ضحاک: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ضَحاک''' ([[اوستایی]]: اَژی دهاکه/AŽI DAHĀKA؛ [[زبان ارمنی|ارمنی]]: اَدَهَک/Àdahak)<ref>''[[دانشنامه ایرانیکا]]''، سرواژهٔ "AŽDAHĀ "</ref> از پادشاهان افسانه‌ای ایران است. نام وی در اوستا به صورت آژی‌داهاکا، آمده است و معنای آن مار اهریمنی است. در شاهنامه پسر [[مرداس]] و فرمانروای [[دشت نیزه‌وران]] است. او پس از کشتن پدرش بر تخت می‌نشیند. ایرانیان که از ستم‌های [[جمشید]] پادشاه [[ایران در شاهنامه|ایران]] به ستوه آمده بودند، به نزد ضحاک رفته و او را به شاهی بر می‌گزینند. [[ابلیس]] دستیار ضحاک با دو بوسه بر دوش ضحاک، دو مار از جای بوسه‌ها بیرون می‌جهد. پس از این واقعه ابلیس نسخه‌ای تجویز میکند که باید هر روز مغز دو جوان را خوراک مارها نماید تا گزندی به او نرسد.

شاید منظور فردوسی از طرح این داستان توصیف حکومت تازیان مسلمان بر ایران بوده که در قالب داستان ضحاک بدین گونه توصیف شده است:

ز نیکی نمانده سخن جز به راز