پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز تمیزکاری و اصلاح متن با استفاده از AWB |
T.khairkhah (بحث | مشارکت‌ها) جز اصلاح متن |
||
خط ۵:
== تاریخچه ==
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در سال 1360 با تصویب هیأت دولت، 12 مؤسسه که هر کدام به گونه‌ای در رشته‌های مختلف، فعالیت پژوهشی داشتند، با هم ادغام شدند و سازمانی وابسته به وزارت فرهنگ و آموزش عالی، تحت عنوان «مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی» تأسیس و آغاز به کار کرد.
مؤسسه‌های ادغام شده عبارت بودن از: انجمن حکمت و فلسفه ایران؛ بنیاد شاهنامه فردوسی؛ بنیاد فرهنگ ایران؛ بنیاد فرهنگ و هنر ایران؛ پژوهشکده علوم ارتباطی و توسعه ایران؛ پژوهشگاه علوم انسانی؛ فرهنگستان ادب و هنر ایران؛ فرهنگستان زبان ایران؛ فرهنگستان علوم ایران؛ مرکز اسناد فرهنگی آسیا؛ مرکز ایرانی تحقیقات خارجی؛ مرکز ایرانی مطالعه فرهنگ‌‌ها
در سال ۱۳۷۳ شورای عالی پژوهشگاه به منظور تأکید بر گرایش علوم انسانی و مسائل فرهنگی در تحقیقات پژوهشگاه، عنوان «پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی» را برای این نهاد پیشنهاد کرد که مورد تصویب شورای گسترش آموزش عالی قرار گرفت.▼
▲مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی در سال
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، مؤسسه‌ای پژوهشی است که به طور عمده وظیفه تحقیق در علوم انسانی (ادبیات، تاریخ، فلسفه و علوم حکمی، ادیان و معارف دینی، عرفان، زبان شناسی، علوم اجتماعی، اقتصاد تطبیقی، علوم سیاسی و ...) و همچنین مطالعه فرهنگ‌های مختلف بشری را به عهده دارد.
در حال حاضر پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی بزرگترین نهاد پژوهشی کشور است که در زمینه علوم انسانی و بررسی شناخت فرهنگ دیرپای اسلامی – ایرانی پژوهش می‌کند. پژوهشگران و اعضای این مؤسسه علمی و پژوهشی که میراث داران فرهنگ و علم و تمدن کهن اسلامی – ایرانی به شمار می‌آیند، فریضه خویش می‌دانند که طبق موازین عقل و به دور از احساسات تفخر آمیز، همت به کار دارند تا میراث گذشتگان را پاس بدارند و با کوشش و تحقیق مجدانه بر غنای آن بیفزایند و این همه را چرا راه آینده سازند. باشد که خواب نوشین بامداد رحیل به بیداری سحرگاهی، بلکه قافله سالاری دوباره جامعه اسلامی مان در کاروان معرفت و علم بشری بینجامد.
== پژوهشکده‌ها ==
| |||