حسن کسائی: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال ۱۳۷۵ به آمریکا و کانادا سفر کرده و در محافل شعر و موسیقی شرکت کرد. در سال ۱۳۷۶ هم با تلاش [[محمدرضا لطفی]]، انجمن دوستداران موسیقی ایرانی واشنگتن،واشینگتن، مجلس گرامی‌داشتی برای کسائی بر پا داشت.<ref name="Hamshahri" />

در گذشته صدای نِی، همراه با ناخالصی زیاد بود؛ یعنی نواختن آن به صورتی بود که تفاوت محسوسی بین صداهای اوج، بم و بم نرم نبود، ولی استاد کسایی توانست با تغییر حالت در زبان، در محل استقرار زبان، حالت لب و فرم سر نی، صدایی بسیار شفاف و بدون ناخالصی از نی تولید کند. همین پیشرفت باعث شد تا نوازندگی نی او، به رادیو راه پیدا کند. تکنوازی‌ها و همکاری با نوازندگان و خوانندگان مشهور آن زمان چون [[جلیل شهناز]]، [[علی تجویدی]]، [[احمد عبادی]]، [[تاج اصفهانی]]، [[ادیب خوانساری]] و...و… باعث شد تا نی هم‌ردیف سازهای دیگر قرار بگیرد.

:[[حسین عمومی]]، موسیقیدان و نی نواز، کسائی را «پایه گذارپایه‌گذار مکتب نی» به شمار می‌آورد. مکتبی که «نوازندگان بعد از او چه مستقیم و چه غیر مستقیم» از آن متأثر شده‌اند.