحیهٔ یهودیه اندک اندک ناآرامی‌هایی در حال شکل گیری بود و کمتر از ده سال بعد شورش بزرگ یهودیان شعله‌ور شد.<ref>David Shotter, Nero (London: Routledge,2005), p. 40&41</ref>

 

 

مهمترین شرط بلاش بر تخت نشستن برادرش، تیرداد، در ارمنستان بود که بی درنگ از سوی پیتوس پذیرفته شد. پس از این رخدادها ارتش پیتوس به سوریه عقب‌نشینی کرد.

 

[[رده:ارمنستان در سده ۱ (میلادی)]]

[[رده:الگو:جعبه کمپین ایران]]

[[رده:ایران در سده ۱ (میلادی)]]

[[رده:تاریخ ارمنستان]]