'''زکریا بن محمد بن محمود مکمونی قزوینی''' ملقب به '''زکریای قزوینی''' (۶۰۰–۶۸۲)، جغرافی‌دان، دانشمند، تاریخ‌نویس و فیلسوف [[ایرانی‌تبار]]<ref>''ĀṮĀR AL-BELĀD'', C. E. Bosworth, ''Encyclopaedia Iranica''; "''Ātar Al-Belad: the title of a geographical work composed in Arabic during the 7th/13th century by the Persian scholar Abū Yaḥyā Zakarīyāʾ b. Moḥammad Qazvīnī". [http://www.iranicaonline.org/articles/atar-al-belad-geographical-work iranicaonline.org]</ref><ref>''Iranian Entomology: An Introduction'', Volume I, ed. Cyrus Abivardi, (Springer, 2001), 495.</ref><ref>Bernard Lewis, ''A Middle East Mosaic: Fragments of Life, Letters and History'', (Random House, 2000), 439.</ref> قرن هفتم هجری قمری است. نسب او به [[مالک بن انس]] می‌رسد. او شاگرد [[اثیرالدین ابهری]] حکیم بزرگ ایرانی بود.
[[پرونده:Tile al-Qazwini Louvre MAO1194.jpg|بندانگشتی|چپ|300px|[[کاشی]] لعاب‌دار با نقش [[مار]]، [[خرگوش]] و [[لاک‌پشت]] به عنوان نگاره‌ای برای آذین [[عجائب المخلوقات وغرائب الموجودات|کتاب عجائب المخلوقات وغرائب الموجودات]] نوشته زکریای قزوینی، مربوط به سده ۱۳ میلادی]]
== زندگی ==
زکریای قزوینی به سال [[۶۰۰]] هجری قمری در [[قزوین]] متولد گردید. دوران کودکی را در زادگاه خود پشت سر گذاشت. در نوجوانی راه سفر را پیش گرفت و به [[شام]] رفت واز دارالعلم آن دیار بهره گرفت. سپس در [[دمشق]] با [[محی‌الدین ابن عربی]] برخورد نمود و پیرو طریقت صوفیانهٔ او گردید.{{مدرک}} بعد از مدتی از شام به [[عراق]] رفت. در دوران خلافت [[مستعصم عباسی]] منصب قضای [[واسط]] و [[حله]] را داشت. وی تا هنگام حملهٔ [[هولاکو]] به [[بغداد]] منصب قضا را به عهده داشت، و بعد از سقوط [[خلافت بغداد]] به [[دمشق]] بازگشت. وی به سال ۶۸۲ هَ. ق . در [[استان واسط|واسط]] وفات یافت و در مقبرهٔ شونیزیهٔ بغداد دفن گردید.<ref>ریحانة الادب ج 3 ص 295</ref><ref>http://www.vajehyab.com/dehkhoda/قزوینی-11</ref>
