آنفلوانزای پرندگان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱:
{{ویکی‌سازی}}
{{بهبود منبع}}
'''آنفلوآنزای پرندگان'''، گونه‌ای [[بیماری]] ویروسی است که [[ویروس]] عامل آن از خانوادهٔ Orthomyxooviridae می‌باشد. این ویروس خود دارای سه تیپ A,B,C است. تیپ A توسط تحت آنتی ژن‌های H و N تقسیم‌بندی می‌گردد.{{منبع}}

امروزه تمامی ویروسهایی که در آزمایش‌ها جداسازی می‌شوند از گونهٔ A این ویروس و از زیررده‌های H5 و H7 اند.
 
== همه‌گیری بیماری ==
سطر ۱۲ ⟵ ۱۴:
در قزاقستان چندین روستای مجاور مناطق آبی نخستین مناطقی بودند که شیوع این ویروس را تجربه کردند. این اشاعه در هردو کشور برخی از مزارع بزرگ پرورش طیور و همچنین بسیاری از گله‌های کوچک را آلوده کرد. در این آلودگی ۱۲۰٫۰۰۰ قطعه پرنده در روسیه و ۹۰۰۰ نیز در قزاقستان بر اثر بیماری مردند و یا توسط مسئولین منهدم شدند.
 
در اوایل اوت سال جاری میلادی{{مدرک|چه سالی؟}} کشور Mongoliaمقولستان گزارشی فوری را مبنی بر مرگ ۸۹ قطعه پرنده مهاجر در دو برکه شمالی آن کشور منتشر کرد. پس از تحقیقات بعمل آمده در این کشور نوع A ویروس آنفلوآنزای طیور دلیل این مرگ و میر شناخته شد.
 
زیر رده ویروس در آزمایش‌ها بعملبه عمل آمده با قطعیت تشخیص داده نشد و برای همین نمونه‌های گرفته شده به مراجع آزمایشگاهی WHO ارجاع داده شد. در اوایل ماه اوت سال جاری{{مدرک|چه سالی؟}} همچنین گزارش‌های مبنی بر شیوع ویروس H5N1 در [[تبت]] چین منتشر گردید.
 
در آلودگیهای اخیر کارشناسان مسئول اعلام نمودند که میزان شیوع را بر حسب [[استاندارد]]های پیشنهادی FAO و OIE کنترل کرده‌اند. در اشاعه اخیر هیچ مورد انسانی یافت نشده‌است.
 
آلودگیهای روسیه و قزاقستان شواهدی را فراهم کرد مبنی بر اینکه ویروس H5N۱ بیشتر از نخستین آلودگی آن در آسیایی جنوب غربی شیوع یافته‌است. اما این ویروس اکنون از اوایل سال ۲۰۰۳ میلادی شناخته شده تر است.
برغم تلاشهای شدید برای کنترل و مهار این ویروس، چندی پیش FAO اخطارهایی داد مبنی بر گسترش آلودگی در برخی از نقاط ویتنام، اندونزی و Combodiaکلمبیا. نتیجه و پیامد این گسترش‌ها مرگ و انهدام بیش از ۱۵۰ میلیون قطعه پرنده بود.
 
این مرگ و انهدام علاوه بر ضررهای مالی هنگفت سازمانهای کشاورزی بزرگ، عواقب شدید و نامناسبی را نیز برای روستائیانی که درآمد ماهیانه و همچنین غذای روزانه آنها از گله‌های کوچک سنتی بدست می‌آمد داشت.