متحدسازی آلمان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Nightdevil (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Nightdevil (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۸:
=== جنگ پروس و فرانسه ===
{{اصلی}}بیطرفی ناپلئون سوم در جنگ اتریش و پروس به این جهت بود که گمان میکرد این جنگ طولانی خواهد شد و هر دو کشور را تضعیف میکند. بیسمارک که در جنگ با اتریش به سرعت دست این کشور را از سرزمینهای آلمانی کوتاه کرده بود و نمیخواست موجب نگرانی کنسرت اروپا شود، پیشنهاد اتریش در مورد وساطت ناپلئون سوم را پذیرفت. عقد معاهده پراگ میان اتریش و پروس و پیروزی بیسمارک موجب موجی از نگرانی و مخالفت با ناپلئون سوم در فرانسه شد، ولی لوئی ناپلئون که در آن زمان بیمار بود علاقهای به جنگ نداشت.
در 1868، شورشیانی در اسپانیا ملکه اسپانیا را از سلطنت خلع کردند و خواستار پادشاهی لئوپولد آلمانی شدند. ناپلئون سوم که از اتحاد پروس و اسپانیا میترسید از پادشاه پروس ویلهلم اول درخواست کرد که از پادشاهی لئوپولد حمایت نکند. ویلهلم که در تعطیلات در امس بود پیامی به بیسمارک فرستاد که به تلگراف امس مشهور است. بیسمارک با تحریف پیام ویلهلم و بیان آن در جراید، کاری کرد که خودداری پادشاه پروس از پاسخ به ناپلئون سوم، به گونهای که در مطبوعات اروپا بازتاب یافت برای فرانسه توهینآمیز تلقی شود. در نتیجه فرانسه در ژوئیه 1870 روابط خود را با پروس قطع کرد و به این کشور اعلان جنگ داد.
شهریارنشینهای شمالی آلمان به سرعت نیروهای خود را در کنار پروس بسیج کردند. از آنجا که جنگ از سوی فرانسه آغاز شده بود، بیسمارک به آسانی توانسیت شهریارنشینهای جنوبی آلمان را هم با خود همراه سازد.
در صحنه بینالملل نیز بیسمارک توانست بیطرفی اتریش-مجارستان (که به حمایت پروس در برابر روسیه نیازمند بود)، ایتالیا (که از پشتیبانی ناپلئون سوم از کاتولیکها در نبرد 1868 رم دلخور بود) و روسیه (که هنوز از آثار جنگ کریمه بهبود نیافته بود) تضمین کند. بریتانیا نیز که به خاطر دخالت ناپلئون در مکزیک در سالها 1862 تا 1868، ادعای او در مورد بلژیک و پرستیژی که پس از جنگ کریمه به عنوان ناجی ملتهای ضعیف بالکان به دست آورده بود با گوشمالی فرانسه مخالفتی نداشت.<ref name=":0" />
به این ترتیب در حالیکه فرانسه در انزوای کامل سیاسی قرار داشت جنگ میان دو کشور در اوت 1870 رخ داد. نیروهای پروس از نظر تعداد، تجهیزات و فرماندهی به مراتبی سرآمدتر از نیروهای فرانسوی بودند، به طوری که در کمتر از یک ماه آثار شکست در ارتش فرانسه پدیدار شد.
در اول سپتامبر 1870، ناپلئون سوم که در منطقه سدان در شمال فرانسه محاصره شده بود بدون قیدوشرط تسلیم و خواستار آتشبست شد. با رسیدن خبر اسارت امپراتور به پاریس، مردم این شهر شورش کرده و با برانداختن امپراتوری دوم فرانسه، جمهوری سوم فرانسه را تشکیل دادند.
ارتش پروس و متحدان پیشروی خود را تا پاریس ادامه دادند و کاخ ورسای را به مقر فرماندهی ارتش تبدیل کردند. در روز 18 ژانویه 1871 شهریاران آلمانی که در تالار آینه در کاخ ورسای جمع شده بودند، تاج خود را تقدیم ویلهلم اول کردند و امپراتوری آلمان که به آلمانی دوشس رایش گفته میشود اعلام موجودیت کرد.
پیشنویس قرارداد صلحی که در 27 فوریه آماده شده بود در 10 می 1871 به امضای نهایی رسید و طبق آن مقرر شد:
# جمهوری فرانسه تشکیل امپراتوری آلمان را به رسمیت بشناسد.
# دو ایالت آلزاس و لرن به امپراتوری آلمان ملحق شوند.
# جمهوری فرانسه مبلغ پنج میلیارد فرانک به عنوان غرامک جنگی در پنج سال به آلمان بپردازد.
# ارتش آلمان به عنوان تضمین پرداخت غرامت در بخشهایی از شرق فرانسه نگه داشته شود.
== منابع ==
|